Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania S. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 27 listopada 2013 roku nr (...)

w sprawie S. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 81/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 14 listopada 2014 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 27.11.2014 r. (...) odmówił S. D. prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. W szczególności organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie została orzeczeniem komisji lekarskiej z dnia 19.11.2013 r. uznana za całkowicie niezdolną do pracy.

S. D. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową w oparciu o istniejącą dokumentację oraz po ocenie jej stanu zdrowia. Jej stan zdrowia uległ pogorszeniu i nie nadaje się do żadnej pracy. Na rozprawie w dniu 06.05.2014 r. S. D. sprecyzowała żądanie wskazując, że domaga się prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia, a nie w zw. z choroba zawodową (k.14 as).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, powołując się na brak przesłanek do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. D. urodzona w dnia (...) r., ma wykształcenie średnie pracował jako referent do spraw zbytu. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 30.06.1986 r. stwierdził u odwołującej chorobę zawodową: wyprysk kontaktowy rozsiany. Odwołująca od 06.06.1986 r. pobiera rentę początkowo rentę inwalidzką trzeciej grupy i rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową przyznaną na stałe. W dniu 13.09.2013 r. wystąpiła z wnioskiem o rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. ustalenia istnienia u S. D. całkowitej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu dermatologii, kardiologii, chirurgii i interny.

Na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegli kardiolog, chirurg i internista stwierdzili, że odwołująca choruje na:

- otyłość olbrzymią BMI-54,

- wyprysk rozsiany w przebiegu uczulenia na nikiel, dwuchromian potasu i parafenylenodwuaminę w stanie remisji

- chorobę Pageta,

- astmę oskrzelową dobrze kontrolowaną farmakologicznie,

- nadżerkowe zapalenia błony śluzowej w wywiadzie,

- zaburzenia depresyjne łagodne.

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującej schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegli uznali że S. D. nie jest całkowicie niezdolna do pracy ani z ogólnego stanu zdrowia ani w zw. z chorobą zawodową.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołująca w okresie od 30.07.2013 r. do 13.08.2013 r. była hospitalizowana w Oddziale Reumatologii Szpitala Specjalistycznego w K. w celu diagnostyki zmian osteolityczno-osteosklerotycznych trzonu Th9 oraz podobnych zmian w barku lewym. W wykonanym w trakcie hospitalizacji badaniu PET stwierdzono zaburzenia metabolizmu glukozy w zakresie lewej kości ramiennej oraz trzonu kręgu piersiowego. Podwyższona fostaza alkaliczna oraz obecność charakterystycznej przebudowy kości ramiennej i kręgu Th9 oraz obecność ognisk „bawełny” w czaszce upoważniły do rozpoznania u niej choroby Pageta. W trakcie hospitalizacji zaproponowano odwołującej operację bariatryczną, na którą nie wyraziła zgody. Badanie przedmiotowe narządu ruchu wykazało ograniczenie ruchomości w odcinku piersiowym i lędźwiowym na skutek olbrzymiej otyłości. Ograniczona jest również ruchomość w obu stawach ramiennych, zwłaszcza w prawym – unoszenia o 30 stopni i zgięcia do tyłu o 20 stopni oraz bolesne ograniczenie ruchomości w lewym stawie biodrowym. Astma, na którą odwołująca leczy się jest dobrze kontrolowana farmakologicznie. Odwołująca jest wydolna krążeniowo i oddechowo. Zdana wysoka wartość ciśnienia tętniczego wymaga dalszej obserwacji i ewentualnego leczenia. Całość obrazu nie potwierdza istnienia całkowitej niezdolności do pracy.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 16-19 as/.

Na podstawie wyników badań, w tym po wykonaniu osobistego badania specjalistycznego i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegły dermatolog rozpoznał wyprysk rozsiany w przebiegu uczulenia na nikiel, dwuchromian potasu i parafenylenodwuaminę w stanie remisji i stwierdził, że powoduje on jej częściową niezdolność do pracy w zw. z chorobą zawodową.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, u odwołującej stwierdza się wyprysk kontaktowy alergiczny w stanie remisji w przebiegu silnego uczulenia na nikiel, dwuchromian potasu i parafenylenodwuaminę. Wyprysk jest chorobą przebiegającą z okresami zaostrzeń i remisji. Obecnie odwołująca jest częściowo niezdolna do pracy w zw. z choroba zawodową. Wymaga właściwej pielęgnacji skóry oraz systematycznego leczenia zmian skórnych chorobowych.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 8 as/.

Organ rentowy nie kwestionował opinii.

Odwołująca kwestionowała opinie biegłych kardiologa, chirurga i internisty, ale nie podniosła żadnych konkretnych zarzutów merytorycznych poza tym że „w chwili obecnej nie może chodzić, bo wszystko jej się rwie. Pas, który miał jej umożliwić poruszanie się nie spełnia swojej funkcji, bo są kłopoty z jego ubraniem”. Sąd nie podzielił jej zastrzeżeń do opinii biegłych uznając, iż w pełni zasługuje ona na uwzględnienie jako prawidłowo przeprowadzony dowód sądowo-lekarski zwłaszcza, iż zastrzeżenia odwołującej nie miały merytorycznego charakteru ograniczając się do negacji wniosków biegłych. W przekonaniu Sądu zastrzeżenia zgłoszone przez odwołującą nie znajdują potwierdzenia w świetle analizy przedmiotowej opinii. W opiniowaniu sądowo-lekarskim zdaniem Sądu istotne znaczenie ma bowiem stopień naruszenia funkcji organizmu spowodowany stanem lub procesem chorobowym w odniesieniu do zdolności bądź niezdolności do pracy. Natomiast mnogość rozpoznanych schorzeń, stałe leczenie – nie przekładają się automatycznie na stopień zdolności do pracy. Subiektywne odczucia odwołującej muszą być oceniane w toku badania klinicznego i obiektywnie zweryfikowane. Obiektywna weryfikacja nie zawsze jednak spełnia oczekiwania stron zwłaszcza w postępowaniu w sprawach rentowych - co jednakże nie przesądza automatycznie, że opinia wydana jest z naruszeniem obiektywizmu i bezstronności.

Wydane w tym zakresie opinie biegłych sądowych Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie cierpi odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14.12.2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne.

Odwołująca jest uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w zw. z chorobą zawodową przyznaną na stałe. Kwestią sporną pomiędzy stronami jest ustalenie, czy zostały spełnione przez S. D. przesłanki w chwili orzekania do pobierania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia z uwagi na zmodyfikowanie treści żądania.

W toku postępowania sądowego ubezpieczona została poddana badaniu przez biegłych lekarzy. W świetle opinii biegłych kardiologa, chirurga i internisty odwołująca jest częściowo niezdolna do pracy z ogólnego stanu zdrowia, nie jest natomiast całkowicie niezdolna do pracy. Wszyscy biegli włącznie z biegłym dermatologiem podkreślili, że odwołująca nie jest całkowicie niezdolna do pracy ani z ogólnego stanu zdrowia ani w związku z chorobą zawodową. U odwołującej rozpoznano: otyłość olbrzymią BMI-54, wyprysk rozsiany w przebiegu uczulenia na nikiel, dwuchromian potasu i parafenylenodwuaminę w stanie remisji, chorobę Pageta, astmę oskrzelową dobrze kontrolowaną farmakologicznie, nadżerkowe zapalenia błony śluzowej w wywiadzie i zaburzenia depresyjne łagodne. U odwołującej w toku hospitalizacji w okresie od 30.07.2013 r. do 13.08.2013 r. w Oddziale Reumatologii Szpitala Specjalistycznego w K. stwierdzono zaburzenia metabolizmu glukozy w zakresie lewej kości ramiennej oraz trzonu kręgu piersiowego. Podwyższona fostaza alkaliczna oraz obecność charakterystycznej przebudowy kości ramiennej i kręgu Th9 oraz obecność ognisk „bawełny” w czaszce upoważniły do rozpoznania u niej choroby Pageta. Badanie przedmiotowe narządu ruchu wykazało ograniczenie ruchomości w odcinku piersiowym i lędźwiowym na skutek olbrzymiej otyłości. Ograniczona jest również ruchomość w obu stawach ramiennych, zwłaszcza w prawym – unoszenia o 30 stopni i zgięcia do tyłu o 20 stopni oraz bolesne ograniczenie ruchomości w lewym stawie biodrowym. Astma, na którą odwołująca leczy się jest dobrze kontrolowana farmakologicznie. Odwołująca jest wydolna krążeniowo i oddechowo. Zdana wysoka wartość ciśnienia tętniczego wymaga dalszej obserwacji i ewentualnego leczenia. Całość obrazu nie potwierdza istnienia całkowitej niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia.

Sąd wobec tych okoliczności na zasadzie art. 477 ¹⁴§1 kpc, orzekł, jak w sentencji wyroku.