Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Maciej R. Socha

Protokolant: Agnieszka Mrówka

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2014 r.

sprawy J. G. (G.)

urodz. (...) w Ś.,

syna S. i K. z d. M.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 20 października 2014 r. po drodze publicznej ul. (...) w W., woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu odpowiadającej stężeniu I badanie 0,29 mg/dm3, II badanie 0,27 mg/dm3, kierował pojazdem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...),

tj. o czyn z art. 178a§1 kk ;

I.  na podstawie art. 66§1 i 2 kk oraz art. 67§1 kk postępowanie karne przeciwko oskarżonemu J. G. o czyn opisany w części wstępnej wyroku, stanowiący występek z art. 178a§1 kk, warunkowo umarza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata ;

II.  na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 42§2 kk orzeka wobec oskarżonego J. G. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na rok ;

III.  na podstawie art. 63§2 kk na poczet zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wobec oskarżonego J. G. zalicza okres zatrzymania prawa jazdy (...), tj. okres od 20 października 2014 r. do 12 grudnia 2014 r. ;

IV.  na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 49§2 kk orzeka wobec oskarżonego J. G. świadczenie pieniężne w kwocie 1.000 (jeden tysiąc) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej ;

V.  zasądza od J. G. na rzecz Skarbu Państwa uzasadnione wydatki poniesione w sprawie w kwocie 70 złotych oraz wymierza mu opłatę w kwocie 100 złotych.

Sygnatura akt II K 1079/2014

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 października 2014 roku w godzinach wieczornych oskarżony J. G. spożył alkohol w postaci piwa. Nazajutrz, rankiem 20 października 2014 roku oskarżony J. G. udał się do pracy, jadąc z miejscowości N. do kopalni w której pracuje, pomimo, iż znajdował się w stanie nietrzeźwości. W dniu 20 października 2014 roku około godziny 6:00 oskarżony J. G. kierując pojazdem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) po drodze publicznej został zatrzymany do rutynowej kontroli drogowej przy ulicy (...) w W. ; badanie stanu trzeźwości wykazało, iż oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu odpowiadającej stężeniu I badanie 0,29 mg/dm3, II badanie 0,27 mg/dm3.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego J. G. – k. 42-43, 8-9 ;

- protokół użycia urządzenia kontrolno – pomiarowego wobec

oskarżonego – k. 2 /.

Oskarżony J. G. pracuje zawodowo jako górnik.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego J. G. – k. 42-43, 8-9 ;

- zaświadczenie – k. 40 /.

Oskarżony J. G. nie był uprzednio karany sądownie.

/Dowód: - wyjaśnienia oskarżonego J. G. – k. 42-43, 8-9 ;

- dane o karalności oskarżonego – k. 36 /.

Oskarżony J. G. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Ponadto Sąd Rejonowy w Wałbrzychu zważył co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznać należy, iż sprawstwo i wina oskarżonego J. G. w przedmiocie przypisanego mu czynu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił w oparciu o w pełni wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego J. G.. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, zaś w swoich wyjaśnieniach przedstawił wszystkie okoliczności swojego postępowania. Brak jest podstaw, ażeby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego.

Potwierdzeniem i uzupełnieniem wyjaśnień oskarżonego jest w pełni wiarygodny, w żaden sposób niepodważalny dowód w postaci wyników badania stanu trzeźwości oskarżonego J. G..

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów należy stwierdzić, iż sprawstwo oskarżonego J. G. w zakresie przypisanego mu czynu nie budzi jakichkolwiek wątpliwości.

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, uznać należy, iż oskarżony J. G. swoim zachowaniem wypełnił znamiona występku z 178a§1 k.k., albowiem oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości. Czyn oskarżonego J. G. został popełniony umyślnie. Oskarżonemu J. G. w czasie popełnienia przypisanego mu czynu zabronionego należy przypisać winę ; okoliczności wyłączające zawinienie po stronie oskarżonego nie zachodzą.

Ustalając ponad wszelką wątpliwość, iż oskarżony J. G. dopuścił się czynu polegającego na tym, że w dniu 20 października 2014 r. po drodze publicznej ul. (...) w W., woj. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzonej zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu odpowiadającej stężeniu I badanie 0,29 mg/dm3, II badanie 0,27 mg/dm3, kierował pojazdem osobowym marki S. (...) o nr rej. (...) – Sąd dokonał oceny stopnia winy i społecznej szkodliwości tego czynu oraz oceny postawy sprawcy, dochodząc do wniosku, iż zasadne będzie zastosowanie środka probacji i warunkowe umorzenie postępowania karnego. W ocenie Sądu wina oskarżonego J. G. oraz społeczna szkodliwość popełnionego przez niego czynu ( stan nietrzeźwości oskarżonego nieznacznie przekraczał wartość progową rozróżniającą odpowiedzialność za przestępstwo i wykroczenie ) nie są znaczne, okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości, zaś mając na uwadze, iż oskarżony nie był uprzednio karany sądownie, uwzględniając charakter jego czynu, dotychczasową postawę, sposób życia oraz właściwości i warunki osobiste ( oskarżony prowadzi ustabilizowany tryb życia, pracuje zawodowo jako górnik, co do zasady nie wchodzi w kolizję z prawem ) Sąd zastosował wobec oskarżonego dobrodziejstwo warunkowego umorzenia postępowania. U podstaw rozstrzygnięcia Sądu leży tym samym głębokie przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie oskarżony przestrzegał porządku prawnego, w szczególności zaś nie popełni ponownie przestępstwa. Zdaniem Sądu doświadczenie związane z toczącym się przeciwko oskarżonemu procesem karnym, winno stanowić dla niego wystarczającą nauczkę i przestrogę na przyszłość oraz zdopingować do przestrzegania prawa. Wyznaczony stosownie do przepisu art. 67§1 kk okres próby wynoszący dwa lata umożliwi odpowiedź na pytanie, czy postawiona w stosunku do oskarżonego J. G. prognoza kryminologiczna okaże się trafna.

Ażeby oskarżony odczuł w sposób bezpośredni dolegliwość wyroku, Sąd na podstawie art. 67§3 kk w zw. z art. 49§2 kk orzekł wobec oskarżonego J. G. świadczenie pieniężne w kwocie 1.000 (tysiąc) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej ; Sąd miał przy tym na uwadze cel na jaki przeznaczone jest świadczenie pieniężne.

Orzeczony względem oskarżonego J. G. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na rok uwzględnia skalę naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez tegoż oskarżonego. Niewątpliwie oskarżony naruszył zasady te w takim stopniu, iż wyprowadzić należy wniosek, że prowadzenie przez oskarżonego pojazdów mechanicznych w chwili obecnej zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, zaś oskarżony powinien przemyśleć swoje zachowanie, ażeby nie powodować takiego zagrożenia w przyszłości. Orzeczony wymiar środka karnego spełnia przy tym wszelkie jego cele, tak w zakresie prewencji indywidualnej, jak i prewencji ogólnej. Oczywistym przy tym jest, iż w sytuacji gdy Sąd warunkowo umorzył postępowanie karne, hipotetycznie możliwe było odstąpienie od orzekania środka karnego ( vide postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2002 r., sygn. I KZP 33/01 ; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. III KK 481/13 ). Przepis art. 67§3 kk przewiduje fakultatywności środka karnego - zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wobec sprawcy, w stosunku do którego warunkowo umorzono postępowanie. Materialnoprawne warunki orzeczenia tego zakazu precyzuje art. 42 kk. Chodzi zatem o to, że sąd może orzec taki zakaz nie w każdej sprawie, w której warunkowo umarza postępowanie, lecz jedynie wtedy, gdy warunkowo umarza postępowanie wobec osoby uczestniczącej w ruchu drogowym, za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. W realiach przedmiotowej sprawy orzeczenie omawianego środka karnego jest jednakże konieczne ; oskarżony przejechał samochodem znaczny odcinek drogi znajdując się w stanie nietrzeźwości, wobec czego odstąpienie od stosowania środka karnego nie jest niczym usprawiedliwione.

Na podstawie art. 63§2 kk na poczet zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wobec oskarżonego J. G. zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy nr (...), tj. okres od 20 października 2014 r. do 12 grudnia 2014 r.

Z uwagi na aktualną sytuację materialną oskarżonego, który pracuje zawodowo jako górnik, zasądzono od oskarżonego J. G. na rzecz Skarbu Państwa uzasadnione wydatki poniesione w sprawie w kwocie 70 złotych oraz wymierzono mu opłatę w kwocie 100 złotych.