Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Zbigniewa Jaworskiego

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r.

sprawy J. A.

oskarżonego z art. 178a § 1 i 4 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt II K 522/14

zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego J. A. w ten sposób, że:

z opisu czynu eliminuje ustalenie, że oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt IIK 1300/11 z dnia 13 lutego 2012 roku za czyn z art. 178a § 1 kk,

czyn oskarżonego kwalifikuje z art. 178a § 1 kk i art. 178a § 1 kk przyjmuje jako podstawę wymiaru kary,

obniża orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności do 3 (trzech) miesięcy,

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w tym 60 złotych opłaty za obie instancje.

Sygn. akt VI Ka 594 /14

UZASADNIENIE

J. A. oskarżony został o to że:

w dniu 26 maja 2014 r. w B. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem marki B. o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości – I badanie 0,96 mg/l, II badanie 1,05 mg/l w wydychanym powietrzu przy czym czynu tego dopuścił się będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 1300/11 z dnia 13.02.2012 r. za czyn z art.178a § 1 k.k.

tj. o czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k.

Sąd Rejonowy w Bolesławcu wyrokiem z dnia 23 września 2014 r. w sprawie II K 522/14:

I. uznał oskarżonego J. A. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art.178a § 1 i 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

II. na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat;

III. na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 26 maja 2014 r.;

IV. na podstawie art. 49 § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł.;

V. na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe 90 zł. i wymierzył mu opłatę w kwocie 180 zł.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł oskarżony J. A. zarzucając:

1. obrazę przepisu prawa materialnego – art.178a § 4 k.k. – poprzez zakwalifikowanie zarzucanego mu czynu do wymienionego przepisu mimo że poprzednie skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu z dnia 13.02.2012 r., sygn. akt II K 1300/11 za przestępstwo z art.178a § 1 k.k. uległo już zatarciu;

2. rażącą niewspółmierność kary poprzez wymierzenie oskarżonemu kary bezwzględnego pozbawienia wolności i orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres aż 5 lat;

Stawiając powyższe zarzuty skarżący wniósł o: 1. wyeliminowanie stwierdzenia o tym że czynu tego oskarżony dopuścił się będąc wcześniej skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 1300/11 z dnia 13.02.2012 r., za czyn z art.178a § 1 k.k. i zakwalifikowanie czynu z art. 178a § 1 k.k. i wskazanie jako podstawy wymiaru kary art.178a § 1 k.k.; 2.wymierzenie kary z warunkowym zawieszeniem; 3.obnizenie wymiaru środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym; 4.obniżenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja w części nie była pozbawiona racji, co skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku w sposób wskazany poniżej.

Zasadny okazał się zarzut obrazy prawa materialnego tj. art. 178a § 4 k.k. Rozpoczynając rozważania na ten temat powołać należy się na judykat dotyczący problematyki związanej z niniejszą sprawą tj. na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21.08.2012 r. IV KK 59/12 ( Lex Omega 50/2014 ) zgodnie z którym „fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art.178a § 1 k.k. lub wymienione w art.178a § 4 k.k., zaistniały w dacie wyrokowania co do popełnienia czynu określonego w art. 178a § 1 k.k. uniemożliwia przyjęcie odpowiedzialności sprawcy na podstawie art.178a § 4 k.k. także wtedy gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania…”. Z tak wyrażonym poglądem Sąd Okręgowy zgadza się. Sytuacja taka zaistniała w niniejszej sprawie. J. A. skazanym był wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 1300/11 z dnia 13.02.2012 r. za czyn z art.178a § 1 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na okres 2 lat, orzeczono wobec niego ponadto środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat oraz świadczenie pieniężne w kwocie 100 zł. ( k.22 ). Wyrok niniejszy uprawomocnił się 21.02.2012 r., 2 – letni okres próby zakończył się 21.02.2014 r., wyżej wymienione środki karne zostały wykonane ( k.17, k. 45 ). Zatarcie skazania nastąpiło z mocy prawa z upływem 6 miesięcy od zakończenia okresu próby tj. 21.08.2014 r. ( art. 76 § 1 i 2 k.k. ). Sąd I instancji wyrokował w niniejszej sprawie 23.09.2014 r., a więc już po zatarciu skazania czego – jak się wydaje – nie dostrzegł w trakcie orzekania. Przypisany mu czyn oskarżony popełnił 26.05.2014 r., a więc w czasie gdy skazanie w sprawie II K 1300/11 Sądu Rejonowego w Bolesławcu nie zostało jeszcze zatarte, niemniej zgodnie z powołanym wyżej judykatem fakt zatarcia skazania zaistniały w dacie wyrokowania uniemożliwia przyjęcie odpowiedzialności sprawcy na podstawie art.178a § 4 k.k. Skutkować to musiało zmianą zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie łagodniejszej kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego z art. 178a § 1 k.k., przyjęcie tego przepisu jako podstawy wymiaru kary i dostosowanie opisu czynu do przyjętej kwalifikacji.

Rozważając wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego w kontekście przyjętej łagodniejszej kwalifikacji prawnej czynu Sąd Okręgowy uznał, że kara 10 miesięcy pozbawienia wolności jest rażąco surowa i karę tą złagodził do 3 miesięcy. Nie znalazł natomiast Sąd Okręgowy podstaw do warunkowego zawieszenia wykonania tej kary oskarżonemu mając na uwadze okoliczności w jakich doszło do popełnienia przypisanego mu czynu. Zgodnie z ustaleniami Sądu I instancji oskarżony miał 0,96 mg/l - 1,05 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu był to więc znaczny stopień nietrzeźwości. Oskarżony pił alkohol w postaci wódki całą noc do godziny 5.30 rano w dniu 26 maja 2014 r., ok. 8.00 pojechał do pracy, wracając z pracy o godzinie 17.50 zatrzymany został do kontroli przez policję ( k. 10 odwrót ). Oskarżony był więc nietrzeźwy cały dzień ( do protokołu przebiegu badania podał że pił ponadto piwo k. 2 odwrót ), i w takim stanie kierował samochodem jadąc ulicami miasta. Takie zachowanie nie sposób określić inaczej jak karygodne, nie zasługujące na postawienie pozytywnej prognozy kryminologicznej. W przekonaniu Sądu Okręgowego postawa oskarżonego uniemożliwia więc zastosowanie wobec niego instytucji z art. 69 § 1 k.k. Zważywszy na powyższe okoliczności nie jest ponadto rażąco surowy orzeczony wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat, nie razi również surowością wysokość świadczenia pieniężnego dostosowana do możliwości zarobkowych oskarżonego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok wobec oskarżonego J. A. w ten sposób że z opisu czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminował ustalenie że przypisanego mu czynu dopuścił się on będąc skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu sygn. akt II K 1300/11 z dnia 13.02.2012 r. za czyn z art.178a § 1 k.k., czyn oskarżonego zakwalifikował z art. 178a § 1 k.k. i art. 178a § 1 k.k. przyjął jako podstawę wymiaru kary i obniżył orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności do 3 miesięcy. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w tym 60 zł. opłaty za obie instancje.