Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2014r. w S.

odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 15 października 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. G. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 1 września 2013 roku na stałe.

Sygn. akt IV U 1458/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15.10.2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. przyznał J. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia (...) roku na stałe.

Od decyzji tej odwołany złożył ubezpieczony J. G., który wnosi o jej zmianę i przyznanie mu prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W odwołaniu ubezpieczony argumentował że od 1992 roku był uprawniony do renty inwalidzkiej II grupy, a późniejszym okresie do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. W dalszej części odwołania J. G. opisał swoje dolegliwości zdrowotne, które jego zdaniem nie pozwalają mu na wykonywanie jakiejkolwiek pracy. Do odwołania dołączył kopię wyników badania USG naczyń domózgowych oraz kartę informacyjną z leczenia szpitalnego na oddziale chorób wewnętrznych w dniach od 18.11.2013 roku do 28.11.2013 roku.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosi o jego oddalenie, powołując się na treść orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 08.10.2013 roku na mocy, której nie stwierdzono u wnioskodawcy całkowitej nie zdolności do pracy, a jedynie do częściowej niezdolności o charakterze trwałym.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

- ubezpieczony J. G. urodzony (...) był uprawniony do renty inwalidzkiej dla II grupy inwalidów począwszy od 01.07.1990 roku zaś od 01.01.1999 roku do 31.08.2013 roku pozwany ZUS przyznawał ubezpieczonemu okresowy prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do 31.08.2013 roku

W dniu 19.07.2013 roku J. G. złożył do pozwanego Oddziału ZUS kolejny wniosek o przyznaniu prawa do renty na dalszy okres. W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska ZUS rozpoznała u wnioskodawcy następujące schorzenia:

- przewlekłą wyrównaną niewydolność serca (...) stan po korekcji wady wrodzonej w 1965 roku (operacja G.), atrezję zastawki trójdzielnej (...). (...) hipoplazję prawej komory, padaczkę, stan po operacji ropnia mózgu, aktualnie bez zespołu ubytkowego (k. 49-50 akt lekarskich). Według komisji lekarskiej ZUS schorzenia te powodują upośledzają sprawność organizmu skutkującą trwałą częściową niezdolność do pracy. Orzeczenie to wydane w dniu 08.10.2013 roku stało się podstawą do wydania zaskarżonej decyzji z dnia 15.10.2013 roku.

W toku postępowania odwoławczego, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: kardiologa i neurologa. Biegli wymienionych specjalności po przebadaniu wnioskodawcy oraz po zaznajomieniu się z dokumentacją lekarską z jego dotychczasowego leczenia, zdiagnozowali następujące schorzenia: wrodzoną złożoną, siniczą wadę serca (atrezja trójdzielna), (...), ASDt II, podzastawkową i zastawkową stenozę płucną – stan po operacji G. w fazie niewydolności serca (...)., erytrocytozę wtórną, padaczkę objawową, stan po operacji lewego płata czołowego w 1992 roku (k. 13 a. s.). W ocenie biegłych schorzenia te powodują u opiniowanego całkowitą niezdolność do pracy o charakterze trwałym. W uzasadnieniu opinii biegli wskazali m.in. charakter wady serca i przeprowadzenie paljatywnego zabiegu zespoleniu żyły górnej z prawą tętnicą płucną pozwoliły na przeżycie do szóstej dekady. Zdaniem biegłych nie zaistniały żadne przesłanki kliniczne świadczące o poprawie zdrowia uzasadniające uznanie wnioskodawcy za częściową niezdolną do pracy. Badany po 33 latach renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy nie rokuje poprawy klinicznej.

Na rozprawie ubezpieczony nie kwestionował opinii biegłych zaś pozwany organ rentowy nie wypowiedział się co do opinii biegłych.

Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłych kardiologa neurologa jest obiektywnym i miarodajnym dowodem aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego. Biegli w sposób przekonywujący wskazali dlaczego ich zdaniem J. G. jest całkowity niezdolny do pracy.

Sąd podzielając opinię biegłych znał że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy i niezdolność ta ma charakter trwały. W tej sytuacji Sąd przyjął, że została spełniona przesłanka z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153 poz. 1227).

W tej sytuacji uwzględnił odwołanie i z mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc orzekł jak w sentencji.