Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 15/05
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2005 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Wielobranżowego I. Spółki z o.o. w K.
przeciwko "L." Spółce z o.o. w S. i "R. H." GmbH w B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 21 lipca 2005 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 lutego 2005 r.,
1/ odrzuca skargę kasacyjną;
2/ zasądza od powoda na rzecz pozwanej "L." - spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 3600, zł /trzy
tysiące sześćset/ tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego;
3/ oddala wniosek pełnomocnika powoda o przyznanie
wynagrodzenia za świadczenie nieopłaconej pomocy
prawnej świadczonej z urzędu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 9 lutego 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację powódki,
złożoną od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 8 kwietnia 2004 r. w sprawie o
zapłatę.
Strona powodowa w skardze kasacyjnej zarzuciła naruszenie przepisów
prawa materialnego w postaci art. 415 k.c., art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ustawy
o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 1993 r., a także naruszenie przepisów
postępowania (art. 233 k.p.c., art. 328 § 2 k.p.c.). Strona powodowa zaskarżyła
wyrok Sądu Apelacyjnego w części, a mianowicie co do punktu pierwszego oraz
wyrok Sądu Okręgowego w całości i wniosła o uchylenie zaskarżonych wyroków
i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie mają zastosowanie przepisy dotyczące skargi kasacyjnej w wersji
redakcyjnej i numeracji obowiązującej po dniu 6 lutego 2005 r. (art. 3 ustawy z dnia
22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy
- Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. z 2005 r., Nr 13, poz. 98).
W art. 3984
§ 1 k.p.c. zostały określone wymagania wobec treści skargi
kasacyjnej. Skarga kasacyjna powinna zatem zawierać oznaczenie orzeczenia, od
którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy
w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie oraz wniosek
o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego
uchylenia i zmiany.
W przypadku wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego
uzasadnienia (art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.), w praktyce chodzi o wykazanie
okoliczności, które podlegają badaniu w tzw. przedsądzie, czyli występowanie
w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, potrzeby wykładni przepisów
budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w orzecznictwie, nieważności
postępowania oraz oczywistej zasadność skargi (art. 3989
§ 1 k.p.c.).
Strona skarżąca w skardze kasacyjnej, po przedstawieniu podstaw skargi,
stwierdziła, że wnosi o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, nie zamieściła
jednak żadnego uzasadnienia tego wniosku.
3
Należy podkreślić, że zachowuje aktualność dotychczasowe utrwalone
orzecznictwo Sądu Najwyższego, zgodnie z którym wymagania dotyczące skargi
kasacyjnej z art. 3984
§ 1 k.p.c. mają samodzielny byt, stąd niedopuszczalne jest
traktowanie ich zamiennie. Stanowi o tym jednoznaczna treść ustawy, wskazująca
na odmienny przedmiot regulacji. Nie wystarczy również sam wniosek o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania, ponieważ art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wyraźnie
stanowi, że oprócz samego wniosku konieczne jest też jego uzasadnienia.
W związku z tym nie spełnia wymagań określonych w przepisie art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c. samo przedstawienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania bez jego uzasadnienia.
Należy także podkreślić, że skarga kasacyjna jest szczególnym środkiem
odwoławczym, realizującym przede wszystkim interes publiczny, polegający na
usuwaniu rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych oraz na
wspomaganiu rozwoju prawa. Zatem wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania powinien być należycie uzasadniony, czego brak jest w niniejszej
skardze kasacyjnej. Skarga kasacyjna powinna być w związku z tym tak
skonstruowana i zredagowana, aby Sąd Najwyższy nie musiał poszukiwać
w wywodzie kasacyjnym, a tym bardziej domyślać się, wszystkich jej elementów.
Z przedstawionych przyczyn należy uznać, że skarżąca nie spełniła
obowiązku określonego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. i dlatego jej skarga kasacyjna
podlega odrzuceniu (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 k.p.c.
i art. 108 k.p.c.
Sąd Najwyższy oddalił wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej pełnomocnikowi powoda ustanowionemu z urzędu. Pomoc prawna
powinna być udzielana zgodnie z wymaganiami stawianymi profesjonaliście.
W niniejszej sprawie "pomoc prawna" udzielona powodowi polegała na
sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej niespełniającej wymagań stawianych
temu środkowi, co spowodowało odrzucenie skargi kasacyjnej. W związku z tym
brak przesłanek, by na podstawie § 15 i n. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
4
przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349),
przyznać zwrot tych kosztów (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 18 marca
1999 r., I CKN 1046/97 – Biuletyn SN 1999, nr 5, s. 10).
db