Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VI Ka 675/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Dariusz Prażmowski

Sędziowie SSO Agata Gawron-Sambura

SSO Grzegorz Kiepura (spr.)

Protokolant Aleksandra Studniarz

przy udziale Marka Dutkowskiego

Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r.

sprawy Ł. L. syna M. i Z.,

ur. (...) w Ś.

oskarżonego z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 20 maja 2014 r. sygnatura akt II K 491/13

na mocy art. 437 § 1 kpk, art. 624 § 1 kpk

1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;

2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. W. kwotę 516,60 zł (pięćset szesnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) obejmującą kwotę 96,60 zł (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) podatku VAT, tytułem zwrotu nieuiszczonych kosztów obrony oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

3. zwalnia oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych postępowania odwoławczego, obciążając wydatkami Skarb Państwa.

VI Ka 675/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej z dnia 20.05.2014 r. oskarżony Ł. L. został uznany za winnego tego, iż w dniu 16.06.2013 r. w R. zabrał w celu przywłaszczenia trzy sztuki pokryw studzienek wodociągowych o łącznej wartości 300 zł oraz trzy sztuki obrzeży studzienek wodociągowych o wartości łącznej 250 zł na szkodę (...) S.A. (...) w G. w wysokości 550 zł, przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem pięciu lat od odbycia w okresie od 10.03.2010 r. do 10.09.2011 r. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Chorzowie z dnia 9.11.2004 r., sygn. II K 1740/02, za umyślne przestępstwo podobne z art. 279 § 1 kk, tj. za winnego przestępstwa z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na mocy art. 278 § 1 kk skazany został na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Na mocy art. 46 § 1 kk orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. (...)w G. kwoty 550 zł. Na mocy art. 44 § 2 kk orzeczono przepadek przedmiotu służącego do popełnienia przestępstwa. Na mocy art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16.06.2013 r. do dnia 17.06.2013 r. Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.

Apelację od wyroku wniósł obrońca oskarżonego, którzy zaskarżył go w części dotyczącej orzeczenia o karze. Odwołujący się zarzucił wyrokowi orzeczenie wobec oskarżonego rażąco niewspółmiernie surowej kary w stosunku do stopnia społecznej szkodliwości przestępstwa jakiego dopuścił się oskarżony oraz w relacji do celów jakie kara ta winna spełniać w zakresie prewencji szczególnej i społecznego oddziaływania. W oparciu o podniesiony zarzut obrońca wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez znaczne złagodzenie orzeczonej kary.

Apelacja okazała się bezzasadna w stopniu oczywistym. Wymierzając oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz środki karne w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem i przepadku przedmiotu, który służył do popełnienia przestępstwa, sąd rejonowy miał w polu widzenia dyrektywy wymiaru kary, o których mowa w art. 53 kk, co powoduje, że orzeczona kara i środki karne są adekwatne tak do stopnia społecznej szkodliwości czynu, jak i do stopnia zawinienia. Podkreślić należy, iż oskarżony był uprzednio wielokrotnie karany, w tym za umyślne przestępstwa podobne przeciwko mieniu, a przypisanego mu występku z art. 278 § 1 kk dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk, w niespełna 2 lata po odbyciu poprzedniej kary. Oskarżony działał w sposób zaplanowany, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Nie ujawniły się przy tym jakiekolwiek okoliczności umniejszające jego zawinienie, co słusznie podkreślił sąd pierwszej instancji. Wbrew wywodom apelacji oskarżony przyznał się do winy jedynie częściowo (k. 111), co zmniejsza znaczenie tego faktu jako okoliczności łagodzącej. Reasumując, stwierdzić należy, że orzeczonej kary, która tylko nieznacznie przekracza minimum ustawowe za występek z art. 278 § 1 kk, nie sposób postrzegać jako kary niewspółmiernie surowej w rozumieniu art. 438 ust. 4 kpk.

Nie znajdując zatem podstaw do wzruszenia zaskarżonego wyroku orzeczono jak na wstępie. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu za postępowanie odwoławcze ma swoje uzasadnienie w treści art. 624 § 1 kpk.

VI Ka 675/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE