Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Natalia Lipińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Magdalena Cieśla

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania L. I.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 25 marca 2014 roku nr (...)

w sprawie L. I.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o wysokość emerytury

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu się L. I. prawo do uwzględnienia w wysokości emerytury od dnia 23 stycznia 2014 roku jako składowego okres jego zatrudnienia od 01 października 1968 roku do 30 stycznia 1969 roku w (...);

2.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 622/14

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie

z dnia 26 września 2014 r.

Decyzją z dnia 25 marca 2014 r., nr (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 stycznia 2014 r., odmówił L. I. wznowienia postępowania w sprawie uwzględnienia
w wysokości emerytury okresu od 1 września 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. i od
1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że wnioskodawca nie przedstawił żadnych nowych dowodów i nie wskazał na żadne nowe okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę ustalonego prawa do świadczenia i jego wysokość.

Decyzja ta została zaskarżona odwołaniem przez L. I., który domagał się uwzględnienia w stażu pracy okresu zatrudnienia w (...) od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. oraz w (...) w C. od 1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji podał, że do wniosku z dnia
23 stycznia 2014 r. ubezpieczony nie przedłożył żadnych nowych dokumentów, które uzasadniałyby ponowne rozpatrzenie sprawy.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

Odwołujący L. I. urodził się (...)

Od 15 sierpnia 1994 r. przysługiwało mu prawo do renty według II grupy inwalidów, zaś od 1 października 1997 r. do 31 października 2000 r. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

W dniu 29 czerwca 2009 r. odwołujący wystąpił do organu rentowego z wnioskiem
o emeryturę. Decyzją z dnia 2 września 2009 r. (...) Oddział w T. odmówił wnioskodawcy przyznania prawa do tego świadczenia z uwagi na nie ukończenie 65 roku życia i nie wykazanie 35- letniego okresu składkowego i nieskładkowego. W stażu tym organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy okres zatrudnienia w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) od 1 listopada 1967 r. do 30 listopada 1967 r. jako składkowy. Okresy praktyk studenckich odbywanych od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) uznał za nieskładkowe. W stażu pracy nie uwzględnił natomiast okresu zatrudnienia od 1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r. w (...) w C..

W dniu 30 grudnia 2009 r. ubezpieczony po raz drugi wystąpił do organu rentowego
z wnioskiem o emeryturę. Decyzją z dnia 25 stycznia 2010 r. ZUS Oddział w N. przyznał wnioskodawcy prawo do tego świadczenia od 27 grudnia 2009 r., tj. od nabycia uprawnień do emerytury. Ubezpieczony wykazał bowiem 29 lat, 11 miesięcy i 19 dni okresów składkowych oraz 5 lat i 11 dni okresów nieskładkowych. Podobnie jak wcześniej,
w stażu tym ZUS uwzględnił wnioskodawcy okres zatrudnienia w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) od 1 listopada 1967 r. do 30 listopada 1967 r. jako składkowy. Okresy praktyk studenckich odbywanych od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r.
i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) uznał za nieskładkowe. Nie uwzględnił natomiast okresu zatrudnienia od
1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r. w (...) w C..

dowód:

-

decyzje ZUS z dnia: 15.09.1994 r. i 14.11.1997 r.- k. 20, 48 cz. I akt ZUS,

-

orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 28.10.1997 r.- k. 46 akt ZUS,

-

wnioski o emeryturę z dnia: 29.06.2009 r. i 30.12.2009 r.- k. 107-109, 231-233 akt ZUS,

-

decyzje ZUS z dnia: 02.09.2009 r. i 25.01.2010 r.- k. 254 akt ZUS, - k. 225 akt ZUS,

-

karta przebiegu zatrudnienia z dnia 25.01.2010 r.- k. 243 akt ZUS,

W dniu 1 października 1966 r. odwołujący rozpoczął studia wyższe inżynierskie
w Akademii Rolniczej w K. na Wydziale (...). Studia te zakończył obroną pracy dyplomowej w dniu 26 maja 1973 r., uzyskując tytuł inżyniera zootechnika. Studia trwały 4 lata.

dowód:

