Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 16 marca 2001 r.
I PZ 14/01
W sprawie o przywrócenie do pracy kasacja jest niedopuszczalna (art.
3921
§ 1 KPC), gdy wartość przedmiotu zaskarżenia określona stosownie do
art. 231
KPC jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych.
Przewodniczący SSN Roman Kuczyński, Sędziowie: SN Katarzyna Gonera,
SA Herbert Szurgacz (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca
2001 r. sprawy z powództwa Krzysztofa P. przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno-
Usługowo-Handlowemu „L.” Leszka J. w S. o przywrócenie do pracy, na skutek za-
żalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpie-
czeń Społecznych w Częstochowie z dnia 11 stycznia 2001 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Powód Krzysztof P. domagał się przywrócenia do pracy w pozwanym Przed-
siębiorstwie Produkcyjno-Usługowo-Handlowym „L.” Leszek J. w S., wynagrodzenia
za czas pozostawania bez pracy, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe i pracę
nocną, świadczenia urlopowego i ekwiwalentu pieniężnego za pranie odzieży robo-
czej. Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2000 r. przywrócił powoda do
pracy, zasądził na jego rzecz kwotę 1950 zł tytułem wynagrodzenia za okres pozo-
stawania bez pracy, 682,64 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadlicz-
bowych oraz 385,36 zł tytułem wynagrodzenia za pracę nocną i oddalił dalej idące
powództwo. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie,
wyrokiem z dnia 20 września 2000 r. oddalił apelację pozwanego od tego wyroku w
części zasądzającej roszczenie.
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2001 r. Sąd Okręgowy w Częstochowie
odrzucił kasację pozwanego od wymienionego wyroku z uzasadnieniem, że wartość
2
przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 10.000 zł. W zażaleniu od tego postanowienia
skarżący zarzucił, że w sprawach o przywrócenie do pracy kasacja jest dopuszczal-
na bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, ponieważ wyrok przywracający
do pracy ma charakter mieszany: kształtujący i zasądzający świadczenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Nie kwestionując przytoczonych przez skarżącego
w zażaleniu na uzasadnienie swojego stanowiska poglądów doktryny oraz stanowi-
ska Sądu Najwyższego należy zwrócić uwagę, że były one wyrażane na gruncie
stanu prawnego obowiązującego do 30 czerwca 2000 r. W dniu 1 lipca 2000 r. we-
szła w życie ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania
cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz.U. Nr 48, poz.
554), która między innymi wprowadziła do Kodeksu postępowania cywilnego art.
3921
, przewidujący, że kasacja nie przysługuje w sprawach o prawa majątkowe, w
których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 10.000 zł, oraz art. 231
, który
w sposób szczególny określił metody ustalania wartości przedmiotu sporu w spra-
wach o niektóre rodzaje roszczeń pracowników. W przypadku roszczeń pracowników
dotyczących rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi - przy
umowach na czas nieokreślony - suma wynagrodzenia za pracę za okres jednego
roku. Roszczenie o przywrócenie do pracy niewątpliwie mieści się w grupie roszczeń
dotyczących rozwiązania stosunku pracy. Suma wynagrodzenia powoda za okres
jednego roku wynosi 7.800 zł. W sprawie kasacją został zaskarżony cały wyrok Sądu
Okręgowego. Wartość przedmiotu zaskarżenia obejmuje więc ponadto zasądzone
kwoty 682,64 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych i
385,36 zł tytułem wynagrodzenia za pracę nocną.
Skoro w sumie wartość przedmiotu zaskarżenia nie przekroczyła przewidzia-
nej art. 3921
KPC granicy 10.000 zł, należało orzec jak w sentencji postanowienia na
podstawie art. 39318
w związku z art. 397 i 385 KPC.
========================================

I PZ 14/01

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia