Sygn. akt VI Ka 306/14
Dnia 22 października 2014 r.
Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodnicząca: |
SSO Małgorzata Kowalczyk-Przedpełska (spr.) |
Sędziowie: |
SSO Elżbieta Kosecka - Sobczak SSO Irena Linkiewicz |
Protokolant |
st.sekr.sądowy Joanna Prabucka - Ochniak |
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Jerzego Adamowskiego
po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014r.,
sprawy A. I., M. B.
oskarżonych z art. 158 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w Elblągu
od wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu
z dnia 22 sierpnia 2014 r., sygn. akt II K 473/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że zobowiązuje oskarżonych do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 /trzydziestu/ godzin miesięcznie;
II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżonych od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
A. I. i M. B. zostali oskarżeni o popełnienie czynu polegającego na tym ,że w dniu 18 maja 2014 roku na ul. (...) w E. , działając wspólnie i w porozumieniu , dokonali pobicia A. N. w ten sposób ,że po uprzednim podcięciu go i przewróceniu na ziemię kopali go obutą nogą w okolice głowy i skakali po głowie , powodując u pokrzywdzonego obrażenia ciała w postaci krwiaka obu okolic oczodołowych z obrzękiem powiek i podspojówkowymi wylewami krwi w gałkach ocznych , stłuczenia małżowiny usznej lewej z powstaniem krwiaka , rozległych otarć naskórka po lewej stronie twarzy , otarć w obrębie kończyny dolnej lewej oraz niewielkiej rany tłuczonej palca V ręki prawej , które spowodowały rozstrój zdrowia na czas nie przekraczający dni siedmiu w rozumieniu art. 157 par 2 kk, przy czym narazili go na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku określonego w art. 157 par. 1 kk tj. czynu z art. 158 par. 1kk .
Sąd Rejonowy w Elblągu wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2014 roku uznał oskarżonych za winnych popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 158 par. 1 kk i za to na mocy art. 158 par. 1 kk przy zastosowaniu art. 58 par. 3 kk w zw. z art. 34 par. 1 i 2 pkt 2 kk i art. 35 par. 1 kk wymierzył im kary po 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.
Wyrok zawierał stosowne rozstrzygniecie o kosztach sądowych na rzecz Skarbu Państwa.
Powyższy wyrok , w części dotyczącej orzeczenia o karze ,na niekorzyść obu oskarżonych zaskarżył prokurator.
Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia tj. art. 355 par.1 kpk w zw. z art. 343 par. 5 kpk poprzez wydanie na posiedzeniu wyroku odbiegającego od treści wniosku prokuratora , zaaprobowanego przez obu oskarżonych, a polegająca na błędnym orzeczeniu kary 20 zamiast 30 godzin ograniczenia wolności.
Stawiając ten zarzut skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec obu oskarżonych kar po 30 godzin ograniczenia wolności.
Sąd Okręgowy zważył ,co następuje :
Apelacja prokuratora była zasadna co do istoty.
Prokurator Rejonowy w Elblągu wraz z aktem oskarżenia złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego przeciwko oskarżonym A. I. i M. B. i wymierzenie im kary po10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej , kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie.
W dniu 22 sierpnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Elblągu na posiedzeniu uwzględnił wniosek prokuratora o wydania wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i taki wyrok wobec oskarżonych wydał przy czym jego treść odbiegała od ustaleń zawartych pomiędzy oskarżonymi a prokuratorem we wniosku .
Zaskarżony wyrok zawierał bowiem inne rozstrzygnięcie co do ilości godzin wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne . Sąd orzekł zamiast ustalonych 30 godzin pracy w stosunku miesięcznym 20 godzin.
Skoro Sąd I instancji uznał warunki zawarte we wniosku za zasadne to winien orzec zgodnie z ustaleniami zawartymi w tym wniosku. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego jedynie w przypadku uznania , że nie zachodzą podstawy do uwzględnienie wniosku Sąd winien skierować sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych / por. wyrok SN z 25.10.2007r. IV KK 334/07, LEX 323645/. Natomiast w przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy w Elblągu sprawę skierował na posiedzenie i wydał wyrok w trybie art.335 k.p.k w zw. z art. 343 par. 1 k.p.k.
Skoro orzeczenie nie zawierało inne rozstrzygnięcie niż ustalono , to należało na mocy art. 437 par1i 2 k.p.k. zmienić zaskarżony wyrok zgodnie z żądaniem skarżącego. O kosztach orzeczono na mocy art. 624 par 1 k.p.k.