Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Karol Radaszkiewicz,

Sędziowie SO Leszek Wojgienica,

SO Dariusz Firkowski (spr.),

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Janusza Płońskiego

po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2014 r.

sprawy J. B. i Z. P.

oskarżonych o przestępstwo z art. 233§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 25 lipca 2014r., sygn. akt II K 516/14

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.

Sygn. akt. 876/14

UZASADNIENIE

J. B. został oskarżony o to, że w dniu 22 marca 2013r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w postępowaniu (...) będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawał nieprawdę co do okoliczności związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000 złotych wskazując w szczególności odnośnie zabezpieczenia przedmiotowego agregatu, iż w czasie kradzieży był on przywiązany łańcuchem spiętym kłódką do drzewa, on i Z. P. nocowali w przyczepach kempingowych na terenie posesji, na której znajdował się przedmiotowy agregat, zaś wjazd na teren posesji był zabezpieczony łańcuchem spiętym kłódkami oraz dodatkowo oświetlony

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk

Z. P. został oskarżony o to, że w dniu 22 marca 2013r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w postępowaniu (...) będąc uprzedzonym o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawał nieprawdę co do okoliczności związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000 złotych wskazując w szczególności odnośnie zabezpieczenia przedmiotowego agregatu iż w czasie kradzieży był on przywiązany łańcuchem spiętym kłódką do drzewa, on i J. B. nocowali w przyczepach kempingowych na terenie posesji, na której znajdował się przedmiotowy agregat, zaś wjazd na teren posesji był zabezpieczony łańcuchem spiętym kłódkami oraz dodatkowo oświetlony

tj. o przestępstwo z art. 233 § 1 kk.

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 lipca 2014r. w sprawie II K 516/14 oskarżonych J. B. i Z. P. uniewinnił od popełnienia zarzucanych im czynów.

Powyższy wyrok w całości na niekorzyść oskarżonych J. B. i Z. P. zaskarżył prokurator i zarzucił mu błąd w ustaleniach faktycznych, który miał wpływ na treść zapadłego orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżeni J. B. i Z. P. nie popełnili zarzucanego im czynu i w dniu 22 marca 2013 r. w Sądzie Rejonowym w Olsztynie przy ul. (...) w postępowaniu (...) będąc uprzedzonymi o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznanie zeznawali prawdę co do okoliczności związanych z zaistniałym w okresie od 25 do 29 września 2011 r. w miejscowości B. przy ul. (...) zaborze w celu przywłaszczenia na szkodę firmy (...) mienia w postaci agregatu pompowego (...) nr fabr. (...) o wartości 100.000 złotych, podczas gdy prowadzone dowody oceniane swobodnie z uwzględnieniem prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego przemawiają za uznaniem oskarżonych winnymi popełnienia czynów zarzucanych im aktem oskarżenia, tj. przestępstw z art. 233 § 1 kk.

Podnosząc powyższy zarzut skarżący wniósł o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że kolejna apelacja prokuratora jest o tyle zasadna o ile z jej treści wynika potrzeba uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W dalszym ciągu słuszne jest stanowisko oskarżyciela publicznego, iż wątpliwości budzi ocena dowodów dokonana przez Sąd Rejonowy w Olsztynie i oparte na jej podstawie ustalenia faktyczne, których następstwem jest uniewinnienie oskarżonych od popełnienia zarzucanych im czynów. Tym samym w odpowiednim zakresie aktualne pozostają uwagi poczynione w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 8 maja 2014 r. w sprawie (...)

Zwrócić zatem należy ponownie uwagę na to, że w sprawie akt (...) Sądu Rejonowego w O.w dniu 22 marca 2013 r. po przesłuchaniu J. B. i Z. P. dostrzeżone zostały rozbieżności pomiędzy tymi twierdzeniami a zeznaniami składanymi we wrześniu i październiku 2011 r. w postępowaniu (...) Prokuratury Rejonowej w W.. Także i Sąd Okręgowy w O., który wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 r. sygn. akt (...) utrzymał w mocy wyrok wydany w sprawie (...), w swoim uzasadnieniu dostrzegł „pewną dysharmonię - pomimo upływu czasu świadkowie w postępowaniu przed Sądem Cywilnym dokładnie i szczegółowo zeznawali na okoliczności, których nie byli w stanie stwierdzić zaraz po ujawnieniu kradzieży agregatu, kiedy to nie byli w stanie podać podstawowych informacji - kiedy do kradzieży doszło, jak i czym był zabezpieczony agregat, itd.”.

Tymczasem Sąd I instancji dał natomiast wiarę J. B. i Z. P., że składając zeznania przed Sądem Rejonowym podczas rozprawy w dniu 22 marca 2013 r. nie kłamali i mówili prawdę wskazując miedzy innymi, że należało dać wiarę oskarżonym co do tego, że zeznania i relacje złożone postępowaniu przygotowawczym w sprawie (...) były bardzo ogólne i nie zawierały szczegółów związanych z przechowywaniem i utratą urządzenia a nastąpiło to wobec określonych pytań zadawanych przez przesłuchujących ich funkcjonariuszy Policji.

