Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V C upr 484/14

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Trzebnicy V Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w M.

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Grażyna Wójcik

Protokolant: Agnieszka Hasiak

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2014 r. w Miliczu

sprawy z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny w W.

przeciwko J. S. (1)

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową w zakresie przez nią poniesionym.

Sygn. akt V C 484/14

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z W., działając przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, w dniu 1 sierpnia 2014 r. wniosła o zasądzenie od pozwanego J. S. (2) kwoty 17 840,56 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od kwoty 17 038,56 zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów sądowych w kwocie 893,00 zł, kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2 400,00 zł.

W uzasadnieniu wskazała, że przedmiotowa wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez stronę pozwaną z (...) Bankiem S.A. we W. w dniu 3 kwietnia 2008 r. umowy kredytu nr (...), na podstawie której pozwany zobowiązał się zwrócić kwotę 8 770,25 zł. Warunków umowy jednak nie dotrzymał. W dniu 29 kwietnia 2014 r. wierzyciel pierwotny dokonał w trybie art. 509 k.c. przelewu przysługującej mu względem pozwanego wierzytelności na rzecz strony powodowej. Nadto strona powodowa wskazała, że zadłużenie pozwanego wynosi 17 840,56 zł, w tym zaległa część kapitału 7 887,05 zł, suma odsetek od kapitału 9 151,51 zł koszty dochodzenia zaległej należności – 802,00 zł. Podniosła też, że podejmowane przed wytoczeniem powództwa próby polubownego odzyskania należnej kwoty, okazały się bezskuteczne.

Pozwany – prawidłowo wezwany - nie stawił się na rozprawę, nie złożył odpowiedzi na pozew ani nie żądał rozpoznania sprawy pod jego nieobecność.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 kwietnia 2008 r. pozwany J. S. (1) zawarł z (...) Bankiem S.A. umowę kredytu konsumpcyjnego gotówkowego nr (...), opiewającego na kwotę 8 770,25 zł.

(dowód: umowa z 03.04.2008 r. k. 3-6)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

W obecnym kształcie procesu cywilnego ustawowo podkreślono jego kontradyktoryjny charakter, czego potwierdzeniem są regulacje zawarte w art. 232 k.p.c. oraz w art. 6 k.c. Ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania. To one są dysponentem toczącego się procesu i od nich zależy jego wynik. Mają bowiem obowiązek przejawiać aktywność, w celu wykazania wszystkich istotnych okoliczności i faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zatem w rozpatrywanej sprawie na stronie powodowej ciążył obowiązek wykazania zasadności powództwa i wysokości dochodzonego roszczenia. Strona powodowa reprezentowana była przez profesjonalnego pełnomocnika, będącego radcą prawnym i dlatego Sąd przyjął odpowiednio wysoki miernik staranności po stronie powodowej co do konieczności podejmowania czynności procesowych, uwzględniający zawodowe kwalifikacje pełnomocnika.

Strona powodowa swoje roszczenie wywodziła z treści przepisu art. 509 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością na nabywcę przechodzą wszelkie związane z nią prawa, a w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Pamiętać należy, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

Strona powodowa, formułując żądanie, powołała się na dokumenty w postaci umowy kredytu i zawiadomienia o cesji wierzytelności. Zaoferowała jednak jako materiał dowodowy jedynie umowę kredytu.

W ocenie Sądu zaproponowany dowód pozwolił uwzględnić żądania pozwu. Przede wszystkim strona powodowa nie wykazała, że przysługuje jej legitymacja czynna w niniejszej sprawie. Brak bowiem dokumentów, potwierdzających skuteczne przejście uprawnień pierwotnego wierzyciela na rzecz powoda. Powodowy Fundusz nie przedłożył umowy cesji wierzytelności, ani innych dowodów, które by tę okoliczność potwierdzały.

Niezależnie od powyższego powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie również z innych powodów. Przede wszystkim zauważyć należy, że dołączona do pozwu źródłowa umowa kredytowa ma inny numer niż wskazany w pozwie. Ponadto nie stanowi ona wystarczającej podstawy do uwzględnienia żądania pozwu. Wynika z niej jedynie wysokość udzielonego kredytu. Brak natomiast dokumentów potwierdzających wysokość rzeczywistego zadłużenia pozwanego, datę wypowiedzenia umowy, sposób i okres wyliczenia odsetek. Nie została również wykazana podstawa naliczania i wysokość kosztów dochodzenia zaległych należności. Uniemożliwia to dokonanie weryfikacji żądania przez Sąd.

Zgodnie z art. 339 k.p.c., jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny, przy czym w takim wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

W niniejszej sprawie - w świetle powyższych rozważań - takie wątpliwości zachodziły, co obligowało Sąd do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które jednak nie pozwoliło uznać dochodzonego żądania za wykazane.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zawarte w pkt II sentencji wyroku wydano na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.