Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2015 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia uczestnika L. S. na postanowienie Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt III RCo 8/14

w sprawie z wniosku M. S.

o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w zamian za utracony

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 października 2014 r., Sąd Rejonowy w pkt I wydał wierzycielce M. S. reprezentowanej przez opiekuna prawnego A. M., ponownie tytuł wykonawczy, w zamian za utracony, przez nadanie klauzuli wykonalności wyrokowi Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 22 września 2004 r., w sprawie o sygnaturze akt III RC 268/14, zaś w pkt II obciążył wierzycielkę opłatą sądową w kwocie 40 zł. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że swe rozstrzygnięcie oparł o treść zeznań uczestników postępowania w konsekwencji uznając, iż opiekunka prawna wierzycielki skutecznie uprawdopodobniła utratę tytułu wykonawczego. Mieszkała ona bowiem z dłużnikiem w jednym mieszkaniu, gdzie przechowywała wszystkie dokumenty. W trakcie przeprowadzki nie była w pełni świadoma i nie była w stanie przypilnować swoich interesów ze względu na stan zdrowia i wiek, a dłużnik nie kwestionował w zasadzie faktu utraty tytułu wykonawczego, ale skupił się na niemożności zaspokojenia wierzytelności, co w przedmiotowej sprawie nie miało znaczenia.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, uczestnik L. S. wnosząc o jego uchylenie podniósł, że otrzymał smsa od opiekunki prawnej wierzycielki, w którym stwierdziła ona, że „wyrok o alimenty dla mamy od ciebie idzie w poniedziałek do komornika sądowego”. Wobec powyższego dłużnik nie wie jakim sposobem posiadała ona wyrok bez klauzuli wykonalności.

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie jako bezzasadne podlegało oddaleniu. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że skarżący, wnosząc zażalenie na przedmiotowe postanowienie, nie przytoczył jakichkolwiek argumentów, które stanowiłyby o jego wadliwości, błędnie upatrując zasadności swego stanowiska w treści wiadomości tekstowej jaką rzekomo otrzymał od opiekunki prawnej wnioskodawczyni w dniu 1 czerwca 2013 roku, a która to nie może być uznana za wystarczającą podstawę skutkującą uwzględnieniem zażalenia. Natomiast pytanie skarżącego, skąd wnioskodawczyni posiada odpis wyroku bez nadanej klauzuli wykonalności, znajduje odpowiedź w dołączonych do sprawy aktach III RC 268/04, gdzie Sąd poinformował ją, że wyrok wraz z klauzulą wykonalności został doręczony 28 września 2004 r., zatem nie jest możliwym otrzymanie drugiego tytułu wykonawczego / k. 26 /. Na kolejny wniosek, tym razem opiekunki prawnej wnioskodawczyni, Sąd odpowiedział pismem z dnia 25 sierpnia 2014 r., pouczając ją, że ponowne wydanie tytułu wykonawczego możliwe jest dopiero po wszczęciu odpowiedniego postępowania / k. 38 /. Zasadą bowiem jest, że wierzycielowi wydaje się tylko jeden tytuł wykonawczy, który podlega wykonaniu, jednakże zgodnie z treścią art. 794 kpc, w razie jego zaginięcia lub zniszczenia wierzyciel może wystąpić o wydanie ponownego tytułu wykonawczego, co następuje na mocy postanowienia sądu. W postępowaniu tym sąd bada, czy nastąpiła utrata tytułu i kończy się ona postanowieniem odmownym, jeśli wyjdzie na jaw, że tytuł istnieje. Jeżeli zaś sąd ustali, iż nastąpiła utrata tytułu, to wówczas wydaje postanowienie uwzględniające wniosek. Wobec powyższego, podzielić należy stanowisko Sądu Rejonowego, który prawidłowo stwierdził, w oparciu o zebrany w sprawie materiał, że wnioskodawczyni w stopniu wystarczającym wykazała utratę tytułu wykonawczego. Należy również zauważyć, że skarżący na rozprawie w dniu 21 października 2014 roku, słuchany informacyjnie, a następnie zeznając dwukrotnie stwierdził, że tak jak i wnioskodawczyni, również nie wie co stało się z wyrokiem. Powyższego rozstrzygnięcia nie podważa natomiast w żadnym stopniu treść ww. wiadomości, którą skarżący rzekomo otrzymał od opiekunki prawnej wnioskodawczyni. W pierwszej bowiem kolejności należy zauważyć, że w żadnym stopniu nie wykazał on otrzymania tego typu wiadomości, a zatem jego argumentację w tym przedmiocie należało uznać za gołosłowną. Co istotne, nawet gdyby przyjąć, że taka sytuacja miała miejsce, wbrew jego ocenie, treść a także data nadania tejże wiadomości nie potwierdza wcale tego, że wnioskodawczyni była w posiadaniu tytułu wykonawczego. Wskazywała ona jedynie na chęć wszczęcia postępowania egzekucyjnego, do czego prawdopodobnie w ogóle nie doszło, ze względu na konieczność ponownego uzyskania tytułu wykonawczego w miejsce utraconego / wiadomość ta miała być wysłana w czerwcu 2013 roku /.

W świetle powyższych okoliczności, w ocenie Sądu Okręgowego, rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji odpowiada prawu, a skoro zażalenie nie podważyło w żaden sposób trafności rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego, jako pozbawione podstaw, podlegało oddaleniu- art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 i art. 13 § 2 kpc.