Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Watemborska (spr.)

Sędziowie: SSO Wanda Dumanowska, del. SSR Marek Nadolny

Protokolant: sekr. sądowy Kamila Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2014 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. J.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego
w L. z dnia 22 lipca 2014r., sygn. akt I C 294/13

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. na rzecz powoda A. J. kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt: IV Ca 476/14

UZASADNIENIE

Powód – A. J. wniósł do Sądu Rejonowego w Lęborku pozew przeciwko (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 11.095,60 zł wraz odsetkami ustawowymi od dnia 22.03.2013r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania oraz kwoty 209,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia doręczenia pozwu pozwanemu do dnia zapłaty i kosztami procesu, w związku z kradzieżą z włamaniem do samochodu A. (...) o nr rej. (...) z dnia 24.03.2012r.

Na kwotę 11.095,60 zł składało się odszkodowanie w kwocie 9.928,64 zł oraz skapitalizowane odsetki ustawowe od tej kwoty za okres od dnia 27.04.2012r. do dnia wniesienia pozwu (tj. 21.03.2013r.) Powód zgłosił przedmiotową szkodę w dniu 27 marca 2012r. w związku z czym ostateczny termin zapłaty świadczenia przez pozwanego upłynął w dniu 26.04.2012r.

Pozwany – (...) S. A. V. (...) z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podniósł, że wypłacona pozwanemu kwota 7.644,39 zł w pełni pokrywa koszt naprawy przedmiotowego pojazdu.

Z ustaleń dokonanych przez Sąd Rejonowy wynika, że A. J. zawarł umowę ubezpieczenia samochodu marki A. (...) o nr rej. (...) (...)+ A. Baza na okres od 24.10.2011r. do 23.10.2012r. w (...) SA (...) z siedzibą w W.. W dniu 24 marca 2012 roku w C. na (...)bloku (...) doszło do kradzieży z włamaniem do samochodu A. (...) o nr rej. (...). W wyniku zdarzenia doszło do zaboru w celu przywłaszczenia mienia A. J. w postaci wkładki zamka, nawigacji satelitarnej (...), poduszki powietrznej , uszkodzenia przełączników świateł oraz innych uszkodzeń. W dniu 29 maja 2012r. KPP w L. wydała postanowienie o umorzeniu dochodzenia wobec niewykrycia sprawców czynu i wpisania do rejestru przestępstw.

Z dalszych ustaleń Sądu I instancji wynika, że w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, (...) S.A. (...) z siedzibą w W. ustaliło wartość szkody i wypłaciło A. J. kwotę 7.644,39 zł.

Na zlecenie A. J. został sporządzony kosztorys naprawy pojazdu marki A. (...) SA. Koszt naprawy pojazdu został ustalony na kwotę 15.780,50 zł (netto) i 19.410,02 zł (brutto)

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy w Lęborku uznał powództwo wywiedzione przez powoda w całości i wyrokiem z dnia 22 lipca 2014r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 11.095,60zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 marca 2013r. do dnia zapłaty oraz kwotę 209,10 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 8 kwietnia 2013r. do dnia zapłaty, zasądzając jednocześnie od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.375 zł tytułem zwrotu kosztów procesu i nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Lęborku kwotę 849,10 zł tytułem wydatków poniesionych w sprawie

Zauważył Sąd Rejonowy, że bezspornym pomiędzy stronami był fakt, że A. J. zawarł umowę ubezpieczenia samochodu marki A. (...) o nr rej. (...) (...)+ A. Baza na okres od 24.10.2011r. do 23.10.2012r. w (...) SA (...) z siedzibą w W. oraz, że w dniu 24 marca 2012 roku w C. na (...)przy bloku(...)doszło do kradzieży z włamaniem do samochodu A. (...) o nr rej. (...). W wyniku zdarzenia doszło do zaboru w celu przywłaszczenia mienia A. J. w postaci wkładki zamka, nawigacji satelitarnej (...), poduszki powietrznej, uszkodzenia przełączników świateł oraz innych uszkodzeń.

Bezsporne było także to, że w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, pozwany ustalił wartość szkody i wypłacił A. J. tytułem odszkodowania kwotę 7.644,39 zł.

Zgodnie z art. 805 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełniać określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Z kolei par.5 owu przewiduje, że ubezpieczenie BAZA oraz MOC obejmuje szkody będące następstwem uszkodzenia, zniszczenia albo utraty: pojazdu, trwale zamontowanych części pojazdu, wyposażenia pojazdu.

W realiach przedmiotowej sprawy, pozwany nie kwestionował co do zasady swojej odpowiedzialności za zaistniałe zdarzenie. Sporna była pomiędzy stronami jedynie wysokość należnego powodowi odszkodowania.

W związku z powyższym Sąd na wniosek stron dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego na okoliczność wartości szkody na skutek zdarzenia z dnia 24.03.2012r. w C., w tym określenie rzeczywistych kosztów naprawy z uwzględnieniem zapisów OWU dot. Uwzględnienia zużycia eksploatacji części zamiennych.

Z opinii biegłego sądowego B. D. wynikała, że wartość szkody brutto wynosi 19 354,66 zł (brutto) i 15 735,50 zł (netto).

W związku z zarzutami do opinii zgłoszonym przez pozwanego biegły zarówno w opinii uzupełniającej (k. 127-129) jak i na rozprawie w dniu 26.11.2013r. podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w opinii na piśmie co do wysokości szkody poniesionej przez powoda.

Z uwagi na dalsze zarzuty pozwanego do opinii biegłego, jak również z uwagi na stanowisko biegłego iż nie jest w stanie wskazać czy naprawa z użyciem części nowych nieoryginalnych byłaby równie efektywna, co naprawa z użyciem części nowych i oryginalnych, Sąd Rejonowy na wniosek pozwanego dopuścił dowód z opinii kolejnego biegłego sądowego na okoliczność ustalenia ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy uszkodzeń pojazdu powoda wskutek zdarzenia z dnia 24.03.2012r.

Z opinii biegłego sądowego T. O. wynikało, że koszt naprawy netto samochodu A. (...) nr rej (...) nie powinien przekroczyć kwoty 15.876,74 zł , brutto 19.528,39 zł. W opinii uzupełniającej z 31.05.2014r. – mając na uwadze zapisy ogólnych warunków ubezpieczenia obowiązujących u pozwanego ustalił - że koszt naprawy samochodu A. (...) nr rej. (...) po uwzględnieniu zapisów par.14 ust.9 owu, odpowiada kwocie netto 14.368,47 zł i kwocie brutto 17.673,22 zł. Biegły wskazał, że jeśli okres eksploatacji samochodu przekracza 4 lata i nie przekracza 5 lat odszkodowanie dot. kosztów części zamiennych pomniejsza się o 10%.

Tak sporządzona przez biegłego opinia uzupełniająca nie była w żaden sposób kwestionowana przez którąkolwiek ze stron. Sąd Rejonowy uznał ją za rzetelną, obiektywną, sporządzoną przez biegłego z wieloletnim (35 lat) stażem w zakresie rzeczoznawstwa samochodowego.

Z wyrokiem Sądu Rejonowego nie zgodził się pozwany wnosząc apelację w której zaskarżył wyrok w części, tj. ponad kwotę 10.028,83 zł w zakresie punktu 1 wraz z odsetkami ustawowymi oraz kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego.

Zaskarżonemu orzeczeniu apelujący zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 363 § 1 k.c. poprzez błędną wykładnię i uznanie, iż kwota należnej powodowi dopłaty do odszkodowania wynosi 11.095,60 zł, podczas gdy w świetle opinii biegłego sądowego mgr inż. T. O., którą to Sąd I instancji uznał za rzetelną i sporządzoną obiektywnie, wysokość należnej powodowi dopłaty do odszkodowani winna wynosić 10.028,83 zł,

- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 824 ¹ § 1 k.c. poprzez błędną wykładnię i uznanie, iż kwota należnego powodowi odszkodowania wynosi 19.528,39 zł brutto, podczas gdy biegły sądowy mgr inż. T. O. uznał, iż przedmiotowe odszkodowanie zgodnie z treści Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...) (...)winno wynosić 17.673,22 zł brutto,

- naruszenie prawa procesowego mogące mieć wpływ na wynik postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie przez Sąd I instancji zasady swobodnej oceny dowodów oraz dokonanie dowolnej oceny dowodów i uznanie, że kwota należnej powodowi dopłaty do odszkodowania wynosi 11.095,60 zł, podczas gdy powołany w postępowaniu biegły sądowy mgr inż. T. O. wydal opinię, z której wynika, że wysokość należnej powodowi dopłaty do odszkodowania winna wynosić 10.028,83 zł, a Sąd I instancji wyrokując uznał przedmiotową opinię za rzetelną i sporządzoną w sposób obiektywny,

- naruszenie prawa procesowego mogące mieć wpływ na wynik postępowania, tj. sprzeczność istotnych ustaleń poczynionych przez Sąd ze stanem faktycznym w sprawie poprzez uznanie, iż kwota odszkodowania należnego powodowi wynosi 18.739,99 zł, podczas gdy z opinii biegłego sądowego mgr inż. T. O. wynika, iż zgodnie z treścią Ogólnych Warunków Ubezpieczeń (...) (...)odszkodowanie w niniejszej sprawie powinno wynosić 17.673,22 zł.

Powołując się na powyższe zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia w punkcie 1 poprzez oddalenie powództwa ponad kwotę 10.028,83 zł wraz z należnymi odsetkami ustawowymi, w punkcie 3 i 4 poprzez odpowiednie obniżenie zasądzonych kosztów procesu zgodnie zasadą stosunkowego rozdzielenia kosztów postępowania, a nadto wniósł o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego.

Powód reprezentowany przez fachowego pełnomocnika wniósł odpowiedź na apelację, w której domagał się oddalenia apelacji i zasądzenia na jego rzecz od pozwanego zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja pozwanego jako bezzasadna nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należało stwierdzić, że Sąd I instancji, wbrew wywodom podniesionym przez pozwanego, nie dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego oraz przepisów postępowania mających wpływ na treść wyroku oraz wnikliwie ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy. Argumentacja Sądu I instancji nie budzi zastrzeżeń, jako przekonująca i oparta na zasadach prawidłowego rozumowania. Nadto dokonana ocena dowodów czyni zadość regule określonej w art. 233 § 1 k.p.c.

Sąd Okręgowy akceptując w pełni ustalenia Sądu I instancji przyjmuje je za własne.

Zarzuty wywiedzione przez apelującego pozwanego sprowadzają się do zakwestionowani możliwości zasądzenia przez Sąd I instancji od pozwanego na rzecz powoda kwoty 11.095,60 zł w sytuacji, gdy z niekwestionowanej przez strony opinii biegłego T. O., wynikało, że przedmiotowe odszkodowanie zgodnie z treścią Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (...) (...)winno wynosić 17.673,22 zł. Zdaniem apelującego, skoro w toku postępowania likwidacyjnego wypłacono powodowi kwotę 7.644,39 zł, dopłata do odszkodowania wg wskazań biegłego winna wynosić 10.028,83 zł (17.673,22 - 7.644,39 = 10.028,83) a nie jak zasądził Sąd I instancji w wyroku - 11.095,60 zł.

Z powyższymi zarzutami nie sposób się zgodzić.

W ocenie Sądu Okręgowego uszło uwagi apelującego, iż na kwotę żądania dochodzonego przez powoda w związku z poniesioną przez niego szkodą – za którą odpowiedzialność ponosi pozwany - składa się kilka roszczeń:

1)  żądanie zapłaty kwoty 9.928,64 zł tytułu odszkodowania za uszczerbek majątkowy powstały na skutek zdarzenia z 24 marca 2012 r.,

2)  żądanie zapłaty kwoty 1.166,96 zł tytułem skapitalizowanych odsetek narosłych od kwoty 9.928,64 zł od dnia 27 kwietnia 2012 r. do dnia złożenia pozwu,

3)  żądanie zapłaty kwoty 209,10 zł z tytułu zwrotu kosztów sporządzenia prywatnego kosztorysu.

Wobec powyższego zasadnie Sąd I instancji uznał – przyjmując, iż opinia uzupełniająca biegłego T. O. z dnia 31 maja 2014r. nie jest kwestionowana przez żadną ze stron - że należy zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę odszkodowania za doznany uszczerbek majątkowy w wysokości różnicy w wysokości odszkodowania uwzględniającej podatek VAT ustalonej przez w/w biegłego na kwotę 17.673,22 zł a wypłaconą już powodowi kwotę 7.644,39 zł. Skoro pozwany wypłacił powodowi kwotę 7.644,39 zł, kwotą brakującą do zaspokojenia powoda była kwota 10.028,83 zł ( różnica, o której mowa wyżej). Żądana więc przez powoda z tego tytułu kwota 9.928,64 zł mieści się w kwocie jaka należała się powodowi z tytułu odszkodowania.

Także roszczenie dotyczące skapitalizowanych odsetek od kwoty niewypłaconego w terminie powodowi odszkodowania zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 482 § 1 kc od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa.

Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku zważył, że na żądanie zgłoszone przez powoda składa się także kwota skapitalizowanych odsetek ustawowych od kwoty 9.928,64 zł za okres od dnia 27 kwietnia 2012r. do dnia wniesienia pozwu tj. 21 marca 2013r. Powód zgłosił przedmiotową szkodę w dniu 27 marca 2012r., w związku z czym ostateczny termin zapłaty świadczenia przez pozwanego upłynął w dniu 26.04.2012r. (§ 33 ust. 6 OWU). Wobec powyższego za zasadne należało uznać jego żądanie zapłaty skapitalizowanych odsetek od niezapłaconej kwoty należnego odszkodowania.

Nie ma także wątpliwości co do tego, że należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda należność wynikającą z faktury VAT jako koszt sporządzenia kosztorysu naprawy samochodu w wysokości 209,10 zł. Zresztą w apelacji pozwany w żaden sposób nie kwestionował zasadności zasądzenia w/w należności.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację, jako bezzasadną (punkt 1 sentencji).

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd II instancji orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 2 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielanej prze radcę prawnego ustanowionego z urzędu (punkt 2 sentencji).