Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 stycznia 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Andrzej Marek

Protokolant: Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku L. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania L. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 26 października 2012 roku

znak (...)

zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 26 października 2012 roku znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy prawo do emerytury od dnia 09 listopada 2012 r.

Sygn. akt VU 1882/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na mocy decyzji z dnia 26 października 2012 r. odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że wnioskodawca nie spełnia jednej z przesłanek z art. 184 ustawy emerytalnej, gdyż udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych jedynie w wymiarze 3 lata 2 miesiące i 2 dni. Nie uznano do pracy w takich warunkach okresu zatrudnienia wnioskodawcy:

- od 2 stycznia 1980 r. do 29 czerwca 1983 r., od 19 września 1984 r. do 11 kwietnia 1986 r. oraz od 8 września 1988 r. do 16 czerwca 1991 r. w (...) SA w L.

- od 1 marca 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. w (...) sp. zoo.

Powodem nieuwzględnienia obu tych okresów pracy były względy formalne – brak zgodnego z rozporządzeniem RM z 7 lutego 1983 r. oraz przepisami branżowymi określenia charakteru pracy wnioskodawcy w świadectwach pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od tej decyzji wniósł wnioskodawca domagając się jej zmiany i przyznania emerytury. Powołał się na dowody w postaci zeznań świadków.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca 60 lat ukończył (...), na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił ogólny staż pracy w wymiarze ponad 30 lat, nie jest członkiem OFE i nie pozostaje w stosunku pracy. ZUS uznał wnioskodawcy do pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia w zakładzie (...) sp. z oo. w L.od 17 czerwca 1991 r. do 31 sierpnia 1994 r. oraz od 18 września 1994 r. do 28 lutego 1995 r. (łącznie 3 lata 5 miesięcy i 2 dni).

Wnioskodawca w okresie od 1 września 1968 r. do 1 stycznia 1980 r. zatrudniony był w (...) S.A. oddział Huta (...) jako uczeń elektryka, elektromonter i mechanik aparatury pomiarowej. Podczas zatrudnienia u tego pracodawcy wnioskodawca wykonywał prace w warunkach szczególnych w okresach od 1 września 1971 r. do 31 grudnia 1976 r. (5 lat i 4 miesiące) jako elektromonter (bieżąca konserwacja agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983 r. – dział XIV poz. 25) oraz od 1 stycznia 1977 r. do 15 września 1978 r. (1 rok 8 miesięcy i 15 dni) jako elektromonter (prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych – wykaz A dział II załącznika do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983 r.).

Wnioskodawca zatrudniony był w (...) SA (...) w okresie od 2 stycznia 1980 r. do 16 czerwca 1991 r. na stanowisku elektromontera. Podczas tego zatrudnienia wnioskodawca wykonywał prace w warunkach szczególnych w okresie od 2 stycznia 1980 r. do 29 czerwca 1983 r. (3 lata 5 miesięcy i 29 dni), od 16 września 1984 r. do 11 kwietnia 1986 r. (1 rok 6 miesięcy i 26 dni) oraz od 8 września 1988 r. do 16 czerwca 1991 r. (2 lata 9 miesięcy i 9 dni).

W okresie od 17 czerwca 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. (3 lata 10 miesięcy i 2 dni) wnioskodawca będąc zatrudniony w (...) sp.zoo jako elektromonter instalacji i urządzeń elektrycznych i przez cały ten okres wykonywał pracę w warunkach szczególnych.

W obu tych zakładach ( (...) ) wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace polegające na remoncie urządzeń elektrycznych i energetycznych typu spawarki, wiertarki, suwnice, dźwigi, szafy zasilające, rozdzielnie średniego napięcia.

Dowód: - akta ZUS - k. 7, 9, 10, 11.

- zeznania świadków R. L. i J. T. k.18-19

- kserokopia świadectwa pracy w warunkach szczególnych k. 17.

- przesłuchanie wnioskodawcy k. 18

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed 01 stycznia 1949r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt.1, tj. innym niż 65 lat dla mężczyzn. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. I tak zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, 2) ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z mocy art. 184 ustawy emerytalnej cytowane przepisy znajdują zastosowanie w stosunku do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r., którym przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ( 01.01.1999r. ) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Sporną kwestią było to, czy wnioskodawca posiada 15 lat pracy w szczególnych warunkach. ZUS uznał wnioskodawcy do pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia w zakładzie (...) sp. z oo. w L. od 17 czerwca 1991 r. do 31 sierpnia 1994 r. oraz od 18 września 1994 r. do 28 lutego 1995 r. (łącznie 3 lata 5 miesięcy i 2 dni).Odmówiono natomiast zaliczenia do pracy w takich warunkach następujących okresów zatrudnienia w (...):

- od 2 stycznia 1980 r. do 29 czerwca 1983 r. (3 lata 5 miesięcy i 29 dni),

- od 16 września 1984 r. do 11 kwietnia 1986 r. (1 rok 6 miesięcy i 26 dni)

- od 8 września 1988 r. do 16 czerwca 1991 r. (2 lata 9 miesięcy i 9 dni).

- od 17 czerwca 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. (3 lata 10 miesięcy i 2 dni)

W oceni sadu wszystkie te okresy winny być zaliczone do okresów pracy w warunkach szczególnych. Wnioskodawca bowiem wykonywał wówczas stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prace przy remoncie urządzeń elektroenergetycznych typu spawarki, wiertarki, suwnice, dźwigi, szafy zasilające, rozdzielnie średniego napięcia.

Były to zatem prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych (wykaz A dział II załącznika do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983 r.). Pod pojęciem urządzeń elektroenergetycznych należy rozumieć wszelkie urządzenia umożliwiające zarówno wytwarzanie, przesyłanie jak i odbiór energii elektrycznej.

O czynnościach wykonywanych przez wnioskodawcę mówili w swych zeznaniach wnioskodawca oraz świadkowie R. L. i J. T.. Ponadto okoliczności te znajdują potwierdzenie w dokumentach w postaci świadectw pracy w warunkach szczególnych (k. 7-11 akt ZUS).

Łącznie niesłusznie nieuznane (wskazane wyżej) okresy pracy wnioskodawcy w warunkach szczególnych to 11 lat 8 miesięcy i 6 dni. Po dodaniu do okresów juz uznanych przez ZUS (w łącznym wymiarze 3 lat 5 miesięcy i 2 dni) łączny staż pracy wnioskodawcy w warunkach szczególnych wynosi z 15 lat 1 miesiąc i 8 dni i jest już sam w sobie wystarczający do przyznania świadczenia emerytalnego. Oprócz tego jednak do tego stażu należy wliczyć wnioskodawcy (nierozpatrywane dotychczas przez ZUS) okresy pracy w (...) S.A. oddział Huta (...) od 1 września 1971 r. do 31 grudnia 1976 r. (5 lat i 4 miesiące) i od 1 stycznia 1977 r. do 15 września 1978 r. (1 rok 8 miesięcy i 15 dni). Znajdują bowiem one potwierdzenie w przedłożonym przez wnioskodawcę na rozprawie sadowej świadectwie pracy w warunkach szczególnych (k. 17).

Z tych przyczyn zmieniono zaskarżoną decyzje przyznając wnioskodawcy świadczenie emerytalne od spełnienia przez wnioskodawcę przesłanki wieku.