Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 24 stycznia 1997 r.
II UZ 21/96
Radca prawny - współmałżonek strony - występujący jako jej pełnomocnik
w sprawie o świadczenia z ubezpieczenia społecznego przed sądami obu
instancji, nie jest uprawniony do wniesienia kasacji (art 393
2
w związku z art. 465
§ 1 KPC), chyba, że działa jako przedstawiciel związku zawodowego emerytów i
rencistów.
Przewodniczący SSN: Maria Tyszel (sprawozdawca), Sędziowie SN: Maria
Mańkowska, Kazimierz Jaśkowski.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 stycznia
1997 r. sprawy z wniosku Mieczysławy M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziałowi w Ł. o wysokość świadczenia emerytalnego, na skutek zażalenia
wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w Łodzi z dnia 14 listopada 1996 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć zażalenie
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowieniem
z dnia 14 listopada 1996 r. odrzucił kasację, wniesioną przez radcę prawnego
Tadeusza M. w imieniu Mieczysławy M. w sprawie o wysokość jej emerytury. Rewizja
wnioskodawczyni od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Spo-
łecznych w Łodzi z dnia 20 czerwca 1996 r. [...] została oddalona wyrokiem Sądu Ape-
lacyjnego w Łodzi z dnia 18 września 1996 r. [...]
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny uznał, że wnoszący kasację mąż
wnioskodawczyni, wykonujący zawód radcy prawnego, nie jest w rozumieniu art. 393
2
KPC osobą uprawnioną do wniesienia kasacji.
W zażaleniu do Sądu Najwyższego mąż wnioskodawczyni wniósł o uchylenie
zaskarżonego postanowienia i merytoryczne rozpoznanie kasacji.
Rozpoznając zażalenie Sąd Najwyższy rozważył co następuje:
Sąd Najwyższy nie podziela poglądu wnoszącego zażalenie, że przepisy art. 87
§ 1 w związku z art. 393
2
KPC uprawniają każdego radcę prawnego do wniesienia
kasacji, również w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, a powołanie się Sądu
Apelacyjnego na przepis art. 465 § 1 KPC jest pozbawione podstaw i błędne.
Sąd Apelacyjny w Łodzi słusznie wskazał w zaskarżonym postanowieniu, że
znowelizowany przepis art. 465 § 1 KPC stanowiący, że w sprawach z zakresu prawa
pracy i ubezpieczeń społecznych kasację "może wnieść jedynie adwokat, a także radca
prawny związku zawodowego lub organizacji zrzeszającej emerytów i rencistów" jest
przepisem szczególnym w stosunku do przepisu art. 393
2
§1 KPC, co w konsekwencji
oznacza, że wnoszący zażalenie radca prawny, który jako mąż wnioskodawczyni mógł
być jej pełnomocnikiem w postępowaniu przed sądami obu instancji, nie jest jednakże
uprawniony do wniesienia kasacji.
Sąd Najwyższy w postanowieniach: z dnia 27 sierpnia 1996 r., I PKN 6/96
(OSNAPiUS 1996 nr 24 poz. 478) oraz z dnia 10 października 1996 r., II UKN 8/96, II
UKN 10/96, II UKN 11/96 oraz w szeregu późniejszych stwierdził, że w imieniu pracow-
nika lub ubezpieczonego kasację może wnieść radca prawny działający jako przeds-
tawiciel związku zawodowego lub organizacji zrzeszającej emerytów lub rencistów.
Stanowisko to wynika z wykładni przepisu art. 465 § 1 KPC. Ponadto, skład siedmiu
sędziów Sądu Najwyższego w dniu 10 stycznia 1997 r., III CZP 116/96 podjął uchwałę,
że: "Przepis art. 87 § 1 KPC nie stanowi samodzielnej podstawy określenia zakresu, w
jakim radca prawny może być pełnomocnikiem osoby fizycznej."
Skład orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela zarówno przytoczone
wyżej poglądy jak ich uzasadnienia i na podstawie art. 393
19
i 385 w związku z art. 397
§ 1 i 2 KPC orzekł jak w sentencji postanowienia.
========================================