Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Liliana Gambal

Protokolant: Kalina Tanaś

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. w J.

odwołania I. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 02.05.2012r., znak: (...)/20

w sprawie I. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o przeliczenie świadczenia

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.z dnia 02.05.2012r., znak: (...)/20 w ten sposób, że zobowiązuje stronę pozwaną do wyliczenia wysokości renty rodzinnej wnioskodawczyni I. K.w wysokości 80% świadczenia, które przysługiwało zmarłemu W. K.na podstawie decyzji z dnia 01.03.2011r. znak RE – (...).

Sygn. akt VII U 661/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 03.02.2012 r. (znak: (...)/20) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.ponownie ustalił wysokość renty rodzinnej przysługującej I. K.na kwotę 1.143,46 zł stanowiącą 85% z kwoty 1.345,25 zł jako prawidłowo wyliczonego świadczenia emerytalnego jej zmarłego męża – W. K..

Decyzją z dnia 02.05.2012 r. (znak: (...)/20) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.na podstawie art.114 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 153, poz.. 1227 ze zm.) odmówił I. K.prawa do przeliczenia podstawy wymiaru renty rodzinnej ustalonej decyzją z dnia 03.02.2012 r.

I. K.wniosła odwołania od powyższych decyzji domagając się przyznania prawa do renty rodzinnej w wysokości 85% świadczenia, jakie pobierał przed śmiercią jej mąż W. K., tj.1857 zł (85% z kwoty 2185 zł netto). Zdaniem odwołującej się organ rentowy nie miał podstaw prawnych do ustalenia nowej podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego po śmierci uprawnionego, a tym samym nie mógł obniżyć kwoty renty rodzinnej przysługującej obecnie wnioskodawczyni.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie. Wskazał, że wskutek przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego dotyczącego wysokości emerytury zmarłego W. K.wyłączono z podstawy wymiaru tego świadczenia okresy od 01.07.1965 r. do 31.05.1966 r. oraz od 01.06.1976 r. do 31.08.1976 r., po czym w dniu 03.02.2012 r. wydana została decyzja ustalająca wysokość renty rodzinnej przysługującej wnioskodawczyni, stanowiącej 85% prawidłowo wyliczonego świadczenia emerytalnego zmarłego męża uprawnionej. Wnioskodawczyni nie przedłożyła żadnych dokumentów mających wpływ na zmianę tak ustalonej wysokości renty rodzinnej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Mąż I. W. K.zmarły w dniu (...) r. był od dnia 01.06.1998 r. uprawniony do emerytury w wysokości wynoszącej od 01.03.2011 r. 2.184,91 zł (wysokość świadczenia do wypłaty wynosiła 1996, 98 zł). We wcześniejszym okresie, tj. od 1989 r. był uprawniony do świadczenia rentowego.

W dniu 19.12.2011 r. I. K. złożyła wniosek o rentę rodzinną po zmarłym mężu. Decyzją z dnia 30.12.2011 r. organ rentowy przyznał wnioskodawczyni prawo do renty rodzinnej w kwocie zaliczkowej wynoszącej 85% z kwoty 1126,67 zł informując, że świadczenie zostało naliczone w kwocie zaliczkowej z powodu prowadzonego postępowania odnośnie potwierdzenia podstawy wymiaru z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej oraz, że po zakończonym postepowaniu organ rentowy ponownie ustali wysokość świadczenia rentowego.

Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z dnia 03.02.2012 r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość renty rodzinnej przysługującej wnioskodawczyni w kwocie 1.143,46 zł, tj. 85% z kwoty 1.345,25 zł jako prawidłowo wyliczonego świadczenia zmarłego męża. Organ rentowy wskazał, że przy ustalaniu wysokości świadczenia nie uwzględniono okresów: od 01.07.1965 r. do 31.05.1966 r. z powodu nieopłacania składek oraz od 01.06.1976 r. do 31.08.1976 r. z powodu zawieszenia działalności gospodarczej. Organ rentowy podał, że przedmiotową decyzją ustalono prawidłową podstawę wymiaru świadczenia na podstawie potwierdzenia z Wydziału Ubezpieczeń i Składek dotyczącego podstawy wymiaru składek za okres prowadzenia przez męża wnioskodawczyni działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 12.04.2012 r. wnioskodawczyni wniosła o zmianę decyzji z dnia 03.02.2012 r. poprzez przyznanie renty rodzinnej w wysokości stanowiącej 85% świadczenia emerytalnego męża ustalonego w kwocie 2185 zł. W przypadku nieuwzględnienia wniosku wnioskodawczyni wskazała, że wnosi odwołanie od powyższej decyzji.

Decyzją z dnia 02.05.2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.na podstawie art.114 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 153, poz.. 1227 ze zm.) odmówił I. K.prawa do przeliczenia podstawy wymiaru renty rodzinnej ustalonej decyzją z dnia 03.02.2012 r.

/dowód: decyzja z dnia 22.06.1998 r. – k.3 akt emerytalnych;

decyzja z dnia 11.08.1989 r. – k.16 akt rentowych W. K.;

decyzja z dnia 01.03.2011 r. – k.22 akt emerytalnych;

wniosek z dnia 19.12.2011 r. – k.1 akt rentowych;

decyzja z dnia 30.12.2011 r. – k.11 akt rentowych;

decyzja z dnia 03.02.2012 r. z zał. – k.25 i 26 akt rentowych;

potwierdzenie ubezpieczenia – k.14-16 akt rentowych;

pismo z dnia 12.04.2012 r. – k.28 akt rentowych;

decyzja z dnia 02.05.2012 r. – k.29 akt rentowych/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania zasługiwały na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności zważyć należało, że organ rentowy nieprawidłowo potraktował pismo wnioskodawczyni z dnia 12.04.2012 r. jako wniosek o przeliczenie renty rodzinnej. W przedmiotowym piśmie wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała bowiem, że domaga się przyznania renty rodzinnej w wysokości stanowiącej 85% świadczenia emerytalnego męża ustalonego w kwocie 2185 zł, zaś jej pismo, w przypadku nieuwzględnienia wniosku o zmianę decyzji z dnia 03.02.201 r. stanowi od niej odwołanie. Wnioskodawczyni, zgłaszając takie samo żądanie, odwołała się następnie od kolejnej decyzji organu rentowego, a mianowicie od decyzji z dnia 05.02.2012 r. Sprawy z obu odwołań połączone zostały do wspólnego rozpoznania.

Zdaniem Sądu decyzje organu rentowego nie były prawidłowe.

Zgodnie z art.114 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.04.39.353 ze zm.), prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Przepis ten zezwala na ponowną ocenę prawa do świadczenia tylko w przypadku przedłożenia nowych dowodów lub ujawnienia okoliczności, istniejących przed wydaniem decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie, po śmierci uprawnionego do emerytury W. K.nie zostały przedłożone żadne nowe dowody ani nie zostały ujawnione żadne nowe okoliczności pozwalające organowi rentowemu na wzruszenie swoich poprzednich decyzji ustalających wysokość emerytury mężowi wnioskodawczyni. Sąd zważył, że W. K.miał ustalone prawo do emerytury od 01.06.1998 r. W wcześniejszym okresie, a mianowicie od 1989 r. wnioskodawca posiadał prawo do renty inwalidzkiej. Przyznając owe prawa organ rentowy brał pod uwagę wszystkie okresy zatrudnienia i działalności gospodarczej uprawnionego. W ocenie Sądu nawet jeżeli dokonując waloryzacji świadczenia rentowego decyzją z dnia 01.12.1991 r. organ rentowy błędnie zaliczył jakieś okresy prowadzenia działalności gospodarczej, to ich obecne kwestionowanie – po śmierci uprawnionego – należało uznać za bezpodstawne. Brak jest bowiem jakichkolwiek nowych dowodów na okoliczność wysokości osiąganego wówczas dochodu, czy istnienia samych okresów ubezpieczenia. Przerzucanie ciężaru poszukiwania takich dowodów, przy okazji ustalania wysokości renty rodzinnej na wnioskodawczynię jest działaniem całkowicie nieuprawnionym.

Reasumując, skoro organ rentowy nie dysponował żadnymi nowymi dowodami umożliwiającymi podważenie prawidłowości dotychczasowych ustaleń w zakresie wysokości emerytury należnej W. K., brak było podstaw do odmowy przyznania wnioskodawczyni renty rodzinnej w wysokości 85% świadczenia emerytalnego, które przysługiwało zmarłemu, w wysokości wynoszącej na podstawie decyzji z dnia 01.03.2011 r. kwotę 2.184,91 zł, co skutkowało zmianą decyzji na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c.