-

zaświadczenie z dnia 01.02.2010 r.- k. 263 akt ZUS,

-

odpis dyplomu- k. 5 akt ZUS,

Program studiów przewidywał dwie praktyki, jedną sześciomiesięczną semestralną
i drugą wakacyjną. Część studentów odbywała praktyki w Rolniczym Zakładzie (...), który należał do Akademii Rolniczej, a część w państwowych gospodarstwach rolnych. Były to praktyki obowiązkowe. Odwołujący odbywał praktykę
w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) na II roku studiów. Umowy o odbycie praktyk zawierała uczelnia z danym pracodawcą. Studenci nie zawierali żadnych umów.
W okresie praktyk, we wrześniu 1967 r. odwołujący uległ wypadkowi w pracy. Skręcił nogę
i założono mu gips. Przez część września 1967 r. i w październiku 1967 r. korzystał ze zwolnienia lekarskiego.

dowód:

-

zeznania świadka W. W.- 00:07:50-00:11:00, 00:16:30-00:17:32,

-

częściowo zeznania odwołującego L. I.- 00:35:26-00:43:22, 00:58:03,

Z pisma Agencji (...)w O. z dnia 17 lutego 2009 r. wynika, że w dokumentacji brak jest akt osobowych wnioskodawcy i list płac z okresu od 1 października 1968 r. do 30 stycznia 1969 r. W aktach organu rentowego znajduje się również pismo Agencji (...) w O. z dnia 27 lutego 2009 r., w którym wskazano, że odwołujący był zatrudniony w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...), jednak z uwagi na brak akt osobowych, nie można ustalić dokładnej daty podjęcia i zakończenia przez niego zatrudnienia. W piśmie podniesiono, że Agencja dysponuje jedynie listą płac za rok 1967, w której ubezpieczony występuje w grupie zawodowej „praktyka- Akademii Rolniczej (...)”. W piśmie wskazano, że według listy płac, w 1967 r. odwołujący: we wrześniu pracował przez 26 godziny, a ponadto był chory (adnotacja „chory”) i otrzymał wynagrodzenie w kwocie 140,75 zł, w październiku był chory (adnotacja „chory”), w listopadzie pracował przez 173 godziny i otrzymał wynagrodzenie
w kwocie 916,75 zł, za grudzień zaś nie podano ilości przepracowanych przez niego godzin, wskazując jedynie na pobrane w tym czasie wynagrodzenie w kwocie 361,80 zł. Podano ponadto, że brak jest dokumentacji zasiłkowej, a w listach płac nie podano kwoty chorobowego. Wskazano też, że w listach płac za sierpień 1967 r. i styczeń 1968 r. odwołujący nie występuje. Zaznaczono przy tym, że za okres zatrudnienia była odprowadzana składka ubezpieczeniowa.

dowód:

-

pisma Agencji (...) w O. z dnia: 17.02.2009 r. i 29.02.2009 r.- k. 115, 127 akt ZUS,

Korzystając z urlopu dziekańskiego, od 1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r. odwołujący pracował w (...) w C. na stanowisku masztalerza za wynagrodzeniem 1000 zł brutto.

dowód:

-

zaświadczenie z dnia 12.02.1969 r.- k. 117 akt ZUS,

M. to stanowisko pracownika w stadninie, który zajmuje się końmi. Odwołujący pracował w gospodarstwie rolnym. Dowoził siano dla koni i paszę. Oprócz tego, zajmował się pracami polowymi, wykorzystując w nich konie. Była to praca w pełnym wymiarze czasu pracy, a często i po godzinach. M. pracował od godziny 6.00 rano, nawet do 18.00 po południu, z przerwami na obiad. Otrzymywał około 3,30-3,50 zł na godzinę, co dawało 1.000 zł miesięcznie.

dowód:

-

zeznania świadka W. W.- 00:13:16-00:15:42,

-

zeznania świadka R. Z.- 00:24:04-00:28:43,

W aktach sprawy znajduje się zaświadczenie (...) z dnia 12 lutego 1969 r., z którego wynika, że od 1 października 1968 r. do 30 stycznia 1969 r. odwołujący był zatrudniony w tej S. na stanowisku masztalerza za wynagrodzeniem 1.000 zł brutto.
W dokumencie znajduje się informacja, że wydano je w celu przedłożenia władzom uczelni. W zaświadczeniu brak jest pieczątki imiennej osoby wystawiającej. Dokument opatrzony został jednak pieczęcią zakładową oraz podpisem upoważnionej osoby.

