Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2014 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2014 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 7 lutego 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VU 2004/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 lutego 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przeliczył M. M. emeryturę (...)od osiągnięcia wieku emerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że do ustalenia wysokości świadczenia przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia (1973-2012), wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 109,20 %, kwotę bazową w wysokości 3.080,84 zł, okresy składkowe w wymiarze 42 lat, 6 miesięcy i 8 dni oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 4 lat, 3 miesięcy i 7 dni. W konsekwencji wysokość emerytury wyniosła 2.698,42 zł brutto. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyjaśnił przy tym, że przy obliczaniu wysokości świadczenia pominięto okres wykonywania przez M. M. działalności adwokata od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. z uwagi na brak informacji o opłaceniu składek na ubezpieczenia społeczne.

Odwołanie od powyżej decyzji złożył M. M. domagając się przeliczenia emerytury poprzez uwzględnienie do stażu pracy okresu wykonywania działalności adwokata od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca zarzucił, że przy ferowaniu decyzji z dnia 7 lutego 2014 r. organ rentowy pominął treść oświadczenia o opłacaniu składek na ubezpieczenia społeczne za sporny okres oraz treść protokołów kontroli ZUS dotyczących tej okoliczności.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumenty wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. M., urodzony w dniu (...), jest wpisany na listę adwokatów Izby (...) z siedzibą wykonywania zawodu w L..

Od dnia 1 października 1970 r. do dnia 17 sierpnia 1972 r. wnioskodawca był zatrudniony w Okręgu Sądu (...) we W. na stanowisku aplikanta sądowego. W okresie od 18 sierpnia 1972 r. do 27 marca 1975 r. był asesorem sądowym, a następnie od 28 marca 1975 r. do 31 maja 1979 r. pełnił funkcję sędziego w Sądzie (...) w L..

W dniu 19 czerwca 1981 r. ubezpieczony został wpisany na listę adwokatów Izby Adwokackiej we W.. Z dniem 1 kwietnia 1982 r. podjął pracę w Zespole Adwokackim nr (...) w L., zaś w okresie od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. wykonywał zawód adwokata w kancelarii indywidualnej w L. wspólnie z adwokatem A. P.. Od 1 stycznia 1997 r. do chwili obecnej M. M. wykonuje natomiast zawód adwokata indywidualnie w Kancelarii Adwokackiej w L..

Składki na ubezpieczenia społeczne były przez Zespół Adwokacki w L. płacone zbiorczo, deklaracjami bezimiennymi. Zespół nie prowadził legitymacji ubezpieczeniowych.

Dokumentacja finansowo – księgowa Zespołu Adwokackiego w L. została przekazana do archiwum (...) we W.. Podmiot ten nie posiada jednak dokumentów potwierdzających fakt odprowadzania przez M. M. składek na ubezpieczenia społeczne w okresie od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r., ponieważ dokumenty składowane w pomieszczeniach piwnicznych archiwum uległy zniszczeniu, w związku z powodzią, która miała miejsce w lipcu 1997 r.

Dowody: akta ZUS: zaświadczenie, k. 58; informacja o rozpoczęciu działalności w kancelarii indywidualnej, k. 62.; legitymacja ubezpieczeniowa, k. 6-12; świadectwo pracy, k. 51; zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, k. 53; pismo (...) we W. z dnia 08.11.2013r., k. 14.

W dniu 18 listopada 2013 r. M. M. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

Decyzją zaliczkową z dnia 19 grudnia 2013 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. przyznał wnioskodawcy zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od 15 listopada 2013 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia wysokości świadczenia przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia (1973-2012), wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 107,83 %, kwotę bazową w wysokości 3.322,07 zł, okresy składkowe w wymiarze 42 lat, 6 miesięcy i 8 dni oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 4 lat, 3 miesięcy i 7 dni. W konsekwencji wysokość emerytury wyniosła 2.267,22 zł.

/okoliczności bezsporne/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. M. podlegało oddaleniu.

