Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VU 6472/14

POSTANOWIENIE

Dnia 28 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia S.O. Agnieszka Leżańska

Protokolant: asyst. sędz. Małgorzata Marut-Czapla

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2014 roku w Piotrkowie Tryb.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku J. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty socjalnej

w związku z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T.z dnia 18 września 2014 roku znak (...)

postanawia:

odrzucić odwołanie.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 września 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział wT. odmówił J. B. przyznania prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 sierpnia 2014 roku , w którym stwierdzono, iż wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy zarobkowej okresowo tj. do dnia 31 marca 2015 roku.

Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawcy w dniu 29 sierpnia 2014 roku (poświadczenie odbioru k. 5 w aktach organu rentowego), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.

J. B. nie złożył sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 21 października 2014 roku wniósł odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji ZUS, podnosząc że stan jego zdrowia uzasadnia przyznanie mu renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na stałe.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

Z akt sprawy wynika bezspornie, że J. B. nie wniósł w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 sierpnia 2014 roku, mimo że zostało mu ono doręczone już w dniu 29 sierpnia 2014 roku z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, a jedynie w dniu 21 października 2014 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wniósł bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS (por. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).

Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.