VIII Gz 30/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-05-2015
-
Osoba publikująca:Monika Stachowiak
-
Korektor:Eliza Sandomierska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V GNc 1413/13
Pełny tekst orzeczenia
Sygnatura akt VIII Gz 30/14
POSTANOWIENIE
Dnia 24 listopada 2014 roku
Sąd Okręgowy w Szczecinie, Wydział VIII Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący: SSO Agnieszka Woźniak
Sędziowie: SSO Anna Budzyńska
SSO Leon Miroszewski (sprawozdawca)
po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2014 roku, w Szczecinie,
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Syndyka masy upadłości (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w P.
przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 2 września 2013 roku, sygnatura akt V GNc 1413/13
postanawia:
odrzucić zażalenie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 2 września 2013 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty tego Sądu z dnia 28 czerwca 2013 roku stwierdzając, że braki tego sprzeciwu nie zostały usunięte w terminie. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanego w dniu 9 września 2013 roku. W dniu 16 września 2013 roku (data nadania na poczcie) pozwany wniósł o zmianę postanowienia z dnia 2 września 2013 roku podnosząc, że dochował terminu usunięcia braków sprzeciwu od nakazu zapłaty z dnia 28 czerwca 2013 roku.
Pismo to Sąd Rejonowy potraktował jako zażalenie na postanowienie z dnia 2 września 2013 roku i wezwał, na podstawie zarządzenia Przewodniczącego z dnia 23 września 2013 roku, pełnomocnika pozwanego do usunięcia w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia, braków formalnych zażalenia, poprzez wskazanie, czy zaskarża postanowienie w całości czy w części (jakiej), wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia, wskazanie czy wnosi o zmianę (w jakim zakresie) czy uchylenie postanowienia, złożenie odpisu zażalenia, uiszczenie opłaty od zażalenia. Wezwanie to zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanego w dniu 30 września 2013 roku.
W dniu 7 października 2013 roku (data nadania na poczcie) pozwany przedstawił 2 egzemplarze pisma zatytułowanego „zażalenie wraz z wnioskiem o zwolnienie od opłaty sądowej”. Pismo to zawierało uzupełnienie braków co do treści zażalenia, zgodnie z wezwaniem doręczonym pełnomocnikowi pozwanego w dniu 30 września 2013 roku, a także wskazanie okoliczności, która miała uzasadniać wniesienie zażalenia i uzasadnienie wniosku o zwolnienie od opłaty sądowej. Przedłożono odpis tego pisma, nie przedłożono jednak odpisu zażalenia wniesionego w dniu 9 września 2013 roku.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 394 § 3 k.p.c. zażalenie powinno między innymi czynić zadość wymaganiom przypisanym dla pisma procesowego. Zgodnie z art. 128 § 1 k.p.c. do pisma należy dołączyć jego odpisy dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom.
Z powyższego wynika, że niedołączenie odpisu zażalenia z przeznaczeniem dla strony przeciwnej stanowi brak formalny. Pełnomocnik pozwanego został wezwany do jego uzupełnienia, natomiast tego nie uczynił. Nie można uznać złożenia dwóch egzemplarzy pisma, które stanowiło uzupełnienie innych braków formalnych zażalenia, za wypełnienie wymogu złożenia brakującego odpisu zażalenia. Niczego tu nie zmienia fakt, że pismo to zawiera przedstawienie motywów zażalenia. Nie jest odpisem pisma złożonego w dniu 9 września 2013 roku. Skutek złożenia pisma, które – jak można sądzić – było poprawioną wersją pierwotnego zażalenia, byłby inny tylko wówczas, gdyby to pismo zostało złożone jeszcze przed upływem terminu do złożenia zażalenia, co w niniejszej sprawie nie miało miejsca.
W myśl art. 370 k.p.c., poprzez jego odpowiednie zastosowanie, na podstawie art. 397 § 2 k.p.c., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia, sąd pierwszej instancji odrzuci zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w zakreślonym terminie. Z kolei zgodnie z art. 373 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. sąd drugiej instancji odrzuca zażalenie, jeżeli podlegało ono odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji.
Mając na uwadze powyższe, należało postanowić jak w sentencji.
SSO Anna Budzyńska SSO Agnieszka Woźniak SSO Leon Miroszewski