Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 6 maja 1999 r.
I PKN 183/99
W sprawie o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne
dopuszczalne jest zawarcie ugody zapewniającej powodowi odpowiednie odsz-
kodowanie.
Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Jerzy
Kwaśniewski (sprawozdawca), Walerian Sanetra.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 maja
1999 r. sprawy z powództwa Ireneusza K. przeciwko „N.P.” Spółce z o.o. w W. o
uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, na skutek kasacji powoda
od postanowienia Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w
Koszalinie z dnia 10 lipca 1998 r. [...]
p o s t a n o w i ł:
o d d a l i ć kasację.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Koszalinie posta-
nowieniem z dnia 10 lipca 1998 r. oddalił zażalenie powoda na postanowienie Sądu
Rejonowego-Sądu Pracy w Słupsku z dnia 22 maja 1998 r. o umorzeniu postępowa-
nia w sprawie wobec zawartej między stronami ugody.
Sąd drugiej instancji podzielił ocenę Sądu Pracy, iż brak jest podstaw do
uznania za niedopuszczalną zawartej przez strony ugody. Na podstawie tej ugody
powód uzyskał odszkodowanie odpowiadające wysokości wynagrodzenia za okres 3
miesięcy, tj. w istocie uzyskał zaspokojenie odszkodowawczego roszczenia zgłoszo-
nego pierwotnie w pozwie. Ponadto, w świetle tej ugody pozwany pracodawca cofnął
wypowiedzenie umowy o pracę wskazujące jako przyczynę wypowiedzenia syste-
matyczne niedobory mleka. Nie ma usprawiedliwionych podstaw zarzut zażalenia, że
2
zawarta ugoda narusza interes powoda i zasady współżycia społecznego. W szcze-
gólności nie jest wystarczające, że powód zmienił stanowisko ze względu na zmianę
oceny co do możliwości zatrudnienia. Składając oświadczenie woli powód powinien
był rozważyć i te okoliczności. Natomiast poczynione przez obie strony ustępstwa są
zgodne z istotą ugody.
Powyższe postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie zostało przez
powoda zaskarżone kasacją. Powód zarzucił naruszenie art. 469 KPC i żądał uchy-
lenia zaskarżonego postanowienia w celu przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 469 KPC sąd uzna zawarcie ugody za niedopuszczalne także
wówczas, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika. Przepisu tego –
wbrew zarzutowi kasacji – nie narusza zaskarżone postanowienie, skoro opiera się
na jego podstawie, bo wynika z ustalenia, iż zawarta ugoda nie narusza słusznego
interesu pracownika. Tę generalną ocenę Sąd Wojewódzki wywiódł z okoliczności
sprawy, biorąc pod uwagę podstawę faktyczną i zakres dochodzonych roszczeń oraz
zakres ustępstw, które przyjęły obie strony w celu ugodowego zakończenia sporu.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 45 § 1 Kodeksu pracy w razie ustalenia, że wy-
powiedzenie umowy o pracę jest nieuzasadnione, Sąd Pracy – stosownie do żądania
pracownika – orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia (o przywróceniu pracownika
do pracy) albo o odszkodowaniu. Wyrażone w ugodzie ustępstwo powoda polegało
w istocie rzeczy na ograniczeniu się do wyboru jednego z roszczeń, które by mu
przysługiwały, gdyby potwierdziła się podstawa faktyczna powództwa. Sąd Woje-
wódzki rozważał także podniesione w zażaleniu powoda twierdzenia dotyczące trud-
ności uzyskania innego zatrudnienia. Ustalenia te, także co do ich zakresu, nie zos-
tały w kasacji skutecznie zakwestionowane, skoro kasacja nawet nie powołała żad-
nego przepisu postępowania (poza art. 469 KPC), którego naruszenie powodowa-
łoby wadliwość ustaleń zaskarżonego postanowienia.
Z powyższych przyczyn kasacja nie mająca usprawiedliwionej podstawy pod-
legała oddaleniu stosownie do art. 39312
KPC.
========================================