Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 2/10
POSTANOWIENIE
Dnia 21 kwietnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi A. I.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 5 marca 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa H. F.
przeciwko A. I. i G. I.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 kwietnia 2010 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
A. I. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 5 marca 2009 r., którym Sąd ten – na skutek apelacji
pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 19 listopada 2008 r.,
zasądzającego od pozwanych A. I. i G. I. solidarnie na rzecz powódki H. F. kwotę
105 760 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 18 października 2006 r. – zmienił
zaskarżony wyrok i zasądzoną nim kwotę 105 760 zł zastąpił kwotą 73 600 zł, natomiast
w pozostałej części apelację oddalił.
Dokonując wstępnej kontroli wniesionej skargi Sąd Najwyższy zważył, co
następuje:
2
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna – obok oznaczenia orzeczenia, od którego jest
wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części,
przytoczenia podstaw skargi i ich uzasadnienia, wskazania przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, oraz wniosku o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem – zawierać także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 – że występuje
wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi. Ponadto, stosownie do art. 4245
§
2 k.p.c., skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma
procesowego. Wymagania określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. należą wymagań
konstrukcyjnych; braki w zakresie tych wymagań nie podlegają uzupełnieniu, a dotknięta
nimi skarga podlega odrzuceniu a limine ( art. 4248
§ 1 k.p.c.).
Spełnienie określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymagania
uprawdopodobnienia szkody wymaga złożenia przez skarżącego oświadczenia, że
szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienia tego
oświadczenia (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r., III
CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16, z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC
2006, nr 7-8, poz. 141 i z dnia 27 lipca 2006 r., II BP 11/06, OSNP 2007, nr 15-16, poz.
223). Z kolei spełnienie przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. wymagania
wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, wymaga dokonania analizy przepisów dotyczących
środków prawnych, których zastosowanie – w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia
– jest niedopuszczalne lub które z innych przyczyn nie mogłyby odnieść skutku.
W niniejszej sprawie skarżący nie spełnił wymagań okreslonych w art. 4245
§ 1
pkt 4 i 5 k.p.c., nie podjął bowiem nawet próby wykazania, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a gdy chodzi
o uprawdopodobnienie szkody ograniczył się do ogólnikowego stwierdzenia, że
wykonanie zaskarżonego orzeczenia narazi go na istotną, bo wynoszacą prawie trzysta
tysięcy stratę materialną.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. orzekł,
jak w sentencji.

III CNP 2/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia