Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 98/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 października 2014r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Halina Grzybowska

Protokolant Magdalena Tobiasz

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2014 roku w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z p o w ó d z t w a M. O. (1) i E. O.

przeciwko (...) SA w W.

o zapłatę kwoty 5.765,13 zł

I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. solidarnie na rzecz powodów M. O. (1) i E. O. kwotę 5.765,13 zł (słownie: pięć tysięcy siedemset sześćdziesiąt pięć złotych trzynaście groszy) z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 17 stycznia 2013 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od strony pozwanej solidarnie na rzecz powodów koszty procesu w kwocie 2.523,00 zł;

III. nakazuje stronie pozwanej (...) S.A.
w W., aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Świdnicy kwotę 1.116,88 zł tytułem zwrotu wydatków wyłożonych ze Skarbu Państwa na koszt opinii biegłego.

Sygn. akt I C 98/13

UZASADNIENIE

Powodowie M. O. (1) i E. O. wnieśli o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. solidarnie na ich rzecz kwoty 5.765,13 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu podali, że w dniu 9 lipca 2012r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uległ uszkodzeniu stanowiący współwłasność powodów pojazd marki S. (...) o nr (...). Podnieśli, iż strona pozwana uznała swą odpowiedzialność za szkodę i w toku prowadzonego postępowania likwidacyjnego opierając się na kosztorysie E. nr (...) ustaliła koszt naprawy pojazdu na kwotę 2.971,66 zł i wypłaciła tę kwotę powodom. Powodowie zlecili rzeczoznawcy samochodowemu weryfikację kosztów naprawy pojazdu ustalonych przez stronę pozwaną, w wyniku której ustalono, iż rzeczywisty koszt naprawy pojazdu wynosi 8.121,79 zł. Wobec powyższego, zdaniem powodów ustalona różnica wysokości odszkodowania należnego i wypłaconego powodom jest wynikiem braku uwzględnienia przez stronę pozwaną przy szacowaniu szkody konieczności wymiany niektórych z uszkodzonych części samochodu, które według technologii naprawy przewidzianej przez jego producenta nie podlegają naprawie, zaniżenia stawki kwotowej jednej godziny roboczej prac naprawczych, obniżenia ceny części zamiennych o 70 % ich wartości, zaniżenia wartości materiałów lakierniczych w proporcji 33 % ich wartości. Dochodzona pozwem kwota 5.765,13 zł stanowi różnicę pomiędzy kwotą wynikającą z opinii rzeczoznawcy – 8.121,79 zł – a kwotą wypłaconego odszkodowania – 2.971,66 zł a nadto obejmuje koszt sporządzenia opinii w wysokości 615,00 zł. Powodowie podnieśli, iż poprzez przywrócenie stanu poprzedniego należy rozumieć wykonanie takich czynności i użycie takiego rodzaju niezbędnych części, aby uszkodzona rzecz posiadała te same walory, które charakteryzowały rzecz przed szkodą. Podkreślili także, iż dopuszczalne jest stosowanie nowych części przy naprawie używanych samochodów, jednakże z zastrzeżeniem warunku konieczności lub niezbędności tego sposobu, a taką konieczność usprawiedliwiają względy techniczne lub bezpieczeństwa, a również estetyki i trwałości części zamiennych.

Strona pozwana (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości. Przyznała jako bezsporne okoliczności wskazane w pozwie - fakt zaistnienia zdarzenia drogowego, posiadania przez sprawcę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie oraz przyznanie i wypłatę odszkodowania z tytułu wymienionego zdarzenia w kwocie 2.971,66 zł. Podniosła, iż przyznane powodom świadczenie w pełni rekompensuje skutki uszkodzeń w ich pojeździe. Zakwestionowała w całości opinię techniczno- ekonomiczną sporządzoną na zlecenie powodów zarzucając, iż dane w niej zawarte zarówno co do zakresu rzeczowego szkody, jak również kosztów związanych z naprawą pojazdu są zawyżone. Podkreśliła , iż powodowie nabyli za sumę 10.000,00 zł samochód, który ma 12 lat, jest zużyty technicznie, a zatem - w opinii strony pozwanej- koszty naprawy, których rekompensaty domagają się powodowie przewyższają wartość samochodu. Zarzuciła nadto , iż z uwagi na to, że samochód powodów jest w znacznym stanie zużyty ekonomicznie, nie ma podstaw do zwrotu części nowych, gdyż powodowie uzyskaliby bezpodstawne korzyści względem strony pozwanej, albowiem przy wycenie naprawy należy uwzględnić zużycie pojazdu , co prawidłowo uczyniła strona pozwana. Zdaniem pozwanej stawki roboczogodzin przyjęte przez stronę powodową przy wycenie szkody są prawidłowe, powodowie zaś domagają się zapłaty wg stawek roboczogodzin nie odpowiadających warunkom rynkowym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 2 maja 2012 r. E. O. i M. O. (2) nabyli od R. M. i M. M. samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) za kwotę 10.000,00 zł.

