Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 109/13

POSTANOWIENIE

Dnia 8 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Dariusz Mazurek ( spraw.)

Sędziowie:

SA Anna Gawełko

SA Anna Pelc

po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa L. C.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej O. 1-3 w P.

o uchylenie uchwały oraz nakazanie ustanowienia swobodnego dostępu do strychu

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Okręgowego w Przemyślu

z dnia 7 stycznia 2013 r., sygn. akt I C 803/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie .

UZASADNIENIE

Powódka L. C. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Przemyślu skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej domagała się:

1.  – uchylenia uchwały nr 5/12 Wspólnoty Mieszkaniowej;

2.  – ustanowienia swobodnego dostępu do strychu;

Postanowieniem z dnia 13 września 2012r. Sąd Rejonowy w Przemyślu przekazał sprawę na podstawie art. 200 § 1 w związku z art. 17 pkt 4 2 k.p.c. Sądowi Okręgowemu w Przemyślu jako właściwemu rzeczowo do rozpoznania sprawy.

Po przekazaniu sprawy powódka na wezwanie Sądu sprecyzowała treść żądania wskazując, że niezależnie od żądania uchylenia uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej domaga się ustanowienia swobodnego dostępu do strychu poprzez nakazanie na koszt właścicieli lokalu mieszkalnego P. K. poprzez wykonanie opisanych w żądaniu czynności faktycznych.

Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2013r. Sąd Okręgowy w Przemyślu stwierdził swą niewłaściwość w części dotyczącej powództwa o nakazanie ustanowienia swobodnego dostępu do strychu i w tym zakresie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Przemyślu.

W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że sprecyzowane przez powódkę żądanie nie należy do właściwości rzeczowej Sądu Okręgowego, bowiem nie mieści się w katalogu spraw wymienionych w art. 17 k.p.c., który wyczerpująco określa sprawy należące do właściwości sądów okręgowych.

Powódka wnosząc zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego w Przemyślu z dnia 7 stycznia 2013r. domagała się jego uchylenia.

W ocenie żalącej się zaskarżone postanowienie nie jest prawidłowe. Przy ocenie tej powódka powołała się na okoliczność, że sprawa była już przedmiotem przekazania przez Sąd Rejonowy, na postanowienie którego nie przysługiwało powódce zażalenie.

Żaląca się nie formułując innych zarzutów wobec zaskarżonego postanowienia w jego uzasadnieniu przedstawiła przebieg dotychczasowego postępowania i argumentowała, że ustanowienie swobodnego dostępu do strychu widzi poprzez podjęcie działań opisanych w jej żądaniu i jest dla powódki oczywiste, że po uchyleniu uchwały i zobowiązaniu do usunięcia przeszkód w swobodnym dostępie do strychu, powódka osiągnie cel określony w żądaniu pozwu.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie rozpoznając zażalenie powódki zważył, co następuje:

Zażalenie jest nieuzasadnione.

Sąd Apelacyjny w całości podziela ocenę Sądu Okręgowego w Przemyślu, że sprecyzowane przez powódkę żądanie zawiera w istocie dwa żądania, przy czym ze względu na treść art. 17 pkt 4 2 k.p.c. jedno z żądań dotyczące uchylenia uchwały wspólnoty mieszkaniowej należy do właściwości rzeczowej sądu okręgowego.

Stanowisko prezentowane przez żalącą się wynika niewątpliwie z tego, że jest osobą nie zajmującą się profesjonalnie stosowaniem prawa, a zarzuty zawarte w zażaleniu formułowane były przez powódkę samodzielnie.

Sąd Apelacyjny w związku z tym zauważą, że kumulacja roszczeń t.j. dochodzeniem jednym pozwem kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu jest możliwa zgodnie z przepisem art. 191 k.p.c., ale wyłącznie wtedy gdy dla któregokolwiek roszczeń nie zachodzi niewłaściwość sądu według przepisów o właściwości bez względu na wartość przedmiotu sporu. Ponieważ w niniejszej sprawie zgodnie z art. 17 pkt 4 2 k.p.c. sąd okręgowy jest wyłącznie właściwy do rozpoznania sprawy o uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej, to prawidłowo ocenił Sąd Okręgowy w Przemyślu, że drugie z określonych przez powódkę żądań należało przekazać Sądowi Rejonowemu w Przemyślu na podstawie art. 200 § 1 i 2 k.p.c. Sprawy o uchylenie, stwierdzenie nieważności albo o ustalenie nieistnienia uchwał jednostek organizacyjnych (art. 17 pkt 4 2 ) mogą mieć charakter spraw o prawa majątkowe lub niemajątkowe, zależnie od przedmiotu, którego dana uchwała dotyczy. W obu wypadkach właściwe będą sądy okręgowe.

Nie znajdując podstaw faktycznych ani prawnych do uwzględnienia zażalenia należało na podstawie art. 385 w związku z 397 § 2 k.p.c. orzec o jego oddaleniu.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.