Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesław Oryl

Sędziowie: SSO Magdalena Dąbrowska

SSO Artur Bobiński (spr.)

Protokolant : Ewa Chrzczonowska

przy udziale prokuratora Prok. Okr. Andrzeja Ołdakowskiego

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 r.

sprawy J. J.

oskarżonego z art. 178a§4 kk i in.;

na skutek apelacji obrońcy oskarżonego;

od wyroku Sądu Rejonowego w Przasnyszu;

z dnia 22 sierpnia 2014 r. sygn. akt. II K 333/14;

1.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy uznając apelacje za oczywiście bezzasadną;

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty i obciąża go wydatkami w kwocie 20 (dwadzieścia) złotych.

Sygn. akt II Ka 368/14

UZASADNIENIE

J. J. został oskarżony o to, że :

I.  dniu 9 maja 2014 roku w M., powiat (...), województwo (...), będąc wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, prowadził w ruchu lądowym samochód marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z wynikami badań: I badanie 0,74 mg/l, II badanie 0,64 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 178a § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Przasnyszu wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2014 r. w sprawie II K 333/14 :

I.  oskarżonego J. J. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 178a § 1 k.k. skazał go na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności

II.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat

III.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w tym 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem opłaty oraz 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem wydatków poniesionych przez Skarb Państwa.

Apelację od wyroku złożył obrońca oskarżonego. Obrońca zarzucił wyrokowi:

błąd w ustaleniach faktycznych, rzutujący na złamanie normy art. 106 k.k. polegający na zaniechaniu przez Sąd I instancji dokładnego sprawdzenia czy skazanie z mocy wyroku SR w Makowie Maz. dnia 11 08 2006 r. w sprawie VI K 200/06 na karę 25 stawek grzywny po 20 złotych każda oraz zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres lat 2 nie uległo zatarciu z mocy art. 107 § 4 k.k. Gdyby takie zdarzenie prawne w istocie zaistniało Sąd nie byłby władny zaliczyć owego zatartego skazania (tak jak uczynił to na st. 4 uzasadnienia wyroku, drugi wers od dołu) do okoliczności skutkujących odmowę wymierzenia kary nie izolacyjnej.

Obrońca oskarżonego wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Przasnyszu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego jest bezzasadna w stopniu oczywistym, a zatem wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Przasnyszu do ponownego rozpoznania nie został uwzględniony.

Na wstępie należy zauważyć, że zgodnie z art. 69§4 kk zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy czynu z art.178a§4 kk może nastąpić tylko w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Zastosowanie dobrodziejstwa art. 69 § 1 kk zostało zatem przez ustawodawcę obostrzone i obwarowane dodatkowymi przesłankami. Obok pozytywnej prognozy na przyszłość uzasadniającej zastosowanie wobec takiego sprawcy dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, musi dodatkowo zaistnieć przesłanka szczególnie uzasadnionego wypadku. Okoliczność ta zniknęła z pola widzenia obrońcy, który przesadnie wielką wagę przykłada do ustalenia czy w sprawie VIK 200/06 VI Zamiejscowego Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Przasnyszu z Siedzibą w Makowie Mazowieckim nastąpiło zatarcie skazania. Nawet jeśli by tak było, to w dacie wyrokowania przez Sąd Rejonowy w Przasnyszu w niniejszej sprawie oskarżony był prawomocnie skazany za czyn z art. 178a§4 na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania w sprawie IIK 884/11 i na karę grzywny w sprawie IIK 739/13. Czynu będącego przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie oskarżony J. J. dopuścił się w okresie próby wyznaczonej wyrokiem w sprawie IIK 884/11 i jest to kolejne przestępstwo umyślne i podobne, za które orzeczona została kara pozbawienia wolności. Zasadnie zatem Sąd Rejonowy w Przasnyszu nie dopatrzył się pozytywnej prognozy na przyszłość uzasadniającej zastosowanie wobec oskarżonego J. J. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

W sprawie niniejszej dodatkowo nie zachodziła jakakolwiek okoliczność, które uzasadniałaby przyjęcie, że wobec oskarżonego J. J. zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek w rozumieniu art. 69§4 kk, który przy pozytywnej prognozie kryminologicznej, której brak było w niniejszej sprawie, pozwalałby Sądowi Rejonowy na zawieszenie wykonania orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności. Obrońca nie wskazuje w apelacji na takowe okoliczności. Kwestia braku takich okoliczności nie zniknęła z pola widzenia Sadu Rejonowego o czym świadczą rozważania Sądu na k.3-4 uzasadnienia, gdzie Sąd Rejonowy zasadnie ustalił, że tłumaczenia oskarżonego, że jechał późną nocą oraz na niewielkim odcinku drogi nie stanowią szczególnie uzasadnionego wypadku, pozwalającego na warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności. Zasadnie zatem Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego karę bezwzględna pozbawienia wolności.

Mając na uwadze wyżej przedstawione okoliczności Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok stosownie do treści art. 437§ 1 k.p.k. nie znajdując podstaw do jego uchylenia albo zmiany.