dowód:

-

zaświadczenie z dnia 12.02.1969 r.- k. 117 akt ZUS,

W aktach organu rentowego znajdują się również kserokopie kilku stron indeksu odwołującego. Na podstawie tych kserokopii można stwierdzić, że wnioskodawca korzystał
z urlopu dziekańskiego od 1 października 1968 r. do 15 lutego 1969 r. na II roku studiów i od 1 października 1970 r. do 15 lutego 1971 r. na III roku studiów, dwa razy został wpisany na
II rok 67/68 i 68/69, dwa razy na III rok 69/70 i 70/71, jak również to, że uzyskał wpis na
IV rok studiów 71/72.

dowód:

-

kserokopie kart indeksu- k. 165-167 akt ZUS,

W toku postępowania sądowego odwołujący przedłożył indeks z okresu studiów na Wydziale (...) Akademii Rolniczej w K.. Na stronach 82-83 zawiera on wpis dotyczący odbycia przez ubezpieczonego praktyki studenckiej w roku szkolnym 1967/1968, tj. na II roku studiów, w K. (...) od 11 września 1967 r. do
19 stycznia 1968 r., potwierdzony przez Zakład (...) w K. oraz wpis dotyczący odbycia praktyki studenckiej w roku szkolnym 1969/1970, tj. na III roku studiów, w (...) O. od 13 sierpnia 1970 r. do 28 września 1970 r. Indeks ten zawiera również na stronie 91 wpisy dotyczące urlopów, jakie udzielone zostały ubezpieczonemu
w okresie studiów: w roku szkolnym 1967/1968, tj. na II roku studiów, od 1 października 1968 r. do 15 lutego 1969 r. oraz w roku szkolnym 1970-1971, tj. na III roku studiów, od
1 października 1970 r. do 15 lutego 1971 r.

dowód:

-

indeks,

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, zeznania świadków i odwołującego.

Sąd pozytywie ocenił dowody z dokumentów, których autentyczność oraz wiarygodność, jak również poprawność materialna i formalna nie budziły wątpliwości, zaś ich treść i forma nie były kwestionowane przez strony postępowania. Brak było zatem jakichkolwiek podstaw, także takich, jakie należałoby uwzględnić z urzędu, aby dokumentom tym odmówić właściwego im znaczenia dowodowego. Z autentyczne Sąd uznał
w szczególności wpisy w przedłożonym przez odwołującego w toku postępowania indeksie, dotyczące odbywanych przez niego w okresie studiów praktyk i okresów korzystania z urlopu dziekańskiego. Wpisy te zostały urzędowe poświadczone i dotyczą okoliczności ważkich dla rozstrzygnięcia. Żadna ze stron postępowania wpisów tych zresztą nie kwestionowała.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków W. W. i R. Z., którzy wskazali na okoliczności istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia. Zeznania te były jasne i logiczne, a Sąd nie dopatrzył się w nich jakichkolwiek sprzeczności. Świadek W. W., który studiował razem z odwołującym na Wydziale (...) Akademii Rolniczej w K. potwierdził, że regulamin studiów przewidywał konieczność odbycia w trakcie studiów obowiązkowej sześciomiesięcznej semestralnej praktyki. Podkreślił przy tym, że umowy o odbycie praktyk zawierała uczelnia z danym pracodawcą,
a nie studenci. Wskazał ponadto, że podobnie jak odwołujący w okresie studiów korzystał
z urlopu dziekańskiego i w tym czasie pracował, jak ubezpieczony, w (...)
w C. z tym, że w charakterze pracownika fizycznego. Świadek R. Z. okoliczność tę potwierdził, wskazując, że odwołujący zajmował stanowisko masztalerza i na co dzień, w godzinach od 6:00 rano, nawet do 18:00, z przerwami na obiad, zajmował się końmi i wykonywaniem prac polowych za wynagrodzeniem w wysokości 1.000 zł.

