Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia uczestnika T. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt VIII Co 2344/13

z wniosku (...) Sp. z o.o. w W.

przy udziale Gminy W. i K. K.

o zatwierdzenie sprawozdania finansowego

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 marca2014 r., Sąd Rejonowy zatwierdził sprawozdanie finansowe za rok 2012 dotyczące zarządzania nieruchomością położoną przy ul. (...) w W., sporządzone przez zarządcę przymusowego (...) Sp. z o.o. w W.. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że zapisy złożonego sprawozdania finansowego pozostają w logicznym powiązaniu z ustaleniami faktycznymi poczynionymi w sprawie o sygn. VIII Ns 812/12, które dotyczyły poczynań zarządcy przymusowego względem Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...) w W.. W aktach tych znajdują się oświadczenia wszystkich zainteresowanych, w szczególności oświadczenie (...) Sp. z o.o., które dla Sądu stanowiło tzw. uzupełnienie złożonego sprawozdania. Z tym oświadczeniem, odczytanym w znacznym fragmencie na posiedzeniu jawnym zgodzili się wszyscy obecni. Wykonanie prac remontowych w budynku Wspólnoty potwierdził pełnomocnik Gminy W. i T. K., nie kwestionując wysokości wynagrodzenia za prace i materiały, na które zostały wystawione faktury. Sprawozdania złożonego sprawie, w zapisie pozycji „wynagrodzenie zarządcy”, jak również „inne wydatki”, również nikt z zainteresowanych skutecznie i merytorycznie nie podważył. Sąd zaznaczył jedynie, że zarządca powinien zwrócić uwagę na potrzebę niezwłocznego poddania głosowaniu zapisu uchwały z dnia 27 października 2009 r., dotyczącej ustalenia zaliczki na koszty. Poza tym stwierdzono, że uproszczony sposób rozliczenia finansowego Wspólnoty był dopuszczalny, zatem został on zaakceptowany, a sprawozdanie zatwierdzone.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, uczestnik T. K. wnosząc w istocie o jego zmianę poprzez odmowę zatwierdzenia sprawozdania finansowego zarządcy podniósł, że Sąd Rejonowy naruszył wszystkie zasady postępowania sądowego oraz prawa Unii Europejskiej. W ocenie skarżącego zaskarżone rozstrzygnięcie jest niespójne, gdyż w pierwszej części tego orzeczenia / sentencji / wskazano, że dotyczy wniosku (...) Sp. z o.o. w W. o zatwierdzenie sprawozdania finansowego, a takie sformułowanie oznacza, że Sąd rozpoznał wniosek jeszcze przed zatwierdzeniem go przez Wspólnotę Mieszkaniową, bowiem dopiero w przypadku braku jej uchwały w tym przedmiocie, wniosek taki powinien być oceniony przez Sąd.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że skarżący, wnosząc zażalenie na przedmiotowe postanowienie, nie przytoczył jakichkolwiek argumentów, które stanowiłyby o jego wadliwości, a jego twierdzenia w żaden bliższy sposób nie korespondują z orzeczeniem podjętym w pierwszej instancji. Nie kwestionuje on bowiem w żaden sposób ustaleń dokonanych przez Sąd, nie odnosi się do jego rozważań, a przy tym podnosi okoliczności nie mające żadnego merytorycznego wpływu na treść zaskarżonego rozstrzygnięcia / jak np. oddalenie jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu /, lub też w sposób, zasługujący na stanowcze potępienie, zwraca się w kierunku innych uczestników postępowania jak i samego Sądu, wykorzystując przy tym wulgarne słownictwo i sformułowania o pejoratywnym wydźwięku. Już zatem tylko z tego powodu zażalenie uczestnika podlegało oddaleniu. Myli się natomiast skarżący w tym, że zatwierdzenie sprawozdania finansowego winno być najpierw dokonane poprzez uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej, gdyż takie stanowisko nie znajduje żadnego uzasadnienia w obecnie obowiązujących przepisach, a które to Sąd Rejonowy dokładnie w swoim uzasadnieniu wskazał. Również stanowczo trzeba podkreślić, że bez jakiegokolwiek znaczenia dla skarżącego oraz samego rozstrzygnięcia była nieobecność jego małżonki, uczestniczki K. K. podczas posiedzenia Sądu, gdyż o jego terminie została ona zawiadomiona w sposób prawidłowy / k. 91 / i tylko z sobie znanych powodów, o rzekomym braku możliwości udziału w sprawie, nie poinformowała Sądu jakimkolwiek pismem. Tej okoliczności nie podnosił również sam skarżący, który był obecny na ww. posiedzeniu.

W świetle powyższych okoliczności, w ocenie Sądu Okręgowego, rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji odpowiada prawu, a skoro zażalenie nie podważyło w żaden sposób trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego, jako pozbawione podstaw, podlegało oddaleniu- art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 i art. 13 § 2 kpc.