I PKN 45/98
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Zmiana nazwy izby Sądu Najwyższego z "Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych" na "Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Wyrok z dnia 9 kwietnia 1998 r.
I PKN 45/98
Nie narusza art. 109 § 2 KP wysłuchanie pracownika przez inną wyzna-
czoną do tego osobę niż uprawniona do wymierzenia kary porządkowej.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędzia SN:
Józef Iwulski, Sędzia SA: Alina Krusz-Stankiewicz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 1998 r. sprawy z powódz-
twa Zbigniewa N. przeciwko Kopalni Węgla Brunatnego „B.” z/s w R. o uchylenie
kary nagany, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 10 października 1997 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
U z a s a d n i e n i e
Powód Henryk N. w sprawie przeciwko Kopalni Węgla Brunatnego „B.” w R. o
uchylenie kary nagany wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 10 października 1997 r. [...]. Zaskarżonym
wyrokiem oddalono apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji, oddalają-
cego powództwo. W kasacji zarzucono naruszenie art. 109 w związku z art. 3
1
KP
oraz regulaminu pracy pozwanej przez przyjęcie, że jest dopuszczalne nałożenie
kary przez inną osobę niż ta, która wysłuchała pracownika. Pozwana wniosła o od-
dalenie kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja nie jest uzasadniona.
Według art. 109 § 2 KP kara może być zastosowana tylko po uprzednim wys-
łuchaniu pracownika, zaś art. 3
1
KP stanowi, że za pracodawcę będącego jednostką
2
organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub
organ zarządzający tą jednostką, albo inna wyznaczona do tego osoba. Jest sprawą
organizacji pracy przez pracodawcę, kogo wyznaczy do nakładania kar porządko-
wych. Kodeks pracy nie stwarza w tym zakresie żadnych ograniczeń. Nie ma także
zakazu przekazywania posiadanych uprawnień do nakładania kar niższym szczeb-
lom w strukturze organizacyjnej zakładu pracy, przy czym przekazanie to może być
także częściowe (np. tylko do nakładania niektórych kar lub stosowania ich wobec
niektórych podległych pracowników). Trafnie przyjęły Sądy obu instancji, iż art. 109
KP nie zawiera wymagania, aby ta sama osoba wysłuchała pracownika, a następnie
decydowała o nałożeniu kary. Konieczne jest jedynie, aby wysłuchanie pracownika
poprzedzało nałożenie kary. Osoba uprawniona do nakładania kar porządkowych
może natomiast upoważnić inną osobę do wysłuchania pracownika przed podjęciem
decyzji o nałożeniu kary. Nie stanowi to naruszenia art. 109 § 2 KP a co najwyżej
można takie zachowanie poddawać ocenie z punktu widzenia racjonalnej organizacji
pracy.
Z tych względów na podstawie art. 393
12
KPC orzeczono jak w sentencji.
========================================
I PKN 45/98
Nie narusza art. 109 § 2 KP wysłuchanie pracownika przez inną wyzna-
czoną do tego osobę niż uprawniona do wymierzenia kary porządkowej.
Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędzia SN:
Józef Iwulski, Sędzia SA: Alina Krusz-Stankiewicz
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 1998 r. sprawy z powódz-
twa Zbigniewa N. przeciwko Kopalni Węgla Brunatnego „B.” z/s w R. o uchylenie
kary nagany, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 10 października 1997 r. [...]
o d d a l i ł kasację.
U z a s a d n i e n i e
Powód Henryk N. w sprawie przeciwko Kopalni Węgla Brunatnego „B.” w R. o
uchylenie kary nagany wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 10 października 1997 r. [...]. Zaskarżonym
wyrokiem oddalono apelację powoda od wyroku Sądu pierwszej instancji, oddalają-
cego powództwo. W kasacji zarzucono naruszenie art. 109 w związku z art. 3
1
KP
oraz regulaminu pracy pozwanej przez przyjęcie, że jest dopuszczalne nałożenie
kary przez inną osobę niż ta, która wysłuchała pracownika. Pozwana wniosła o od-
dalenie kasacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja nie jest uzasadniona.
Według art. 109 § 2 KP kara może być zastosowana tylko po uprzednim wys-
łuchaniu pracownika, zaś art. 3
1
KP stanowi, że za pracodawcę będącego jednostką
2
organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub
organ zarządzający tą jednostką, albo inna wyznaczona do tego osoba. Jest sprawą
organizacji pracy przez pracodawcę, kogo wyznaczy do nakładania kar porządko-
wych. Kodeks pracy nie stwarza w tym zakresie żadnych ograniczeń. Nie ma także
zakazu przekazywania posiadanych uprawnień do nakładania kar niższym szczeb-
lom w strukturze organizacyjnej zakładu pracy, przy czym przekazanie to może być
także częściowe (np. tylko do nakładania niektórych kar lub stosowania ich wobec
niektórych podległych pracowników). Trafnie przyjęły Sądy obu instancji, iż art. 109
KP nie zawiera wymagania, aby ta sama osoba wysłuchała pracownika, a następnie
decydowała o nałożeniu kary. Konieczne jest jedynie, aby wysłuchanie pracownika
poprzedzało nałożenie kary. Osoba uprawniona do nakładania kar porządkowych
może natomiast upoważnić inną osobę do wysłuchania pracownika przed podjęciem
decyzji o nałożeniu kary. Nie stanowi to naruszenia art. 109 § 2 KP a co najwyżej
można takie zachowanie poddawać ocenie z punktu widzenia racjonalnej organizacji
pracy.
Z tych względów na podstawie art. 393
12
KPC orzeczono jak w sentencji.
========================================