V CNP 91/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 91/09
POSTANOWIENIE
Dnia 14 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi M. B. i H. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 5 listopada 2007 r., sygn. akt I Ns (…) (WSC (…)
w sprawie z wniosku K. U.
przy uczestnictwie A. M., M. B. i H. M.
o stwierdzenie nabycia spadku po A. M.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 kwietnia 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestniczki postępowania M. B. i H. M. wniosły skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Z. z dnia 5
listopada 2007 r. [sygn. akt I Ns (…)] w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku.
Kwestionowane orzeczenie zaskarżyły w części dotyczącej punktu drugiego
postanowienia, w którym wymieniono spadkobierców dziedziczących z ustawy
wchodzący w skład spadku udział w gospodarstwie rolnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od istnienia
2
wyjątkowego wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem
o kwalifikowanym charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że za wypadek wyjątkowy,
o którym mowa w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., można uznać - przykładowo -
nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu
ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub błędnej informacji udzielonej przez
pracownika sądu (postanowienie z dnia 2 lutego 2006 r., I CNP 4/06, OSNC
2006/6/113). Skarżące nie wykazały, że jakikolwiek wyjątkowy wypadek występuje w ich
sprawie.
W przedmiotowej sprawie - jak same skarżące wskazują - była możliwość
zaskarżenia orzeczenia Sądu Rejonowego, istniała zatem możliwość jego uchylenia lub
zmiany. Skarżące nie skorzystały z tej możliwości. W istocie skarżące zastępują skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środki odwoławcze
przysługujące od postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku na zasadach ogólnych.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji odwoławczej i z tej
możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to skarga jest
niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy świadomej rezygnacji
z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej przez stronę niemożności
skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia
2008 r., V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi M. B. i H. M.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 5 listopada 2007 r., sygn. akt I Ns (…) (WSC (…)
w sprawie z wniosku K. U.
przy uczestnictwie A. M., M. B. i H. M.
o stwierdzenie nabycia spadku po A. M.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 kwietnia 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Uczestniczki postępowania M. B. i H. M. wniosły skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Z. z dnia 5
listopada 2007 r. [sygn. akt I Ns (…)] w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku.
Kwestionowane orzeczenie zaskarżyły w części dotyczącej punktu drugiego
postanowienia, w którym wymieniono spadkobierców dziedziczących z ustawy
wchodzący w skład spadku udział w gospodarstwie rolnym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 2 k.p.c., w sytuacji gdy strona nie skorzystała
z przysługujących jej środków prawnych, dopuszczalność skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia uzależniona jest od istnienia
2
wyjątkowego wypadku polegającego na występowaniu niezgodności z prawem
o kwalifikowanym charakterze, wynikającej z naruszenia podstawowych zasad porządku
prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wyjaśniono, że za wypadek wyjątkowy,
o którym mowa w rozumieniu art. 4241
§ 2 k.p.c., można uznać - przykładowo -
nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu
ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub błędnej informacji udzielonej przez
pracownika sądu (postanowienie z dnia 2 lutego 2006 r., I CNP 4/06, OSNC
2006/6/113). Skarżące nie wykazały, że jakikolwiek wyjątkowy wypadek występuje w ich
sprawie.
W przedmiotowej sprawie - jak same skarżące wskazują - była możliwość
zaskarżenia orzeczenia Sądu Rejonowego, istniała zatem możliwość jego uchylenia lub
zmiany. Skarżące nie skorzystały z tej możliwości. W istocie skarżące zastępują skargą
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia środki odwoławcze
przysługujące od postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku na zasadach ogólnych.
Jeżeli strona miała obiektywną możliwość skorzystania z instancji odwoławczej i z tej
możliwości nie skorzystała z przyczyn leżących po jej stronie, to skarga jest
niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.). Następuje to zarówno przy świadomej rezygnacji
z wniesienia środka odwoławczego, jak i przy zawinionej przez stronę niemożności
skorzystania z takiego środka (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia
2008 r., V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008/4/107).
Wobec powyższego na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c., Sąd Najwyższy odrzucił
skargę.