Sygn. akt IV Ka 691/14
Dnia 19 grudnia 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący SSA w SO Stanisław Tomasik
Sędziowie SO Sławomir Gosławski
SO Tomasz Ignaczak (spr.)
Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Olczyk
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Roberta Wiznera
po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014 roku
sprawy J. J.
oskarżonego z art.278§1 kk
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie
z dnia 15 października 2014 roku sygn. akt II K 568/14
na podstawie art. 437 § 2 kpk i art. 438 pkt 1 kpk uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonego J. J. i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie.
Sygn. akt: IV Ka 691/14
J. J. został oskarżony o to, że:
w okresie od 11 lipca do 15 lipca 2013 roku działając ze z góry powziętym zamiarem w krótkich odstępach czasu w sposób i w okolicznościach szczegółowo opisanych w zarzucie dokonał kradzieży środków pieniężnych w kwocie 2800 zł na szkodę J. B., tj. o czyn z art. 278 § 1 kk.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 15 października 2014 roku w sprawie II K 568/14:
1. uznając, że czyn stanowi przypadek mniejszej wagi i wyczerpuje dyspozycję art. 278 § 3 kk na podstawie art. 66 § 1 kk w zw. z art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego warunkowo umorzył na okres próby jednego roku;
2. zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych.
Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora.
Prokurator zaskarżył wyrok w całości na niekorzyść oskarżonego, zarzucając w apelacji wyrokowi:
obrazę prawa materialnego mająca wpływ na treść wyroku, tj:
art. 66 § 1 kk poprzez błędne uznanie, że co do oskarżonego zachodzą przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania, podczas gdy był on karany za przestępstwa umyślne;
art. 67 § 3 i 4 kk w zw. z art. 74 § 1 kk poprzez zaniechanie orzeczenia o obowiązku naprawienia szkody.
W konkluzji prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd pierwszej instancji.
Na rozprawie apelacyjnej prokurator podtrzymał swoją apelację i wnioski w niej zawarte.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja prokuratora była zasadna.
Artykuł 66 § 1 kk pozwala na warunkowe umorzenie postępowania, jeżeli spełnione zostaną wszystkie, szczegółowo określone w tym przepisie przesłanki związane z czynem oraz z osobą sprawcy, uzasadniające wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną. Jedną z tych przesłanek, stanowiących warunek sine qua non zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania, jest uprzednia niekaralność sprawcy za przestępstwo umyślne.
W sprawie niniejszej ten warunek nie został spełniony. Sąd Rejonowy prawidłowo przecież ustalił, że oskarżony był karany za dwa przestępstwa umyślne – z art. 178 a § 1 kk i z art. 178 a § 4 kk. Wynika to z danych o karalności zawartych na k. 35 akt sprawy. Żadne z tych skazań w momencie wyrokowania nie podlegało zatarciu.
Określony w art. 66 § 1 kk warunek wcześniejszej niekaralności sprawcy za przestępstwo umyślne ma charakter bezwzględny i należy „do stanu obiektywnego” ( zob. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 2 lutego 2007 r., IV KK 461/06, z dnia 1 października 2008 r., V KK 238/08, z dnia 8 kwietnia 2009 r., IV KK 408/08, z dnia 14 czerwca 2011 r., IV KK 85/11).
W tym stanie rzeczy trafność podniesionego w apelacji zarzutu rażącego naruszenia prawa materialnego jest niewątpliwa, a uchybienie to miało istotny wpływ na treść orzeczenia, ponieważ skutkowało warunkowym umorzeniem postępowania karnego wobec oskarżonego pomimo braku ku temu ustawowych przesłanek.
Implikowało to uchylenie poddanego kontroli instancyjnej wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji, zgodnie bowiem z zasadą ne peius z art. 454 § 1 kpk Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, co do którego w pierwszej instancji warunkowo umorzono postępowanie.
Pozostałe zarzuty apelacyjne podnoszone w apelacji prokuratora związane z obowiązkiem naprawienia szkody nie będą szczegółowo omawiane, gdyż wobec uchylenia zaskarżonego wyroku z przyczyn podanych powyżej byłoby to przedwczesne ( art. 436 kpk).
Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy Sąd Rejonowy:
jeżeli uzna oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu uzupełni jego kwalifikację prawną o art. 12 kk, będzie mógł również rozważyć przypisanie oskarżonemu przypadku mniejszej wagi z art. 278 § 3 kk ( ale nie będzie mógł warunkowo umorzyć postępowania wobec uprzedniej karalności oskarżonego za przestępstwa umyślne);
ograniczy postępowanie dowodowe poprzez szerokie zastosowanie instytucji z art. 442 § 2 kpk
Mając na względzie powyższe okoliczności, nie przesadzając rozstrzygnięcia, Sąd drugiej instancji orzekł jak w sentencji wyroku.