Pełny tekst orzeczenia

22.
Wyrok z dnia 8 kwietnia 1994 r.
III ARN 21/94
Przepis § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji,
Gospodarki
Terenowej i Ochrony Œrodowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki (Dz. U. Nr 17, poz. 62),
ustanawiający wymaganie, by budynki mieszkalne i gospodarcze usytuowane
były w odległoŒci co najmniej 4 m od granicy działki, nie odnosi się do
magazynu wzniesionego zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania
przestrzennego na działce nie mającej cech działki zagrodowej, w
indywidual-
nym gospodarstwie rolnym, jeżeli budynek ten odpowiada warunkom tech-
nicznym, okreŒlonym w tym przepisie prawa.
Przewodniczący SSN: Walery Masewicz, Sędziowie SN: Adam Józefowicz
(sprawozdawca), Jerzy KwaŒniewski, Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel,
Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po
rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 1994 r., sprawy ze skargi Janiny S. i
Janiny K. na
decyzję Wojewody Bielskopodlaskiego z dnia 7 stycznia 1993 r. [...], w
przedmiocie
wydania pozwolenia na budowę budynku magazynowego, na skutek rewizji
nadzwyczajnej Ministra SprawiedliwoŒci [...] od wyroku Naczelnego Sądu
Adminis-
tracyjnego-OŒrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 9 wrzeŒnia 1993 r.
[...],
o d d a l i ł rewizję nadzwyczajną.
U z a s a d n i e n i e
Decyzją z dnia 16 listopada 1992 r. [...] Kierownik Urzędu
Rejonowego w B.P.
udzielił Telekomunikacji Polskiej SA Zakładowi Telekomunikacji w B.
pozwolenia na
budowę budynku magazynowego na działce nr [...] w B.P. Budynek ten
niepodpiwni-
czony, parterowy zlokalizowany został w odległoŒci 0,30 m (ze Œcianą
oddzielenia
pożarowego) od granicy z działką sąsiednią, stanowiącą własnoŒć: Janiny
S., Janiny
K., Waldemara K., Elżbiety G. i Teresy A. Pozwolenie to oparto na decyzji
lokali-
zacyjnej dotyczącej budynku magazynowego i projekcie technicznym na
budowę
magazynu materiałów telekomunikacyjnych.
Rozpatrując sprawę na skutek odwołania Janiny S. i Janiny K.
Wojewoda
Bielskopodlaski decyzją z dnia 7 stycznia 1993 r. utrzymał w mocy
zaskarżoną
decyzję w całoŒci. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że projektowany
budynek
magazynowy przewidujący Œcianę tylną od strony granicy działki sąsiedniej
jako
oddzielenie przeciwpożarowe spełnia warunki okreŒlone w przepisach § 202
i 203
rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony
Œrodowiska
z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny
odpowiadać
budynki (Dz. U. Nr 17, poz. 62). Lokalizacja taka wynikła z funkcji
budynku, układu
placów składowych oraz dróg dojazdowych. Ponadto Wojewoda uznał, że
wykonanie Œciany oddzielenia przeciwpożarowego od strony granicy działki
zwalnia
lokalizację projektowanego budynku z obowiązku zachowania minimalnych
odległoŒci, okreŒlonego w przepisach § 12-14 cyt. rozporządzenia oraz, że
projekto-
wany obiekt nie powoduje jakichkolwiek ograniczeń w użytkowaniu i
zabudowie
działki sąsiedniej oraz nie narusza interesu osób trzecich. Wobec nie
stwierdzenia
wad postępowania przed organem pierwszej instancji utrzymano w mocy
zaskar-
żoną decyzję opartą na prawomocnej decyzji lokalizacyjnej, co do której
nie toczyło
się postępowanie o jej zmianę lub uchylenie.
Od powyższej decyzji ostatecznej Janina S. i Janina K. złożyły
skargę.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 9 wrzeŒnia 1993 r.
[...] oddalił
skargę. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd Administracyjny stwierdził, że
przedmiotem
sprawy jest decyzja o udzielenie pozwolenia budowlanego, oparta o
przepisy Prawa
budowlanego, a nie decyzja o lokalizacji inwestycji, która jest
ostateczna, nie została
zaskarżona i nie toczy się wobec niej żadne postępowanie nadzwyczajne,
okreŒlone
w k.p.a. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nie znajduje
potwierdzenia zarzut,
że skarżące nie brały udziału w postępowaniu o udzielenie pozwolenia
budowlanego, gdyż było to przyczyną wznowienia postępowania w wyniku
którego
została wydana zaskarżona decyzja.
Zdaniem Sądu Administracyjnego sposób zgromadzenia materiału dowodo-
wego w sprawie, jak również jego ocena odpowiada wymaganiom art. 77 § 1 i
80
k.p.a., bowiem szczegółowe uzasadnienie decyzji zawiera odpowiedŒ na
zarzuty
odwołania w kwestii możliwoŒci zbliżenia budynku do granicy ze względu na
Œcianę
oddzielenia przeciwpożarowego oraz zabudowy na działkach skarżących,
które są
zwolnione od obowiązku zachowania minimalnej odległoŒci.
Mając na uwadze opinię Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego
w B., Sąd Administracyjny stwierdził, że nie potwierdzają się zarzuty
dotyczące
usytuowania częŒci fundamentów na działce sąsiedniej i co do uciążliwego
charakteru obiektu budowlanego. Wobec nie stwierdzenia naruszenia prawa
przez
organy administracji Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę na
podstawie art.
207 § 5 k.p.a.
Od powyższego wyroku złożył rewizję nadzwyczajną Minister
SprawiedliwoŒ-
ci, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi rażące naruszenie art. 5 ust. 1 pkt
6 ustawy z
dnia 24 paŒdziernika 1974 r.-Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze
zm.) w
związku z § 12 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Administracji,
Gospodarki
Terenowej i Ochrony Œrodowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków
tech-
nicznych jakim powinny odpowiadać budynki (Dz. U. Nr 17, poz. 62). Wnosił
o
uchylenie zaskarżonego wyroku oraz decyzji organów obu instancji i
zasądzenie od
Wojewody Bielskopodlaskiego na rzecz skarżących kosztów postępowania
sądo-
wego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rewizja nadzwyczajna jest nieuzasadniona.
W bezspornie ustalonych okolicznoŒciach sprawy nie można dopatrzyć
się,
rażącego naruszenia przepisów prawa, wskazanych w rewizji nadzwyczajnej.
Nietrafny jest zarzut w odniesieniu do art. 5 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia
24 paŒdzier-
nika 1974 r.- Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229 ze zm.) w związku z
§ 12 ust.
1 i 2 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i
Ochrony
Œrodowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych jakim
powinny
odpowiadać budynki (Dz. U. Nr 17, poz. 62). Przede wszystkim przepis § 12
w/w
rozporządzenia z dnia 3 lipca 1980 r. dotyczy budynków mieszkalnych i
gospodarczych na działkach zagrodowych w indywidualnych gospodarstwach
rolnych. Przepis ten nie odnosi się do okreŒlenia odległoŒci między
budynkami
mieszkalnymi i gospodarczymi znajdującymi się na działce, która nie jest
działką
zagrodową w indywidualnym gospodarstwie rolnym, lecz ma inny charakter
użytkowy, przeznaczony w planie zagospodarowania przestrzennego na cele
usługowo magazynowe. W związku z tym działka ta decyzją Prezydium Zarządu
Miasta w B. z dnia 13 sierpnia 1991 r. [...] została wyłączona z
produkcji rolnej na
cele nierolnicze i nieleŒne pod budowę magazynu materiałów
telekomunikacyjnych.
Z załączonej do akt mapy i opisu działek wynika, że sąsiadujące z działką
[...], na
której wzniesiono magazyn (działki [...] mają charakter rolny i nie są
zabudowane).
W tym stanie faktycznym trafnie-zdaniem Sądu Najwyższego-przyjęły organy
administracji I i II-ej instancji oraz Sąd Administracyjny, że wymieniony
w zarzucie
rewizji nadzwyczajnej przepis § 12 cyt. rozporządzenia z dnia 3 lipca
1980 r. nie ma
zastosowania w sprawie, lecz przepis § 13 tego rozporządzenia
dopuszczający
sytuowanie bezpoŒrednio przy granicy działki budynku gospodarczego,
spełniającego wymagania zawarte w tym przepisie. Stanowisko to jest
zgodne z
wyjaŒnieniem Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony
Œrodowiska
zawartym w piŒmie z dnia 15 maja 1982 r. [...] stwierdzającym, że przy
granicy
działki mogą być sytuowane budynki przylegające do siebie z zastosowaniem
wyma-
gań § 13 ust. 2, jeżeli będą posiadały Œcianę oddzielenia
przeciwpożarowego o
odpowiedniej klasie odpornoŒci ogniowej. Zastosowanie w budynku
magazynowym
zgodnie z pozwoleniem budowlanym oddzielenia przeciwpożarowego nie ma
wpływu
na ewentualną zabudowę działki sąsiedniej. Zasadnie zatem przyjął
Naczelny Sąd
Administracyjny, że pozwolenie budowlane nie narusza uprawnień
właŒcicieli działek
sąsiednich, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 6 Prawa budowlanego, skoro
pozwolenie budowlane odpowiada warunkom technicznym, jakim powinny
odpowiadać budynki. Ponadto trafnie Sąd Administracyjny zwrócił uwagę, że
przedmiotem sprawy jest decyzja o udzieleniu pozwolenia na budowę, a nie
decyzja
o ustaleniu lokalizacji inwestycji [...], która jest ostateczna i nie
może być w tym
postępowaniu kwestionowana ze względu na jego przedmiot. Trafnie też Sąd
Administracyjny uznał, że okreŒlenie w pozwoleniu na budowę zbliżenia
budynku do
granicy działki nie narusza przepisów § 12-14 cyt. rozporządzenia i nie
ogranicza
ewentualnej przyszłej zabudowy sąsiednich działek.
Powyższy pogląd Naczelnego Sądu Administracyjnego znajduje
potwierdze-
nie w starannie zebranym przez organy administracji materiale sprawy,
który
umożliwił wydanie prawidłowej decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę
maga-
zynu, zgodnego z analizowanymi przez Sąd Administracyjny przepisami
prawa,
wskazanymi w uzasadnieniu zaskarżonego rewizją nadzwyczajną orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny należycie rozważył istotne aspekty
prawne
swojego rozstrzygnięcia sprawy, uznając legalnoŒć zaskarżonej decyzji
administra-
cyjnej. Swoje stanowisko wyrażone w orzeczeniu przekonywująco uzasadnił.
Sąd
Najwyższy podziela stanowisko Sądu Administracyjnego, jako zgodne z
prawem.
Mając to na uwadze, Sąd Najwyższy doszedł do przekonania, że brak
jest
uzasadnionych podstaw do uwzględnienia rewizji nadzwyczajnej i uchylenia
zaskarżonego wyroku. Dlatego na zasadzie art. 421 § 1 k.p.c. orzekł, jak
w
sentencji.