Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach

Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2012 r. w Katowicach

sprawy z odwołania A. F.(A. F.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o prawo do emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w GliwicachOśrodka Zamiejscowego w Rybniku

z dnia 20 grudnia 2011 r. sygn. akt IX U 991/11

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku do ponownego rozpoznania.

/-/ SSA M. Żurecki/-/ SSA J. Ansion/-/ SSA M. Małek - Bujak

Sędzia Przewodnicząca Sędzia

Sygn. akt III AUa 531/12

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 12 maja 2011 roku organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.odmówił ubezpieczonej A. F. prawa do emerytury, uznając, że udokumentowała ona jedynie 25 lat,
8 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i 2 lata, 2 miesiące i 14 dni okresów nieskładkowych, co razem daje 27 lat, 11 miesięcy i 5 dni zamiast wymaganych przez art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczona domagała się jej uchylenia oraz ustalenia, że w okresie od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku podlegała ubezpieczeniu społecznemu z zatrudnienia w Biurze (...). K.
w W., a w okresie od 1 lipca 2007 roku do 20 grudnia 2007 roku podlegała ubezpieczeniu społecznemu z tytułu zatrudnienia w PHPU (...)
w Z.. Stwierdziła ona, że dysponuje dowodami potwierdzającymi wskazane okresy zatrudnienia w postaci umów o pracę, świadectw pracy, druków Rp-7, deklaracji ZUS będących w posiadaniu ZUS.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wnosił o jego oddaleniu, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji. Wskazał on, że
w okresach wymienionych przez ubezpieczoną w odwołaniu, nie była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych.

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt
IX U 991/11 Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach Wydział IX Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury od dnia 12 maja 2011 roku.

Sąd Okręgowy ustalił na podstawie dokumentacji zebranej w aktach emerytalno-rentowych ubezpieczonej oraz złożonej na rozprawach (k. 29 i 47 a.s.), jak również na podstawie danych zawartych w sprawie IX U 1575/10 i zeznań ubezpieczonej słuchanej w charakterze strony, że ubezpieczona A. F.,
ur. (...), ukończyła 55 lat życia(...) 2008 roku. Organ rentowy nie zaliczył ubezpieczonej jako okresów uzasadniających przyznanie prawa do emerytury okresu działalności gospodarczej od 1 stycznia 1985 roku do 31 stycznia 1986 roku i od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1990 roku, ponieważ nie opłacała składek na ubezpieczenie społeczne, okresu od 11 kwietnia 2001 roku do 30 czerwca 2003 roku w (...) S.A.w D.ze względu na brak zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i brak potwierdzenia takiego zgłoszenia przez pracodawcę, jak również brak zapisu o takim zatrudnieniu, okresu od 1 stycznia 2003 roku do
31 grudnia 2004 roku w Biurze (...)z uwagi na brak zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz okresu od 1 stycznia 2007 roku do
20 grudnia 2007 roku w PHPU (...) A. G.ze względu na brak zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz niepotwierdzenie tego faktu przez pracodawcę.

Sąd Okręgowy wskazał, że w zakresie tego ostatniego okresu, aktualnie przed tut. Sądem toczy się postępowanie w sprawie IX U 71/11 z odwołania ubezpieczonej od decyzji ZUS Oddział w R.z dnia 8 listopada 2010 roku stwierdzającej, że
w okresie od 1 lipca 2007 roku do 20 grudnia 2007 roku A. F.nie podlega, mimo zgłoszenia do ubezpieczeń z tytułu zatrudnienia u płatnika (...) A. G., ubezpieczeniom emerytalnemu, wypadkowemu i chorobowemu i na dzień wydania przedmiotowego wyroku postępowanie w tej sprawie nie zostało zakończone.

Z ustaleń Sądu Okręgowego wynika również, że w zakresie spornego okresu od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku płatnik składek A. K.nie składał żadnej dokumentacji do ZUS-u w zakresie ubezpieczeniaA. F., jak również nie płacił składek z tego tytułu. Zarówno dokumentację w postaci imiennych raportów miesięcznych ZUS RCA, miesięcznej deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA, miesięcznej imiennej deklaracji właściciela firmy (...)złożył i składki za ubezpieczoną opłacił w 2010 roku i częściowo w 2011 roku oraz za kilka miesięcy 2004 roku W wyniku prowadzonej korespondencji między stronami ubezpieczenia, dokumentacja pisemna jak i elektroniczna, co do tego spornego okresu, była korygowana i ostatecznie skompletowana w ZUS do końca listopada 2011 roku.

