Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AO 27/01
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 12 października 2001 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Kwaśniewski
SSN Andrzej Wasilewski
w sprawie z wniosku C. S.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.
o emeryturę
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Administracyjnej, Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w dniu 12 października 2001 r.
wniosku o sprostowanie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2001 r.,
sygn. akt II UKN 591/00
o d d a l a wniosek.
Uzasadnienie:
Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 9 kwietnia 2001 r. II UKN 591/00
odrzucił kasację wnioskodawcy C. S. od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 23
maja 2000 r. Sąd Najwyższy uznał, że pełnomocnik ubezpieczonego kasację od
tego wyroku złożył w Sądzie Apelacyjnym w dniu 7 sierpnia 2000 r. , a więc z
przekroczeniem miesięcznego terminu biegnącego od dnia 4 lipca 2000 r., tj. od dnia
doręczenia wyroku z uzasadnieniem stronie, na rzecz której został ustanowiony.
Pełnomocnik wnioskodawcy złożył w Sądzie Najwyższym wniosek o
sprostowanie powyższego postanowienia „poprzez przyjęcie, że kasacja została
wniesiona w terminie. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik stwierdził, że
poczynione przez Sąd Najwyższy ustalenia są błędne, albowiem kasacja została
2
wniesiona w dniu 4 sierpnia 2000 r. , na dowód czego przedstawił kserokopię
potwierdzenia nadania nr […] z dnia 4 sierpnia 2000 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 350 § 1 Kpc sąd może z urzędu sprostować w
wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Nie ulega wątpliwości, że prostowanie niedokładności, błędów i omyłek wskazanych
w powyższym przepisie może nastąpić również na wniosek strony, a zatem również
na wniosek pełnomocnika wnioskodawcy złożony w niniejszej sprawie.
Pełnomocnik domaga się sprostowania błędu popełnionego w uzasadnieniu
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 2001 r., nie zaś jego sentencji.
W związku z tym należy stwierdzić, że zgodnie z trafnym stanowiskiem Sądu
Najwyższego przedstawionym w postanowieniu z dnia 15 kwietnia 1982 r. I PZ 7/82
(OSNC 1982 nr 10 poz. 155) sprostowaniu mogą ulegać niedokładności, błędy
pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki popełnione również w
uzasadnieniu wyroku. Dlatego też wniosek w tym przedmiocie wymaga
merytorycznego rozpoznania, a w razie jego bezzasadności podlega oddaleniu.
Wniosek o sprostowanie powyższego postanowienia Sądu Najwyższego
podlega jednak oddaleniu. W przypadku bowiem, gdyby Sąd Najwyższy w
uzasadnieniu postanowienia istotnie popełnił błąd polegający na ustaleniu błędnej
daty wniesienia kasacji przez pełnomocnika wnioskodawcy, to niedopuszczalne
byłoby sprostowanie tego błędu w ten sposób, że pełnomocnik ubezpieczonego
kasację złożył w Sądzie Apelacyjnym w dniu 4 sierpnia 2000 r., zamiast w dniu 7
sierpnia 2000 r., ponieważ prowadziłoby to do sprzeczności sentencji tego
postanowienia z jego uzasadnieniem. Gdyby kasacja została wniesiona w dniu 4
sierpnia 2000 r., jak twierdzi wnoszący o sprostowanie, wówczas kasacja nie
podlegałaby odrzuceniu jako wniesiona po terminie. Z kolei zaś sprostowanie, o
którym mowa w art. 350 § 1 Kpc w żadnym przypadku nie może prowadzić do
zmiany rozstrzygnięcia, a zatem w tym wypadku do zmiany rozstrzygnięcia o
odrzuceniu kasacji.
Biorąc powyższe pod rozwagę Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

III AO 27/01

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia