Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 26 marca 1999 r.
III AO 5/99
Samo sformułowanie w skardze o wznowienie postępowania zarzutów w
sposób odpowiadający ustawowo określonym podstawom, które uzasadniają
wznowienie postępowania, nie oznacza, że skarga opiera się na takiej podsta-
wie, jeżeli na rozprawie sąd stwierdzi, że przytoczone zarzuty okazały się bez-
zasadne (art. 411 KPC).
Przewodniczący: SSN Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Andrzej Wasilewski
(sprawozdawca), Andrzej Wróbel.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 marca 1999 r. na posiedzeniu nie-
jawnym sprawy z powództwa Elżbiety K. przeciwko [...] Bankowi Kredytowemu S.A.
Oddziałowi w Ł. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej wyrokiem Sądu
Najwyższego z dnia 19 listopada 1997 r. - sygn. akt I PKN 377/97
p o s t a n o w i ł:
o d r z u c i ć skargę.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Łodzi wyrokiem z dnia 31 października 1996 r.
[...] oddalił żądanie powódki - Elżbiety K. o przywrócenie do pracy w związku z roz-
wiązaniem przez pracodawcę – [...] i Bank Kredytowy S.A. - Oddział w Ł. stosunku
pracy za wypowiedzeniem. Apelacja powódki od tego wyroku została oddalona przez
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi wyrokiem z dnia 23
kwietnia 1997 r. [...]. Następnie Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 19 listopada 1997 r.
(I PKN 377/97) oddalił także kasację powódki od powyższego wyroku Sądu Woje-
wódzkiego. Z kolei, na skutek skargi powódki o wznowienie postępowania, Sąd Naj-
wyższy postanowieniem z dnia 9 grudnia 1998 r. (I PKN 377/97) odrzucił skargę. W
2
uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Najwyższy stwierdził w szczególności, że
podniesiony przez powódkę w skardze zarzut nieważności postępowania z powodu
rzekomego nie zawiadomienia skarżącej o terminie rozprawy kasacyjnej (art. 401 pkt
2 KPC) jest bezzasadny, bowiem skarżąca była reprezentowana w postępowaniu
kasacyjnym przez pełnomocnika z wyboru - adwokata Sławomira N. z Zespołu Ad-
wokackiego [...] w Ł., który w dniu 30 października 1997 r. został prawidłowo zawia-
domiony (art. 133 § 3 KPC). Bezzasadne okazało się również powoływanie się przez
powódkę na „późniejsze wykrycie” przez nią takich „okoliczności faktycznych lub
środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których
strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu” (art. 403 § 2 KPC), bo-
wiem - jak to ustalił Sąd Najwyższy - powódka wskazuje na materiał dowodowy
znany jej już w czasie toczącego się postępowania, a nawet powoływany w czasie
jego trwania. Chodziło w szczególności o materiały dowodowe, w tym zeznania sa-
mej powódki w toku postępowania w sprawie karnej zakończonej wyrokiem Sądu
Wojewódzkiego w Łodzi z dnia 2 lipca 1996 r. [...], a więc zanim Sąd Rejonowy-Sąd
Pracy w Łodzi wydał w dniu 31 października 1996 r. wyrok oddalający powództwo w
niniejszej sprawie. Pismem z dnia 9 lutego 1999 r. powódka powtórnie wystąpiła ze
skargą o wznowienie postępowania w przedmiotowej sprawie zarzucając ponownie,
że została pozbawiona możliwości obrony swoich praw na rozprawie kasacyjnej
przed Sądem Najwyższym w dniu 19 listopada 1997 r. oraz podniosła, że w postę-
powaniu ze skargi o wznowienie postępowania na rozprawie w dniu 9 grudnia 1998 r.
Sąd Najwyższy nie rozpoznał jej sprawy z kasacji. W dalszych zarzutach skargi o
wznowienie postępowania oraz w obszernym ich uzasadnieniu powódka podejmuje
polemikę z dokonanymi przez orzekające w niniejszej sprawie Sądy ustaleniami oraz
stwierdza w konkluzji, że wyrok Sądu Najwyższego został uzyskany za pomocą
przestępstwa.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym orzecze-
niem sądu jest dopuszczalne jedynie wyjątkowo (art. 399 KPC) i tylko w wypadku
zaistnienia okoliczności, o których mowa jest w art. 401 - art. 404 KPC. Jednocześ-
nie w orzecznictwie sądowym utrwalony jest pogląd prawny, że samo sformułowanie
w skardze o wznowienie postępowania zarzutów w sposób odpowiadający ustawowo
3
określonym podstawom, które uzasadniają wznowienie postępowania, nie oznacza,
że w konkretnej sprawie skarga rzeczywiście opiera się na takiej podstawie i że pos-
tępowanie może zostać wznowione, jeżeli na rozprawie sąd stwierdzi, że przytoczo-
ne zarzuty okazały się bezzasadne (art. 411 KPC).
W rozpoznawanej skardze o wznowienie postępowania z dnia 9 lutego 1999 r.
powódka powtórzyła ponownie zarzuty podniesione już wcześniej w dotyczącej tego
samego postępowania swej pierwszej skardze o wznowienie postępowania z dnia 26
października 1998 r. W wyniku ich rozpoznania na rozprawie, Sąd Najwyższy pos-
tanowieniem z dnie 9 grudnia 1998 r. odrzucił jednak skargę powódki o wznowienie
postępowania, wykazując w uzasadnieniu całkowitą bezzasadność podniesionych
zarzutów. I w tym zakresie brak jest jakichkolwiek podstaw dla przyjęcia, że powtórne
podniesienie przez skarżącą tych samych zarzutów podważa zasadność wcześniej-
szych ustaleń Sądu. Natomiast zgłoszony obecnie dodatkowo zarzut, że wyrok został
wydany za pomocą przestępstwa (art. 403 § 1 pkt 2 KPC), nie może stanowić
podstawy wznowienia postępowania, bowiem z powodu przestępstwa można żądać
wznowienia postępowania zasadniczo jedynie wówczas, gdy czyn taki został uprzed-
nio ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie
może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów
(art. 404 KPC).
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Najwyższy na podstawie art. 410 § 1 KPC
orzekł jak w sentencji.
========================================