Sąd I instancji ustalił też, że ubezpieczona była zatrudniona w Biurze (...)w W.w charakterze kierownika biura rachunkowego od 1 stycznia 1993 roku na czas nieokreślony
w wymiarze ½ etatu i z wynagrodzeniem miesięcznym 800.000 zł na podstawie umowy o pracę zawartej między stronami w dniu 1 stycznia 1993 roku. Od dnia
1 stycznia 1999 roku ubezpieczona została zatrudniona w wymiarze ¼ etatu
z wynagrodzeniem w kwocie 162,50 zł brutto. Na takich samych warunkach pracowała również w październiku 1999 roku. Korzystała z zasiłku chorobowego od 25 maja 1999 roku do 22 września 1999 roku, a następnie od 23 września 1999 roku pracowała nieprzerwanie do 31 grudnia 2000 roku, tyle tylko, że za miesiąc październik 1999 roku płatnik nie złożył za nią imiennych raportów miesięcznych ZUS-RNA, RCA i DRA, przez co organ rentowy nie uwzględnił miesiąca października 1999 roku, jako zatrudnienia. Płatnik opłacił składkę i złożył dokumentację za październik 1999 roku w listopadzie 2010 roku. W okresie od 1 stycznia 2001 roku do 31 grudnia 2002 roku ubezpieczona korzystała z urlopu bezpłatnego. Powróciła do pracy u A. K.w dniu 1 stycznia 2003 roku i przepracowała tam na dotychczasowych warunkach do 31 grudnia 2004 roku, wykonywała pracę księgowej i kierownika biura rachunkowego. Po zakończeniu zatrudnienia w dniu 31 grudnia 2004 roku, pracodawca wydał ubezpieczonej świadectwo pracy potwierdzające przebieg zatrudnienia
w okresie od 1 stycznia 1993 roku do 31 grudnia 2004 roku wraz z zapisem
o wykorzystaniu urlopu bezpłatnego od 1 stycznia 2001 roku do 31 grudnia 2002 roku.

Sąd Okręgowy odniósł powyższe ustalenia faktyczne do zapisu art. 29 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 227) w brzmieniu ustalonym ustawą
z dnia 28 marca 2008 roku (Dz. U. nr 67, poz. 411) z mocą obowiązującą od 8 maja 2008 roku.

W świetle ustaleń faktycznych, Sąd Okręgowy przyjął, że organ rentowy niesłusznie nie zaliczył ubezpieczonej okresu zatrudnienia w październiku 1999 roku
i okresu od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku w Biurze (...)
A. K. w W.Od stycznia 2005 roku A. K.zawiesił działalność gospodarczą, przebywa za granicą. W trakcie prowadzonej działalności nie wykazał się starannością i terminowością w prowadzeniu dokumentacji również ubezpieczeniowej, a po wyjeździe za granicę od 2005 roku utrudniony jest z nim kontakt i z opóźnieniem ale ostatecznie złożenie przez płatnika dokumentacji rozliczeniowej i zgłoszeniowej nastąpiło do końca listopada 2011 roku za okres sporny, tj. październik 1999 roku i od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku.

Sąd Okręgowy stwierdził, że zatrudnienie ubezpieczonej w charakterze pracownika w spornym okresie potwierdzają wiarygodnie - jego zdaniem - zeznania ubezpieczonej w charakterze strony oraz umowa o pracę z dnia 1 stycznia 1993 roku, świadectwo pracy wystawione przez pracodawcę 31 grudnia 2004 roku, karta wynagrodzenia uzyskanego przez ubezpieczoną za październik 1999 roku, dokument ZUS RMUA płatnika A. K.za październik 1999 roku, informacja A. K.z 25 lutego 2004 roku adresowana do Urzędu Skarbowego w W.
o bieżącej sytuacji finansowej firmy i wyrywkowe deklaracje na druku PIT-4 na zaliczki miesięczne na podatek dochodowy w 2003 roku i 2004 roku sporządzone przez pracodawcę A. K.w latach 2003 i 2004. Uznanie i zaliczenie na prawo do emerytury ubezpieczonej okresu spornego zatrudnienia od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku oraz października 1999 roku powoduje spełnienie wszystkich warunków do przyznania wnioskowanego świadczenia.

W konsekwencji, Sąd Okręgowy przy zastosowaniu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję, przyznając prawo do emerytury od dnia 12 maja 2011 roku, uznając, że spełnienie wszystkich warunków wymaganych do nabycia prawa do emerytury nastąpiło w dacie wydania zaskarżonej decyzji, tj. w dniu 12 maja 2011 roku, nie zaś w dacie wniosku, na podstawie którego decyzja została wydana, tj.
w dniu 30 grudnia 2008 roku.

Apelację od wyroku wniósł organ rentowy.

Zaskarżył go w całości, zarzucając:

- naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 29 ust. l pkt l ustawy z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162, poz. 1118 z późn. zm.), poprzez błędne przyjęcie, że ubezpieczona spełnia wszystkie warunki do nabycia uprawnień do emerytury, a w szczególności, że posiada wymagany 30-letni okres składkowy
i nieskładkowy,

- naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 233 k.p.c., mające istotny wpływ na wynik postępowania poprzez dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego w postaci dokumentacji wykazującej okres zatrudnienia ubezpieczonej w październiku 1999 roku oraz od stycznia 2003 roku do grudnia 2004 roku w Biurze (...). K..

Wskazując na powyższe podstawy apelacji, organ rentowy wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

W uzasadnieniu środka zaskarżenia, organ rentowy stwierdził, że Sąd dowolnie ocenił dokumentację dotyczącą zatrudnienia w w/w okresach, gdyż dokumentacja ta została złożona dopiero w listopadzie 2011 roku. Dokumentacja dotycząca zatrudnienia w w/w Biurze (...) potwierdzała zatrudnienie ubezpieczonej do 31 grudnia 2002 roku, przy czym w latach 2001-2002 ubezpieczona przebywała na urlopie bezpłatnym. W toku postępowania ubezpieczona nie wykazała, aby w spornym okresie wykonywała jakiekolwiek czynności na rzecz pracodawcy. Złożenie dokumentacji dotyczącej zatrudnienia z tak dużym opóźnieniem, budzi wątpliwości, gdyż ubezpieczona miała być zatrudniona na stanowisku kierownika Biura (...) oraz księgowej. Skarżący podniósł również, że w sprawie nie zostali przesłuchani inni pracownicy Biura ani też jego właściciel.

Organ rentowy zarzucił również, że Sąd oparł rozstrzygnięcie na podstawie zeznań ubezpieczonej, która jest zainteresowana wynikiem postępowania, a także na podstawie wątpliwych dokumentów.

Ubezpieczona wnosiła o oddalenie apelacji, twierdząc że A. K.co miesiąc składał PIT-4. Stanowczo stwierdziła też, że nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna, ponieważ postępowanie dowodowe przeprowadzone przez Sąd Okręgowy nie doprowadziło do wyjaśnienia istoty sprawy.

Zgodnie z art. 46 w zw. z art. 29 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2009r.
Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 roku,
a przed dniem 1 stycznia 1968 roku przysługuje prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

- osiągnęła wiek 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy
i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy
i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy,

- ostatnio, przed zgłoszeniem wniosku o emeryturę, była pracownikiem,

- w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawała w stosunku pracy,
co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę jest uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy,

- nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa,

- warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełni do dnia
31 grudnia 2008 roku.

Sporną kwestię w przedmiotowej sprawie stanowiło spełnienie przez ubezpieczoną przesłanki 30-letniego okresu składkowego i nieskładkowego, ponieważ organ rentowy zaliczył ubezpieczonej jedynie okres 27 lat, 11 miesięcy oraz 5 dni jako okres uprawniający ją do nabycia prawa do spornego świadczenia. Sąd I instancji uznał, że wymóg 30-letniego stażu pracy został spełniony, ponieważ zaliczył jej okres pracy w Biurze (...) A. K.od stycznia 2003 do grudnia
2004 roku oraz w październiku 1999 roku.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, zgromadzony w toku postępowania przed Sądem Okręgowym materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie, że ubezpieczona była zatrudniona od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 roku w Biurze (...) A. K.. Z treści pisemnego uzasadnienia wyroku wynika, że ustalenia te Sąd Okręgowy poczynił jedynie na podstawie zeznań samej ubezpieczonej, świadectwa pracy wystawionego przez pracodawcę 31 grudnia 2004 roku, informacji A. K.skierowanej do Urzędu Skarbowego w W.o bieżącej sytuacji finansowej jego firmy, a także deklaracji PIT-4 na zaliczki miesięczne na podatek dochodowy za lata 2003 i 2004.

Należy w tym miejscu wskazać, że trudno uznać zeznania samej ubezpieczonej, w charakterze strony, jako podstawowy dowód na wskazaną okoliczność, mając na uwadze, że ona sama jest osobą zainteresowaną w wydaniu korzystnego dla niej rozstrzygnięcia Sądu. Sąd II instancji nie podziela argumentacji Sądu Okręgowego, że uznanie dowodów za wiarygodne było spowodowane tym, że dowody te „wzajemnie się pokrywają, uzupełniają i dają podstawę do odtworzenia faktów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy”. Sąd I instancji nie odniósł się w pisemnym uzasadnieniu wyroku do zarzutów organu rentowego zawartych w decyzji z dnia 19 maja 2011 roku, iż dokumentacja w postaci dokumentów złożonych elektronicznie dotycząca okresu zatrudnienia od 1 stycznia 2003 roku do 31 grudnia 2004 została złożona jedynie
w celu obejścia prawa i miała na celu uzyskanie dłuższego okresu ubezpieczeń, potrzebnego do nabycia świadczeń emerytalnych. Nie zbadał on również dlaczego miesięczne deklaracje rozliczeniowe ZUS za lata 2003 i 2004 zostały złożone dopiero w listopadzie 2010 roku. W takich okolicznościach, świadectwo pracy potwierdzone jedynie zeznaniami samej ubezpieczonej, nie może stanowić wystarczającego dowodu na zatrudnienie ubezpieczonej w spornym okresie od stycznia 2003 roku do grudnia 2004 roku. Wątpliwości te dodatkowo wzmacnia okoliczność, że jak wynika z akt rentowych, ubezpieczona mieszkała razem z A. K. w W.przy ul. (...)i tam wspólnie prowadzili Biuro (...). Sąd Okręgowy nie wziął zupełnie tej okoliczności pod uwagę przy ocenie wiarygodności przedłożonych dokumentów dotyczących zatrudnienia w spornym okresie.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego, wnikliwej analizie należy poddać zeznania ubezpieczonej również z uwagi na wykonywany przez nią zawód. Ubezpieczona jako osoba zajmująca się księgowością i doradztwem podatkowym winna być świadoma konieczności posiadania i przechowywania niezbędnej dokumentacji dotyczącej zatrudnienia. Brak dokumentacji w tym kontekście musi budzić zdziwienie, skoro organowi rentowemu uniemożliwiono w istocie przeprowadzenia kontroli w Biurze (...). Wątpliwości musi budzić również fakt przedłożenia części dokumentacji już po otrzymaniu niekorzystnej decyzji dla ubezpieczonej w maju 2011 roku.

Sąd Okręgowy zaniechał skonfrontowania zeznań ubezpieczonej z zeznaniami innych osób, które mogłyby potwierdzić fakt zatrudnienia w spornym okresie w Biurze (...)(przede wszystkim samego właściciela Biura lub innych osób z nim współpracujących). Istnieje przy tym szereg okoliczności powodujących istotne wątpliwości, co do twierdzeń ubezpieczonej w tym zakresie. Sąd Okręgowy nie wyjaśnił w szczególności charakteru zatrudnienia ubezpieczonej - czy była ona zatrudniona na podstawie umowy o pracę, czy też na podstawie umowy
cywilno-prawnej. Za tą drugą możliwością może przemawiać podpisanie przez nią
w imieniu A. K.pisma do Urzędu Skarbowego z dnia 25 lutego 2004 roku, jako pełnomocnik - doradca podatkowy (vide - k. 47 a.s.).

Postępowanie dowodowe nie wykazało również jaki był charakter czynności ubezpieczonej w spornym okresie, a także w jakim okresie pracowała jako księgowa,
a kiedy jako kierownik Biura (...), skoro ze świadectw pracy
i zaświadczenia o zatrudnieniu wynika, że zajmowała oba te stanowiska (k. 24, 38-39 a.r.). Sama ubezpieczona przed Sądem Apelacyjnym stwierdziła, że była „pracownikiem biurowym”.

Na marginesie należy podnieść, że przeciwko bezkrytycznemu uznawaniu zeznań ubezpieczonej za wiarygodne może również przemawiać ich sprzeczność
z niektórymi dokumentami zgromadzonymi w toku postępowania przed Sądem
I instancji. Budzi duże wątpliwości, w ocenie Sądu Apelacyjnego, stanowcze twierdzenie ubezpieczonej, jakoby „nigdy nie prowadziła ona działalności gospodarczej”, skoro w aktach znajduje się potwierdzenie jej ubezpieczenia za okres od 1 lutego 1986 roku do 31 grudnia 1990 roku (vide k. 82-85 a.r.). Fakt prowadzenia przez ubezpieczoną działalności gospodarczej potwierdza również informacja z Urzędu Miasta W., że ubezpieczona była zarejestrowana w ewidencji działalności gospodarczej w okresach od 2 września 1985 roku do 31 grudnia 1988 roku oraz od 12 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1990 roku (w tym drugim okresie prowadząc działalność jako spółka cywilna - vide k. 369 a.r.). Ponadto, w toku postępowania prowadzonego przez organ rentowy z Urzędami Skarbowymi
w W.i Ż.ustalono, że ubezpieczona osiągnęła przychód
z wynagrodzenia za pracę za okres od 1 stycznia 1999 roku do 31 grudnia 1999 roku,
a od 3 kwietnia 2000 roku do 16 kwietnia 2008 roku prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą Kancelaria (...) F. A.z siedzibą
w Ż., na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (k. 43 a.r.). Czas prowadzenia działalności gospodarczej jest istotny w kontekście wyjaśnienia, czy ubezpieczonaA. F.w okresie uprawniającym do emerytury była objęta ubezpieczeniem społecznym z tytułu stosunku pracy, czy też
z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Okoliczność ta rzutuje na uprawnienia ubezpieczonej do przyznania prawa do wcześniejszej emerytury, a w dalszej kolejności, co do wysokości wypłacanego świadczenia. Jakkolwiek zarzuty apelacji sprowadzały się jedynie do zakwestionowania zaliczenia okresu zatrudnienia w Biurze (...), to Sąd Apelacyjny dostrzegł, że postępowanie przed Sądem Okręgowym nie wykazało, czy została przez nią spełniona przesłanka określona w art. 29 ust. 2 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a więc czy w okresie ostatnich 24 miesięcy podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym pozostawała w stosunku pracy, co najmniej przez 6 miesięcy, chyba że w dniu zgłoszenia wniosku o emeryturę była uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Postępowanie dowodowe powinno też wyjaśnić okoliczności sporządzenia wymienionych wyżej dokumentów. Sąd Apelacyjny dostrzegł bowiem, że między podpisem A. K.poświadczającym zaświadczenia o zatrudnieniu
i wynagrodzeniu, jako właściciel biura (...)(k. 39 a.r.) oraz jako prezes zarządu (...) S.A.(k. 41 a.r.), a podpisem w piśmie skierowanym do organu rentowego z dnia 3 lutego 2009 roku (k. 78 a.r.) zachodzą istotne różnice. W celu wyjaśnienia tych rozbieżności może zaistnieć konieczność przeprowadzenia czynności dowodowych z udziałem A. K..

Reasumując, Sąd Apelacyjny uznał, ze Sąd Okręgowy nie rozpoznał istoty sprawy i konieczne jest ponowne przeprowadzenie postępowania dowodowego, które to przed Sądem Okręgowym ograniczyło się jedynie do analizy akt rentowych i zeznań ubezpieczonej.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd Okręgowy przeprowadzi postępowanie mające na celu wyjaśnienie przedstawionych wyżej niespójności
w materiale dowodowym i wątpliwości co do charakteru i okresu zatrudnienia ubezpieczonej w spornym okresie, w szczególności dopuści dowód z zeznań świadków mogących potwierdzić tę okoliczność. Sąd Okręgowy winien również dołączyć do akt niniejszej sprawy akta innych spraw toczących się przed sądami ubezpieczeń społecznych, w przedmiocie przyznania emerytury dla ubezpieczonej, celem ewentualnego łącznego rozpoznania.

Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 386 § 4 k.p.c., Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji wyroku.

/-/ SSA M. Żurecki/-/ SSA J. Ansion/-/ SSA M. Małek - Bujak Sędzia Przewodnicząca Sędzia

JR