Zeznaniom odwołującego L. I. Sąd przyznał walor wiarygodności
w części. Za wiarygodne uznał jego twierdzenia o tym, że w okresie studiów w/w był obowiązany do odbycia sześciomiesięcznej praktyki, którą zrealizował w K. (...). Znalazły one bowiem potwierdzenie w treści zeznań świadka W. W.
i w treści wpisów w indeksie dotyczących odbytych praktyk. W pozostałej natomiast części, w której odwołujący podał, że oprócz tego, iż uczelnia zawarła z pracodawcą umowę
o odbycie praktyk studenckich, on sam podpisał z K. (...) S. umowę o pracę, wskazując na jej warunki, zeznania te uznał za niewiarygodne. W aktach sprawy brak jest bowiem jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego, że ubezpieczonego łączyła z K. (...) S. umowa o pracę. Z treści wpisu w indeksie wprost zaś wynika, że od
11 września 1967 r. do 19 stycznia 1968 r. odwołujący odbywał praktykę studencką w tym właśnie gospodarstwie. Ponadto, świadek W. W. wyraźnie podał, że w okresie praktyk studenci nie podpisywali z pracodawcą oddzielnych umów o pracę, gdyż umowę
o odbycie praktyki zawierała z pracodawcą uczelnia.

Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:

Odwołanie od zaskarżonej decyzji (...) Oddział w T. z dnia 25 marca 2014 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił odwołującemu L. I. wznowienia postępowania w sprawie uwzględnienia w wysokości emerytury okresu od
1 września 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. i od 1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r., podnosząc, że wnioskodawca nie przedstawił żadnych nowych dowodów i nie wskazał na żadne nowe okoliczności, które miałyby wpływ na zmianę ustalonego prawa do świadczenia
i jego wysokość.

Zgodnie z art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość.

Ponowne ustalenie świadczenia w trybie powołanego przepisu stanowi nadzwyczajną kontynuację poprzedniego postępowania przed organem rentowym, zmierzając do podważenia decyzji organu rentowego, niezależnie od tego, czy uprawomocniła się ona na skutek upływu terminu odwołania, czy też rozstrzygnięcia sądu.

Przesłanka ponownego ustalenia prawa do świadczeń w postaci przedłożenia nowych dowodów dotyczy zasadniczo naprawy prawnoprocesowych wad decyzji rentowych związanych z tokiem postępowania sądowego.

Dowodem uzasadniającym ponowne ustalenie prawa do świadczenia może być właściwie wszystko, co wpływa na prawo do świadczenia bądź jego wysokość, z tym, że musi to być dowód, który może zostać uwzględniony w postępowaniu przed organem rentowym.

W niniejszej sprawie takim nowym dowodem był indeks odwołującego z okresu studiów na Wydziale (...) Akademii Rolniczej w K.. Wprawdzie ubezpieczony przedłożył go dopiero na etapie postępowania sądowego, jednak Sąd miał na uwadze, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, sąd, kierując się względami ekonomii procesowej, może zastosować przepis art. 316 § 1 k.p.c., który stanowi w zdaniu pierwszym, że po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili jej zamknięcia (por. np. wyrok SN z dnia 4 października 2013 r., I UK 55/13, Legalis nr 924594, wyrok SA w Łodzi z dnia 8 kwietnia 2014 r., III AUa 1245/13, Legalis nr 1024174, wyrok SA w Krakowie z dnia 6 marca 2013 r., III AUa 1249/12, Legalis nr 734016).

Wcześniej ZUS dysponował jedynie kserokopiami kilku stron indeksu (k. 165-167 akt ZUS) z wpisem dotyczącym okresu korzystania przez odwołującego z urlopu dziekańskiego od 1 października 1968 r. do 15 lutego 1969 r. na II roku studiów i od 1 października 1970 r. do 15 lutego 1971 r. na III roku studiów, jak również adnotacjami o uzyskaniu przez niego wpisów na poszczególne lata studiów.

Indeks przedłożony przez ubezpieczonego zawiera tymczasem inne jeszcze wpisy. Jest to w szczególności wpis, że w roku szkolnym 1967/1968, tj. na drugim roku studiów, odwołujący odbywał praktykę studencką w K. (...) od 11 września 1967 r. do 19 stycznia 1968 r., potwierdzony przez Zakład (...) w K.. Indeks potwierdza również, że w roku szkolnym 1967/1968, tj. na II roku studiów, od
1 października 1968 r. do 15 lutego 1969 r. odwołujący rzeczywiście korzystał z urlopu dziekańskiego.