Dowód:

- umowa kupna-sprzedaży samochodu z dnia 2 maja 2012 r. – k. 10

W dniu 9 lipca 2012 r. w wyniku zdarzenia komunikacyjnego został uszkodzony należący do powodów w/w samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), a odpowiedzialność cywilną za powstałe w skutek tego zdarzenia szkody w pojeździe powodów przyjęła strona pozwana z tytułu posiadania przez sprawcę zdarzenia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. . (Bezsporne) .

W wyniku zdarzenia komunikacyjnego z dnia 9 lipca 2012 r. w samochodzie powodów M. O. (1) i E. O. zostały zakwalifikowane( przez kogo/ ) do wymiany zostały pokrycie tylnego zderzaka, lewa listwa ozdobna tylnego zderzaka, uchwyt – prowadnica tylna lewa zderzaka, błotnik tylny lewy, osłona z tworzywa tylna lewa – nadkole tylne lewe, osłona ozdobna drzwi tylnych lewych, a do naprawy zostały zakwalifikowane szkielet tylnego lewego błotnika, pas tylny zewnętrzny, formowanie lewego błotnika, a elementy te w chwili zdarzenia komunikacyjnego z dnia 9 lipca 2012 r. były oryginalne, nieuszkodzone i w pełni sprawne ( niesporne ) .

Hipotetyczna wartość rynkowa samochodu powodów S. (...) z 2001 r., bezpośrednio przed powstaniem szkody, wynosiła 15.000,00 zł, a na dzień 31 lipca 2014 ok. 12.500,00 zł.

Łączny uzasadniony ekonomicznie koszt naprawy samochodu powodów z tytułu zdarzenia z dnia 9 lipca 2012 r., przywracający jego stan do stanu jak przed kolizją, przy uwzględnieniu technologii naprawy producenta i nowych oraz oryginalnych części zamiennych S., przy średniej stawce robocizny stosowanej w warsztatach w tej części D., wynosi 8.121,79 zł brutto.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego M. Ł. – k. 120-133

Kosztorysem eurotaxglass nr (...) z dnia 12 lipca 2012 r. strona (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. ustaliła koszt naprawy samochodu marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) na kwotę 2.971,66 zł.

dowód:

-

kosztorys E. nr (...) z dnia 12 lipca 2012 r. – k. 115

Taka tez kwotę wypłaciła powodom ( niesporne ) .

Nie godząc się z tą wyceną powodowie zlecili prywatną opinię rzeczoznawcy , a następnie powołując się na kalkulację opartą o opinię techniczno-ekonomiczną Nr (...) z dnia 30 sierpnia 2012 r., w której koszt naprawy samochodu został wyliczony na 8 121,79 zł wezwali (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. do wypłaty dalszej kwoty odszkodowania w wysokości 5.150,13 zł z tytułu kosztu naprawy samochodu marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Za opracowanie prywatnej opinii techniczno-ekonomicznej zapłacili 615 zł

dowód:

-

prywatna ekspertyza techniczno-ekonomiczna Nr (...) – załącznik do akt

-

faktura VAT z dnia 6 września 2012 r. – k. 11.

Powyższe ustalenia zostały poczynione na podstawie opisanych wyżej dokumentów, których treść nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Strona pozowana nie przedłożyła mimo wezwań akt szkodowych , a zatem sąd , podobnie jak biegły przyjął jako bezsporny zakres uszkodzeń samochodu powodów wynikający z kalkulacji szkody opracowanej przez stronę pozwaną , pokrywający się z zakresem uszkodzeń w opinii prywatnej opracowanej na zlecenie powodów. Różnica w kalkulacji kosztów naprawy sporządzonej przez stronę pozwana i w opinii prywatnej wynikała jedynie z przyjętych do wyliczenia stawek robocizny za prace naprawcze oraz z cen części zamiennych i materiałów lakierniczych . Nie została zakwestionowana także przez żadną ze stron opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej M. Ł., której wnioski końcowe biegły rzeczowo i logicznie uzasadnił, zaś analizę cen rynkowych samochodów poparł przytoczonymi w opinii ofertami . Biegły wyczerpująco uzasadnił, że przyjęty w jego kalkulacji i w opinii prywatnej za zlecenie powodów koszt naprawy samochodu prawidłowo i w pełni ujmuje proces technologiczny naprawy producenta, czego nie uwzględniła strona pozwana w swojej kalkulacji szkody. .

Sąd zważył.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się , w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa , spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Niespornym w sprawie było, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność cywilną za sprawcę szkody wyrządzonej w pojeździe powodów.

Sporna kwestia była wysokość kosztów naprawy samochodu powodów oraz zwrot powodom kosztów prywatnej opinii rzeczoznawcy .

Rozstrzygając tę kwestie należy mieć na względzie dyspozycję art. 361 kc zgodnie, z którą naprawienie szkody obejmuje m.in. straty, które poszkodowany poniósł oraz ogólne warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, z których wynika ,że kierujący pojazdem powinien przedstawić zakładowi ubezpieczeń posiadane dowody dotyczące ustalenia stanu faktycznego a także ułatwić zakładowi ubezpieczeń ustalenie okoliczności wypadku jak i rozmiar szkód a zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do zwrotu uzasadnionych okolicznościami zdarzenia kosztów mających na celu zapobieżenie zwiększeniu szkody

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwością, iż w sytuacji, kiedy strona pozwana dysponująca wyspecjalizowanymi likwidatorami szkód samochodowych skalkulowała koszt naprawy samochodu na sumę 3 krotnie niższą od rzeczywistej szkody, to należy uznać za w pełni uzasadnione zlecenie wykonania ekspertyzy uszkodzonego pojazdu przez rzeczoznawcę samochodowego gdyż była ona potrzebna powodom do realizacji ich praw jako strony pokrzywdzonej i stanowiła wydatek konieczny.

W tym miejscu należy się odwołać do tezy zawartej w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 września 1975 r. , iż dokonana przed wszczęciem postępowania sądowego ekspertyza może być istotną przesłanką zasądzenia odszkodowania. W takim też wypadku koszt ekspertyzy stanowi szkodę ulegającą naprawieniu (art. 361 kc). (I CR(...)). Sąd nie podzielił zarzutów strony pozwanej, że skoro powodowie nie godzili się z wyceną szkody dokonanej przez stronę pozwaną to powinni od razu wystąpić z pozwem do sądu ,a nie generować dodatkowe koszty. Zauważyć trzeba, że gdyby to strona pozwana w postępowaniu likwidacyjnym pochyliła się nad opinią prywatną powodów , której wnioski pokrywają się z opinią biegłego sądowego , to zapobiegłaby dalszemu generowaniu kosztów sądowych i kosztów procesu w tym opinii biegłego sądowego, której koszt okazał się kilkakrotnie wyższy niż koszt opinii prywatnej.

Jeśli zatem, jak sąd ustalił uzasadniony racjonalny koszt naprawy samochodu powodów wynosił 8 121,79 zł a strona pozwana wypłaciła powodom 2.971,66 zł. , to na podstawie cyt. na wstępie przepisu wyżej przepisu 805 § 1 k.c. w związku z art. 361 k.c. zasądzono od pozwanej na rzecz powoda różnicę kosztów naprawy samochodu , dochodzona pozwem wraz z kosztem prywatnej opinii 615 zł tj. łącznie kwotę 5 765,13 zł z odsetkami od dnia wniesienia pozwu , tj. od dnia 17 stycznia 2013 roku .

Zważywszy , że żądanie pozwu zostało uwzględnione w całości, na podstawie art. 98 k. p. c. sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda koszty procesu, na które składają się : oplata sądowa od pozwu 289 zł, koszty zastępstwa adwokackiego 1.200 zł z opłatami skarbowymi 34 zł i wydatki wyłożone przez powoda na opinię biegłego 1.000 zł – , tj. łącznie 2 523,00 jak w pkt.II sentencji wyroku.

Z uwagi na to, że powód został zwolniony od ponoszenia wydatków na opinię biegłego ponad kwotę 1 000 zł, o zwrocie dalszych wydatków wyłożonych ze Skarbu Państwa na pokrycie kosztów opinii biegłego orzeczono w pkt. III sentencji wyroku na podstawie art.113 ust.1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych .