Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 911/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 9 lipca 2014 roku nr (...)

w sprawie J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzje w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. S. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 maja 2014 roku na okres 2 lat.

Sygn. akt IVU 911/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 października 2014 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 9 lipca 2014 r. odmówił J. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 04.07.2014 r. został uznany za zdolnego do pracy.

J. S. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ nie jest w stanie podjąć jakiejkolwiek pracy.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. S. urodzony w dniu (...), z wykształceniem podstawowym, pracował jako cieśla, pracownik budowlany. Od dnia 07.09.1992 r. do 30.09.1998 r. i od 24.02.1999 r. do 30.04.2014 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Odwołujący w dniu 21.03.2014 r. ponownie wystąpił z wnioskiem o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u J. S. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu kardiologii i neurologii.

Na podstawie zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegli neurolog i kardiolog w zbiorczej opinii pisemnej stwierdzili, że odwołujący choruje na:

- zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa lędźwiowego z objawami rwy kulszowej obustronnej,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z dyskopatią na poziomie L4-L5,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości odcinka szyjnego, z dyskopatią na poziomie C5-C6, C6-C7, C7-Th1,

- nadciśnienie tętnicze II okresu ESC,

- chorobę zwyrodnieniową stawów.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia biegli uznali odwołującego za nadal częściowo niezdolnego do pracy, okresowo od 01.05.2014 r. na okres2 lat. Nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, stan zdrowia odwołującego od wielu lat nie uległ poprawie. Kontrolne badanie NMR odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa wykonane w 2014 r. wykazało zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa oraz zmiany zwyrodnieniowe stawów krzyżowo-biodrowych. Obecnie stwierdza się ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa z objawami korzeniowymi w obu kończynach dolnych. Schorzenia neurologiczne powodują niezdolność do pracy. Zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa powodują obecnie dolegliwości kręgosłupa z ograniczeniem funkcji kręgosłupa oraz z objawami rwy kulszowej obustronnej. Stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku lędźwiowym stanowią przeciwwskazanie do podjęcia pracy w charakterze pracownika fizycznego. Schorzenie ogranicza sprawność odwołującego czyniąc go długotrwale niezdolnym do podjęcia pracy zgodnej z kwalifikacjami jako pracownik budowlany. Ze względu na wykształcenie podstawowe i stan zdrowia nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Nadciśnienie tętnicze II okresu ESC pierwotne, łagodne bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych nie powoduje niezdolności do pracy. Wymaga dalszego leczenia.

(dowód: opinia sądowo-lekarska – k. 9-13 as).

Wydaną w tym zakresie opinie biegłych sądowych Sąd uznał za trafną i dostatecznie wyjaśniającą przedmiot sporu, gdyż została wydana przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy dla celów rentowych w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane prze strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. S. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 9 lipca 2014 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też stan jego zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii lekarza orzecznika i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd w oparciu o opinię biegłych kardiologa i neurologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż J. S. z uwagi na aktualne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa tj. zespół bólowy odcinka lędźwiowego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości kręgosłupa lędźwiowego z objawami rwy kulszowej obustronnej, zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z dyskopatią na poziomie L4-L5, zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa z ograniczeniem ruchomości odcinka szyjnego, z dyskopatią na poziomie C5-C6, C6-C7, C7-Th1 - spełnia warunek w postaci częściowej niezdolności do pracy w zawodzie pracownika fizycznego okresowo od dnia 01.05.2014 r. na okres 2 lat. Kontrolne badanie NMR odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa wykonane u odwołującego w 2014 r. wykazało zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa oraz zmiany zwyrodnieniowe stawów krzyżowo-biodrowych. Obecnie stwierdza się ograniczenie ruchomości odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa z objawami korzeniowymi w obu kończynach dolnych. Schorzenia neurologiczne powodują niezdolność do pracy. Zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego, piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa powodują obecnie dolegliwości kręgosłupa z ograniczeniem funkcji kręgosłupa oraz z objawami rwy kulszowej obustronnej. Stwierdzone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku lędźwiowym stanowią przeciwwskazanie do podjęcia pracy w charakterze pracownika fizycznego. Schorzenie ogranicza sprawność odwołującego czyniąc go długotrwale niezdolnym do podjęcia pracy zgodnej z kwalifikacjami jako pracownik budowlany. Ze względu na wykształcenie podstawowe i stan zdrowia nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Schorzenia kardiologiczne nie powodują niezdolności do pracy.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołujący spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 14 §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 9 lipca 2014 r. przyznając J. S. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.05.2014 r. na okres 2 lat.