Jak wynika z dyspozycji art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013, poz. 1440 j.t.), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Zgodnie zaś z art. 6 ust. 2 pkt 10 ustawy emerytalnej, za okresy składkowe uważa się przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy pracy adwokatów wykonywanej na obszarze Państwa Polskiego:

a)objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, za które opłacono składkę na ubezpieczenie społeczne lub w których występowało zwolnienie od opłacania składki,

b)przed dniem objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tego tytułu.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego w sprawie Sąd doszedł do przekonania, że brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku M. M. o przeliczenie emerytury poprzez uwzględnienie do stażu pracy okresu wykonywania zawodu adwokata od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r.

Uwagę zwraca, że zrealizowanie przesłanki opłacenia składki na ubezpieczenia społeczne za okres wykonywania zawodu adwokata indywidualnie (poza zespołem adwokackim) po dniu 27 czerwca 1984 r. stanowi warunek niezbędny do zakwalifikowania tego okresu w ramach art. 6 ust. 2 pkt 10 ustawy emerytalnej. Istotne jest przy tym, że okoliczność tę stwierdza samodzielnie ZUS na podstawie własnej dokumentacji (por. Komentarz do art. 6 ustawy o emeryturach i rentach z FUS; Antonów K. (red.), Bartnicki M., Suchacki B., Zieleniecki M. „Emerytury i renty z FUS. Emerytury pomostowe. Okresowe emerytury kapitałowe. Komentarz.”).

Tymczasem, o ile z potwierdzenia ubezpieczenia ZUS wnika, że M. M. podlegał ubezpieczeniom społecznym do dnia 31 sierpnia 1989 r. oraz od dnia 1 stycznia 1990 r., to w aktach ubezpieczeniowych brak jest jakichkolwiek dowodów, które uzasadniałyby sporządzenie takiego poświadczenia za okres wykonywania przez niego zawodu adwokata od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. Dokumentacją taką nie dysponowała również (...)we W..

Nie sposób zgodzić się przy tym z wnioskodawcą, że fakt opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne pracowników (...)w L. za okres od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. świadczy o odprowadzeniu przedmiotowych należności również za zatrudnionych w tym zespole adwokatów.

Zauważyć należy bowiem, że (...)w L. nie prowadził legitymacji ubezpieczeniowych, a składki na ubezpieczenia społeczne rozliczał w oparciu o deklaracje bezimienne. W przypadku tych deklaracji składki były odprowadzane zbiorczo na grupę pracowników, a zatem na tej podstawie nie było możliwe ustalenie wysokości składek odprowadzanych za poszczególne osoby.

W ocenie Sądu, dowodu potwierdzającego fakt, że M. M. opłacił składki na ubezpieczenia społeczne za okres od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r. nie stanowi również dokumentacja podatkowa. Zeznania roczne zawierają bowiem jedynie zbiorcze dane w zakresie należności publicznoprawnych, odnoszące się niepodzielnie do całego okresu rozliczeniowego. W oparciu o ich treść nie sposób więc ustalić - choćby w sposób pośredni - za jakie miesiące odprowadzane były składki na ubezpieczenia społeczne w danym roku kalendarzowym.

Sąd miał na uwadze, że w początkowym okresie wykonywania przez M. M. zawodu adwokata w kancelarii indywidualnej zachodziły rozbieżności co do tego czy i na jakich zasadach powinien on odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne. Niemniej jednak, skoro organ rentowy nie dysponował danymi w zakresie podlegania przez wnioskodawcę ubezpieczeniom społecznym w okresie od 1 września 1989 r. do 31 grudnia 1989 r., to należy przyjąć, że nie wypływały one do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ciężar wykazania okoliczności przeciwnych, tj. że składki na ubezpieczenia społeczne za sporny okres zostały opłacone, jednak nie zostało to odnotowane przez organ rentowy, np. wskutek błędów w procesie obiegu informacji, spoczywał na ubezpieczonym. M. M. nie dysponował jednak żadnymi dowodami na poparcie tego rodzaju twierdzeń.

Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie M. M. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Oddział w L. z dnia 7 lutego 2014 r. znak (...).