Jednakże nie bez racji podnosi skarżący, że konieczne jest także rozważenie i takiej wersji, w której funkcjonariusze byli dociekliwi i zadawali szczegółowe pytania na temat zdarzenia lecz przesłuchiwani J. B. i Z. P. po prostu nie znali na nie odpowiedzi.

Tym samym ponownego rozważenia wymaga wyjaśnienie tego, że w trakcie rozpytania ( efektem powyższego jest notatka jak na k.62 ) jak i przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżeni wręcz nie potrafili umiejscowić w czasie daty utraty agregatu. Tymczasem z analizy ich twierdzeń w sprawie (...) wynika, że faktycznie agregat miał został skradziony w poprzedzającą zgłoszenie noc. Co więcej, jak wynika z protokołu jak na k.72, J. B. wówczas stwierdził, że dowiedział się o sposobie zabezpieczenia tak posesji jak i agregatu już po zgłoszeniu przestępstwa od pracownika podwykonawcy. Natomiast w sprawie cywilnej J. B. podał, że „brama była na dwie kłódki i łańcuch zamykana” a „maszyna była przywiązywana też łańcuchem zamykanym na kłódkę do sosny” a Z. P. wprost wówczas zeznał, że „ po pracy przywiązywaliśmy ten agregat łańcuchem do grubego drzewa, zamykaliśmy bramę na kłódkę i łańcuchem na drugą kłódkę”. Wreszcie wówczas obaj oskarżeni podali, że kradzież spostrzegli rano- porównaj k.3 i k.5.

Co do treści zawartych w przedmiotowej notatce z interwencji z dniu 29 września 2011 r. to nie wydaje się przekonujące stanowisko Sądu I instancji co do tego, że mają one wskazywać na pobieżność poczynionych na miejscu ustaleń. Wprost przeciwnie analiza zapisów z k.62 zdaje się świadczyć, że notatka zawiera istotne i stosunkowo szerokie informacje. Ponadto trafnie w apelacji podniesiono, że nie była ona sporządzana całkowicie z pamięci skoro zawiera między innymi nr agregatu numer fabryczny agregatu i dane właściciela. Co również istotne w notatce urzędowej zawarto także informacje o czasie kiedy J. B. i Z. P. ostatni raz widzieli agregat, co koresponduje z ich zeznaniami złożonymi zaraz po zgłoszeniu przestępstwa, przy czym co istotne, zeznania od obu oskarżonych ( wówczas świadków ) odbierał inny funkcjonariusz niż D. K., który sporządził notatkę.

Zatem trudne wydaje się zakwestionowanie tego, że przedmiotowa notatka, która sporządzona została bezpośrednio po zdarzeniu, jest dokładną relacją z rozpytania świadków oraz zawiera własnych spostrzeżenia policjantów z miejsca zdarzenia. Właśnie treść tej notatki wskazuje, że policjanci byli zainteresowani kwestią zabezpieczenia co miało również znaczenie dla ustalenia kwalifikacji prawnej w prowadzonym postępowaniu. Natomiast to, że w notatce nie ma informacji odnośnie zabezpieczenia samego agregatu zdaje się wynikać z faktu, że nie tylko rozpytywani nic na ten nie mówili ale przede wszystkim nic na ten temat nie wiedzieli. To ostatnie wnioskowanie znajduje bowiem oparcie w analizie zeznań J. B. z dnia 4 października 2011 r., kiedy to podał, że wiedzę o zabezpieczeniu agregatu czerpał jedynie z relacji uzyskanej dopiero w dniu 1 października 2011 r. od R. M.-k.72

W świetle wskazanych okoliczności a w szczególności twierdzeń oskarżonych z postępowania w sp (...)konieczne jest ponowne wyjaśnienie czy możliwe jest do zaakceptowanie stanowisko, zgodnie z którym to funkcjonariusze nie wypytywali świadków odnośnie zabezpieczeń tego sprzętu przed kradzieżą czy też sprowadzające się do tego, że to „oskarżeni nie mieli na ten temat nic do powiedzenia, nie mieli żadnej wiedzy o tym co się z tym sprzętem działo przez ostatnie dnia, gdzie stał i jak był zabezpieczony, bo po prostu nie interesowali się wcześniej tym tematem (zgodnie z materiałem dowodowym mieli być odpowiedzialni za sprawy techniczne, nie zabezpieczenia sprzętu) i nic w tym zakresie nie wiedzieli - dopiero potem J. B. miał dowiedzieć się od podwykonawcy jak agregat miał być rzekomo zabezpieczany, ale jest to wiedza „ze słyszenia”, nabyta po zdarzeniu, a nie stwierdzona naocznie” – k.277.

Mając wskazane okoliczno na uwadze zaskarżony wyrok uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania- art.437§2 kpk, art.438pkt.3 kpk.

Przy ponownym rozpoznaniu konieczne będzie powtórzenie postępowania celem dokonania wszechstronnej i wnikliwej analizy wszystkich dowodów, uwzględniając przy tym zachodzące między nimi zależności co winno pozwolić na wydanie trafnego wyroku w sprawie.