Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 lutego 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonemu A. B. prawo do stałej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 grudnia 2013 r.;

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz A. B. kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 343/14

UZASADNIENIE

Decyzją z (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił A. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż u wymienionego Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 22.01.2014 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożył A. B. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazał, że od 1980r. choruje na epilepsję, ma częste napady padaczki, jego stan zdrowia nie uległ poprawie i nie pozwala mu na podjęcie pracy zarobkowej na rynku pracy, w którym od 33 lat nie uczestniczył(odwołanie k. 2-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 22 stycznia 2014 r. która nie stwierdziła u wnioskodawcy niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.9).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. B. dnia 29 października 2013 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.177 akt organu rentowego). Składając powyższy wniosek A. B. był w trakcie pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznanej do 30 listopada 2013 r. na podstawie decyzji z dnia 8 grudnia 2011 r. (decyzja k. 175 akt organu rentowego). Ubezpieczony pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy od 21 sierpnia 1982 r. Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował wnioskodawcę na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 26 listopada 2103 r. ustalił, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 26.11.2013r. k.179 akt organu rentowego). A. B. wniósł sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS (k.180 akt organu rentowego).

Na skutek wniesienia sprzeciwu wnioskodawca skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 22 stycznia 2014 r. ustaliła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy (wypis z orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z 22.01.2014r. k.183 akt organu rentowego).

Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 7 lutego 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy A. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 07.02.2014 r. k. 184 akt organu rentowego).

(...) lekarz neurolog w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u A. B. padaczkę, organiczne uszkodzenie lewego płata czołowego. Biegła stwierdziła, że ubezpieczony leczy się od wielu lat na padaczkę, aktualnie przyjmuje leki przeciwdrgawkowe, napady padaczkowe z utratą przytomności występują do kilku w miesiącu, nie da się ustalić obiektywnie ilości napadów padaczkowych, ale z całą pewnością występują nadal. Wskazane schorzenie jest przeciwwskazaniem do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu, wysokiej temperaturze, pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy akwenach wodnych, do prowadzenia pojazdów mechanicznych, co powoduje, że ubezpieczony jest nadal tj. od 1 grudnia 2013 r. częściowo niezdolny do pracy. Biegła wskazała, że ubezpieczony nie rokuje wyleczenia co uzasadnia orzeczenie trwałej częściowej niezdolności do pracy (opinia biegłej k. 22).

Ubezpieczony A. B. z zawodu jest mechanizatorem rolnictwa po zasadniczej szkole zawodowej, a pracował 8 lat jako traktorzysta (okoliczności niesporne). Stan zdrowia ubezpieczonego nie pozwala mu na wykonywanie pracy w charakterze traktorzysty, ani w charakterze mechanika maszyn rolniczych, z uwagi na to że padaczka jest przeciwwskazaniem do wykonywania tego typu prac (opinia ustana biegłej k. 36).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, obdarzonego przez Sąd wiarygodnością.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy A. B. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności bądź nie, odwołania wnioskodawcy od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u wnioskodawcy istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego lekarza neurologa dała podstawy do ustalania, że wnioskodawca od 1 grudnia 2013 r. jest nadal osobą częściowo niezdolną do pracy. Częściowa niezdolności do pracy ubezpieczonego ma charakter trwały.

W złożonej opinii biega lekarz neurolog wskazała, że rozpoznała u wnioskodawcy padaczkę oraz organiczne uszkodzenie lewego płata czołowego. Biegła stwierdziła, że ubezpieczony leczy się od wielu lat na padaczkę, aktualnie przyjmuje leki przeciwdrgawkowe, napady padaczkowe z utratą przytomności występują do kilku w miesiącu, co prawda nie da się ustalić obiektywnie ilości napadów padaczkowych, ale z całą pewnością występują nadal. Wskazane schorzenie jest przeciwwskazaniem do pracy na wysokości, przy maszynach w ruchu, wysokiej temperaturze, pracy w bezpośrednim kontakcie z energią elektryczną i z ostrymi narzędziami, przy akwenach wodnych, do prowadzenia pojazdów mechanicznych. Biegła wskazała również, że częściowa niezdolności do pracy jest trwała, bowiem ubezpieczony nie rokuje wyleczenia.

Analizując przedmiotową opinię biegłej Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza specjalistę, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy i jego badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto przedmiotowa opinia nie została skutecznie zakwestionowana przez organ rentowy. Organ rentowy nie zgłosił zastrzeżeń do opinii pisemnej biegłej, wobec czego Sąd uznał okoliczności wskazane przez biegłą w opinii za niesporne.

Należy podkreślić, że wnioskodawca ma wykształcenie zawodowe –mechanizator rolnictwa, pracował przed zachorowaniem 8 lat jako traktorzysta. Schorzenia ubezpieczonego są przeciwwskazaniem do pracy na w/w stanowiskach pracy.

Stwierdzona u ubezpieczonego częściowa niezdolność do pracy trwa nadal po 30 listopada 2013 r. (data do kiedy ubezpieczony miał przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy) i jest trwała. Pozostałe przesłanki do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy również są spełnione i nie były kwestionowane przez organ rentowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu A. B. przysługuje prawo do stałej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 grudnia 2013 r.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.