Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Marek Żurawski

Protokolant Katarzyna Małolepsza

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Świdnicy J. O.

po rozpoznaniu dnia 15.09.2014r. sprawy karnej

J. H. (1)

ur. (...) w Ś.

syna A. i D. z domu H.

oskarżonego o to, że:

w nocy z dnia 26 na 27 maja 2014 roku w Ś. woj. (...) na terenie (...), po uprzednim wyłamaniu zamka w drzwiach do altany na działce numer (...), dostał się do jej wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia opryskiwacz ręczny o pojemności 5 litrów o wartości 50 złotych oraz metalowy dwukołowy wózek o wartości 100 złotych, czym spowodował łączne straty w wysokości 150 złotych działając na szkodę M. G. (1),

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk

I.  oskarżonego J. H. (1) uznaje za winnego czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 279 § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza mu karę roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 2 kk wykonanie wyżej wymierzonej oskarżonemu J. H. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby lat 3 (trzech);

III.  na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązuje oskarżonego J. H. (1) do naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego M. G. (1) kwoty 50 (pięćdziesięciu) w terminie 2 (dwóch) miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu J. H. (1) na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie w dniu 03.06.2014r. przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk oraz art. 17.1 ust. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego J. H. (1) od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty, zaliczając wszelkie poniesione tymczasowo wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

II K 507/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 03.06.2014r policja zatrzymała J. H. (1) zamieszkałego na ul. (...) w Ś. jako osobę podejrzewaną o dokonanie w/w kradzieży z włamaniem. J. H. (1) na żądanie policji, dobrowolnie wydał metalowy wózek dwukołowy.

Dowody:

zeznania świadka M. G. k;2,

protokół zatrzymania oskarżonego k;4,

protokół zatrzymania rzeczy k;5-8,

Oskarżony J. H. (1) w toku postępowania przygotowawczego w całości przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie ma pracy, w związku z czym „pokusiło go i postanowił zarobić na złomie”. Po kradzieży, plastikowy spryskiwacz, który nie był mu potrzebny wyrzucił.

Oskarżony H. nie był do tej pory karany.

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego k; 13-14,

informacja z K. k; 15,

Sąd zważył, co następuje:

Sąd nie miał wątpliwości co do sprawstwa i winy oskarżonego H. odnośnie zarzucanego mu czynu. Stan faktyczny sprawy sąd ustalił w oparciu o wiarygodna zdaniem sądu relację pokrzywdzonego jak i wyjaśnienia samego oskarżonego J. H.. Co prawda, w toku postępowania przygotowawczego nie ustalono samego mechanizmu przełamywania zabezpieczeń drzwi altanki do której włamał się oskarżony, to jednak zważyć należy, iż on sam nie kwestionował właśnie takiej wersji przebiegu zdarzenia jak to opisano w zarzucie a/o.

J. H. (1) zarzucono czyn z art. 279 § 1 kk. Zgodnie z treścią a art. 279 § 1 kk. odpowiedzialności karnej z tego przepisu odpowiada ten, kto kradnie z włamaniem. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 279 § 1 polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia, przy czym zabór musi zostać dokonany z włamaniem. Kradzież z włamaniem różni się od tzw. zwykłej kradzieży sposobem jej popełnienia. Charakteryzuje się on połączeniem dwóch elementów, włamania oraz zaboru rzeczy.

(...) oznacza zachowanie polegające na usunięciu przeszkody, stanowiącej zabezpieczenie danego przedmiotu, przy czym wskazuje się, iż nie musi ono polegać na stosowaniu siły fizycznej, oraz eksponuje cel, dla jakiego ustanowiona została przełamana przez zachowanie sprawcy bariera. Istota włamania sprowadza się więc nie tyle do fizycznego uszkodzenia lub zniszczenia przeszkody chroniącej dostępu do rzeczy, lecz polega na zachowaniu, którego podstawową cechą jest nieposzanowanie wyrażonej przez dysponenta rzeczy woli zabezpieczenia jej przed innymi osobami. (...) zaś polega na wyjęciu rzeczy spod władztwa właściciela lub posiadacza i przejęciu we własne władztwo sprawcy. W niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, iż J. H. (1) wyłamując zamek altany i zabierając z niej rzeczy, które zamierzał sprzedać na skupie złomu swoim działaniem a także zabierając je do własnego miejsca zamieszkania wypełnił znamiona przestępstwa z art. 279 1 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę sąd brał pod uwagę jako okoliczności łagodzące: młody wiek sprawcy, przyznanie się przez niego w całości do zarzucanego mu czynu, nie wysoką wartość mienia, które padło łupem sprawcy oraz dobrowolne wydanie na żądanie policji części skradzionego mienia. Za okoliczność obciążającą poczytano plagę tego typu drobnych kradzieży na terenie całego kraju - jako zjawisko wyjątkowo uciążliwe dla obywateli.

Przy zdecydowanej przewadze okoliczności łagodzących, sąd uznał, iż należy wymierzyć oskarżonemu karę pozbawienia wolności w najniższym jej wymiarze, zobowiązując oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w terminie możliwym dla realizacji tego obowiązku - zważywszy na sytuację materialną oskarżonego.

W ocenie sądu, istnieje wobec J. H. (1) dodatnia prognoza co do przestrzegania przez niego w przyszłości porządku prawnego, pomimo orzeczenia wobec oskarżonego kary o charakterze wolnościowym. Dlatego też sąd wymierzył mu karę z zastosowaniem dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres próby lat trzech.

O kosztach postępowania orzeczono z uwzględnieniem sytuacji rodzinnej i majątkowej oskarżonego.