Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 18 lipca 2001 r., V CZ 106/01
Zgodnie z art. 3921
§ 1 k.p.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja
2000 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o
zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U.
Nr 48, poz. 554), dopuszczalność kasacji w sprawie o ustalenie rozwiązania
umowy spółki cywilnej zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia.
Sędzia SN Barbara Myszka (przewodniczący), Sędzia SN Gerard Bieniek
(sprawozdawca), Sędzia SN Tadeusz Żyznowski
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Barbary T. przeciwko Jerzemu U. o
ustalenie, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym w dniu 18
lipca 2001 r. zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w
Katowicach z dnia 14 lutego 2001 r.
oddalił zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w Katowicach postanowieniem z dnia 14 lutego 2001 r.
odrzucił kasację pozwanego wniesioną od wyroku tego Sądu z dnia 15 listopada
2000 r. ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (800 zł).
Od tego postanowienia zażalenie wniósł pozwany, wnioskując o jego
uchylenie. Zarzucił, że przedmiotem sporu jest żądanie ustalenia, a zatem kasacja
jest dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy –
Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze
zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o
komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. Nr 48, poz. 554) do złożenia i
rozpoznania środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych przed 1 lipca 2000 r.
stosuje się przepisy dotychczasowe. Oznacza to, że do wniesienia i rozpoznania
środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych po 1 lipca 2000 r. należy stosować
przepisy kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym wyżej wymienioną
ustawą. W niniejszej sprawie orzeczenie wydano 15 listopada 2000 r., a zatem do
złożenia i rozpoznania kasacji wniesionej od tego wyroku znajduje zastosowanie
m.in. art. 3921
§ 1 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, kasacja nie przysługuje w
sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest
niższa niż 10 000 zł, a w sprawach gospodarczych niż 20 000 zł. Zmiana dokonana
w tym zakresie jest ewidentna. Według art. 393 pkt 1 k.p.c. przed nowelizacją,
kasacja nie przysługiwała w sprawach o świadczenia, w których wartość przedmiotu
zaskarżenia nie przekraczała kwoty 5000 zł, a w sprawach gospodarczych kwoty
10 000 zł. Pojęcie „sprawa o świadczenie” zastąpiono określeniem „sprawy o prawo
majątkowe”. Ta zmiana rodzi konsekwencje m.in. w zakresie dopuszczalności
kasacji w sprawach o ustalenie, skoro można żądać zarówno ustalenia w sprawach
majątkowych, jak i niemajątkowych. Przytoczone w zażaleniu orzeczenia Sądu
Najwyższego muszą być zatem zweryfikowane w świetle treści art. 3921
§ 1 k.p.c. w
aktualnym brzmieniu. W niniejszej sprawie przedmiotem żądania było ustalenie
rozwiązania umowy spółki cywilnej z określoną datą, a zatem nie ma wątpliwości,
że chodzi o ustalenie w sprawie majątkowej. Jeśli tak, to dopuszczalność kasacji w
tych sprawach zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia.
Z tych względów odrzucenie kasacji było trafne, co skutkuje oddaleniem
zażalenia (art. 39319
w związku z art. 397 § 2 i art. 385 k.p.c.).

V CZ 106/01

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia