Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 listopada 2014

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Wojciech Zatorski

Protokolant: Dominika Ćwieląg

po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2014 roku w Świdnicy

na rozprawie sprawy z powództwa: (...) S.A. z siedzibą w W. przeciwko: A. S.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 2032/14 UZASADNIENIE

Pozwem z 11.04.2014r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) S.A. z/s w W. wniosła o zasądzenie od A. S. kwoty 2.065,00 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazała, iż strony łączyła umowa pośrednictwa sprzedaży z 10.03.2011r. ustalająca zasady wykonywania czynności zmierzających do pośrednictwa sprzedaży nieruchomości, po wykonaniu umowy wystawiła na rzecz pozwanego fakturę VAT tytułem należnego jej wynagrodzenia, lecz ten nie uregulował należności objętych fakturą, podjęła próby polubownego odzyskania należnej kwoty kierując do pozwanego wezwania do zapłaty, ale wezwania pozostały bez odpowiedzi.

Od wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym nakazu zapłaty zgodnie z żądaniem pozwu, pozwany A. S. wniósł sprzeciw, w którym zarzucił powódce, iż nie otrzymał od pośrednika wezwań do zapłaty, zaś umowa, którą podpisał ma inny numer, a ponadto, że powódka nie wywiązała się z umowy i nie pomogła pozwanemu w prowadzeniu spraw związanych ze sprzedażą mieszkania. Postanowieniem z 13.08. 2014 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości .

Po przekazaniu sprawy do SR w/m powódka (wezwana w trybie art. 505 ³⁷ k.p.c.) wykazała umocowanie pełnomocnika i złożyła pełnomocnictwo, jednocześnie ograniczając powództwo o kwotę 1.518,80 zł i wnosząc o zasądzenie kwoty 546,12 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Postanowieniem z 20.11.2014r. umorzono postepowanie co do kwoty 1.518,80 zł.

Sąd ustalił :

W dniu 10 marca 2011 r. strony zawarły umowę pośrednictwa sprzedaży nieruchomości należącej do pozwanego.

A. S. składał reklamację od zawartej umowy pośrednictwa sprzedaży podnosząc brak pomocy ze strony pozwanej w dopełnieniu formalności związanych ze sprzedażą nieruchomości należącej do powoda której powódka nie uwzględniła.

Dowód:

- korespondencja e-mail – k. 54-57

Sąd zwa ż y ł :

Powództwo należało oddalić.

Powódka wniosła o zapłatę wskazując na łączącą strony umowę pośrednictwa sprzedaży nieruchomości należącej do pozwanego i zarzucając, iż pozwany nie wywiązał się z zawartej umowy i nie uiścił kwoty wynikającej z wystawionej na podstawie umowy faktury VAT.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. strona, która z faktu wywodzi skutki prawne winna podnoszone okoliczności udowodnić. Tym samym to na powódce spoczywał obowiązek wykazania, że kwota żądana pozwem jest uzasadniona, w szczególności, jakie obowiązki finansowe, którym miał uchybić powód, nakładała na niego ta umowa. Tymczasem powódka, reprezentowana przez pełnomocnika profesjonalnego, w żaden sposób nie wykazała zasadności swoich roszczeń, w szczególności nie przedstawiła dowodu z umowy zawartej między stronami, czy choćby korespondencji, wezwań, ponagleń, faktur, itp., ani jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego twierdzenia zawarte w pozwie, a tym samym uchybiła art. 6 k.c.

Sąd nie ma obowiązku wzywania strony, zwłaszcza działającej przez profesjonalnego pełnomocnika, do przedłożenia dowodów na poparcie swoich twierdzeń Przepis art. 5 k.p.c. wskazuje, że sąd może udzielać pouczeń co do czynności prawnej stronom działającym bez pełnomocnika, zaś z treści art. 3 k.p.c. wynika obowiązek stron i ich pełnomocników do przedstawiania dowodów istotnych w sprawie. Nie było zatem wymagane wezwanie pełnomocnika powódki do złożenia, na podstawie np. art. 208 § 1 pkt 5 k.p.c., stosownych dokumentów, gdyż to obowiązkiem strony było zawnioskowanie uznanych przez nią za konieczne dowodów i dołączenie do akt sprawy całości niezbędnej dokumentacji (art. 6 kc i art. 232 k.p.c.).

W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów należało uznać, że strona powodowa nie udowodniła w żadnym stopniu zasadności swojego roszczenia co skutkowało oddaleniem powództwa na podstawie art. 6 K.c..