W odwołaniu od zaskarżonej decyzji ubezpieczony domagał się uwzględnienia
w stażu pracy okresu zatrudnienia w (...) od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. oraz w (...) w C. od
1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r.

Okresu urlopu dziekańskiego organ rentowy nie uwzględnił wnioskodawcy w stażu pracy ani jako składkowego, ani też jako nieskładkowego. Jak wynika z treści zaświadczenia z dnia 12 lutego 1969 r. w okresie tym, od 1 października 1968 r. do 30 stycznia 1969 r. odwołujący był zatrudniony w (...) w C. na stanowisku masztalerza za wynagrodzeniem 1.000 zł brutto.

Organ rentowy zakwestionował co prawda walor dowodowy tego dokumentu, podnosząc, że nie zawiera on pieczątki imiennej osoby wystawiającej, jednak okoliczność ta nie pozbawia zaświadczenia z dnia 12 lutego 1969 r. wartości dowodowej.

Istotne jest bowiem to, że dokument ten wydany został przez (...)
w C. i potwierdza zarówno fakt, jak i czasokres zatrudnienia w tej S. ubezpieczonego na stanowisku masztalerza za wynagrodzeniem 1.000 zł brutto.

To, że w zaświadczeniu tym zaznaczono, że wydaje się je w celu przedłożenia władzom uczelni nie ma w sprawie żadnego znaczenia. Nieistotne jest bowiem to, w jakim celu wydaje się dane zaświadczenie, ale to, kto je wydaje i to, jaką ma ono treść,
tj. co potwierdza.

Poza tym, jak podał Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 21 sierpnia 2013 r.,
III AUa 1770/12 (LEX nr 1381413), brak pieczątki imiennej, zważywszy, że świadectwo zakładu pracy (zaświadczenie) opatrzone zostało w pieczęcie zakładowe oraz podpis upoważnionej osoby, nie pozbawia, per se dokumentu waloru wiarygodności. Podlega on ocenie sądu, jak każdy inny środek dowodowy, stosownie do dyspozycji art. 233 k.p.c.

Zaświadczenie z dnia 12 lutego 1969 r., pomimo, iż nie zawiera pieczątki imiennej osoby wystawiającej, opatrzone zostało zarówno pieczęcią zakładową, jak i podpisem upoważnionej osoby.

To, że odwołujący faktycznie był zatrudniony i świadczył pracę w (...)
w C. potwierdzili słuchani w sprawie świadkowie. W szczególności świadek W. W. wskazał, że był w identycznej jak wnioskodawca sytuacji. Z jego indeksu wynikało, że w tym samym czasie co odwołujący korzystał z urlopu dziekańskiego i razem
z nim pracował w S., z tym że jako pracownik fizyczny. Świadek R. Z. wskazał natomiast, że odwołujący zajmował stanowisko masztalerza i na co dzień zajmował się końmi i wykonywaniem prac polowych za wynagrodzeniem w wysokości 1.000 zł.

W tym miejscu zauważyć należy, że okres od 1 października 1968 r. do 31 stycznia 1969 r. nie został wskazany w indeksie jako okres praktyk studenckich.

Skoro tak, uznać należało, że jest to okres składkowy, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Jeżeli chodzi o okresy od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r., w aktach organu rentowego brak jest jakiegokolwiek dokumentu, np. świadectwa pracy czy zaświadczenia, potwierdzającego, że ubezpieczony kiedykolwiek pozostawał w stosunku pracy z K. (...) Gospodarstwo Rolne (...). Zalegają w nich jedynie dwa pisma Agencji (...) w O. z dnia: 17 lutego 2009 r. i 27 lutego 2009 r. W pierwszym z nich wskazano, że Agencja nie dysponuje aktami osobowymi i listami płac z okresu od
1 października 1968 r. do 30 stycznia 1969 r. W drugim zaś podano, że odwołujący był zatrudniony w K. (...) Gospodarstwo Rolne (...), jednak z uwagi na brak akt osobowych, nie można ustalić dokładnej daty podjęcia i zakończenia przez niego zatrudnienia. Jednocześnie wskazano, że Agencja dysponuje tylko listą płac za rok 1967,
w której ubezpieczony występuje w grupie zawodowej „praktyka- Akademii Rolniczej (...)”.

Jednocześnie, jak wynika z treści wpisu w indeksie, w roku szkolnym 1967/1968,
tj. na II roku studiów, odwołujący odbywał praktykę studencką w K. (...) od
11 września 1967 r. do 19 stycznia 1968 r.

Na podstawie obu tych dokumentów stwierdzić należy, że w spornych okresach od
1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. odwołujący odbywał praktykę studencką.

Okoliczność tę potwierdził słuchany w sprawie świadek W. W. i sam odwołujący, przy czym świadek kategorycznie stwierdził, że to uczelnia zawierała
z pracodawcą umowę o odbycie praktyk, a nie student.

W sprawie nie ulegało więc wątpliwości, że sporne okresy od 1 września 1967 r. do
31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. to okresy odbywanych przez odwołującego praktyk studenckich.

Okresy te zostały jednak uwzględnione przez organ rentowy w stażu ubezpieczeniowym odwołującego, z tym, że jako okresy nieskładkowe.

W wyroku z dnia 15 października 2013 r., III AUa 118/13 (LEX nr 1383447) Sąd Apelacyjny w Katowicach, dokonując wykładni między innymi art. 7 pkt 9 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS, wskazał, że okres odbywania przez ubezpieczonego, jako studenta, a więc w trakcie ramowego czasu trwania studiów, praktyki robotniczej na podstawie umowy zawartej przez uczelnię (a nie studenta)- z jednostką gospodarki uspołecznionej, może być- na podstawie powołanego przepisu ustawy emerytalnej- zaliczony jako okres nieskładkowy i z tego tytułu uwzględniony przy ustalaniu prawa do świadczenia i jego wysokości.

Brak było w sprawie dowodów na to, że ubezpieczony zawarł z K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) umowę o pracę. Sąd nie mógł zatem wymienionych wyżej okresów uznać za okresy składkowe, o jakim mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach FUS. Poza tym, trzeba mieć na uwadze, że we wrześniu 1967 r. odwołujący skręcił nogę i przez część września 1967 r. oraz w październiku 1967 r. korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Fakt ten wynika z zeznań odwołującego i z treści pisma Agencji (...) w O. z dnia 27 lutego 2009 r. W piśmie tym podano, że według listy płac, w 1967 r. odwołujący: we wrześniu pracował przez 26 godziny, a ponadto był chory (adnotacja „chory”) i otrzymał wynagrodzenie
w kwocie 140,75 zł, w październiku zaś był chory (adnotacja „chory”). Nie wiadomo przy tym, od którego dnia września 1967 r. ubezpieczony był niezdolny do pracy. Okresu od
1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. Sąd nie mógłby więc uznać za okres składkowy, ponieważ okres niezdolności do pracy z powodu choroby, za który pobrano wynagrodzenie albo zasiłek jest okresem nieskładkowym.

To, że ZUS uwzględnił wnioskodawcy w stażu pracy okres od 1 listopada 1967 r. do 30 listopada 1967 r. jako składkowy, pomimo, iż był to okres praktyk, nie jest dla Sądu wiążące.

Skoro więc okres praktyk studenckich, zgodnie z powołanym orzeczeniem, uznaje się za okres nieskładkowy i tak też został on potraktowany przez organ rentowy, który uwzględnił go w stażu ubezpieczeniowym wnioskodawcy, a odwołujący nie wykazał, aby zawarł umowę o pracę z K. (...) Gospodarstwo Rolne (...) odwołanie od zaskarżonej decyzji w części dotyczącej okresów od 1 września 1967 r. do 31 października 1967 r. i od 1 grudnia 1967 r. do 31 grudnia 1967 r. zostało oddalone.

W pozostałym zakresie Sąd odwołanie uwzględnił i zmienił zaskarżoną decyzję ZUS Oddział w T. z dnia 25 marca 2014 r. w ten sposób, że przyznał odwołującemu prawo do uwzględnienia w wysokości emerytury od dnia 23 stycznia 2014 r. jako składowego okresu jego zatrudnienia od 1 października 1968 r. do 30 stycznia 1969 r. w (...)
w C..

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz art. 477 ¹⁴ § 1 i 2 k.p.c., Sąd orzekł jak w punktach 1 i 2 wyroku.