Sygn. akt I ACz 467/12
Dnia 3 sierpnia 2012 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym
Przewodniczący: |
SSA Anna Gawełko (spr.) |
Sędziowie: |
SA Bogumiła Burda |
SA Zbigniew Różański |
po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2012 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Zespołu (...) w D.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu w R.
o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego
na skutek zażalenia pozwanego
na postanowienie o kosztach postępowania apelacyjnego zawarte w pkt. III wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie Wydział I Cywilny z dnia 31 maja 2012 r., sygn. akt I ACa 157/12
p o s t a n a w i a:
o d d a l i ć zażalenie.
Po rozpoznaniu apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. akt I C 735/11 Sąd Apelacyjny w dniu 31 maja 2012 r. wydał wyrok (sygn. akt I ACa 157/12), w którym zmienił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach procesu, oddalił apelację w pozostałym zakresie i rozstrzygnął o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt. III wyroku) w ten sposób, że postanowił nie obciążać powoda kosztami strony pozwanej. Sąd Apelacyjny uznał bowiem, że w sprawie zachodziły okoliczności szczególne, które uzasadniały zastosowanie zasady słuszności wynikającej z art. 102 k.p.c. Sąd miał na uwadze charakter sporu i okoliczności wskazane przez powoda na uzasadnienie żądania, a także zmianę okoliczności faktycznych już po wniesieniu powództwa, które miały znaczenie dla oceny zasadności żądania powoda.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany zarzucił naruszenie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c., 99 k.p.c. i § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. nr 163 poz. 1349 ze zm.) oraz domagał się zmiany postanowienia poprzez zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym, a ponadto kosztów postępowania zażaleniowego.
W odpowiedzi na zażalenie powód wniósł o jego oddalenie.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Jak zauważa sam skarżący w treści uzasadnienia zażalenia zastosowany przez Sąd Apelacyjny przy rozstrzygnięciu o kosztach postępowania apelacyjnego przepis art. 102 k.p.c. nie konkretyzuje pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”. Ich kwalifikacja należy do sądu, który powinien uwzględnić całokształt okoliczności sprawy i kierować się własnym poczuciem sprawiedliwości.
To właśnie poczucie sprawiedliwości legło u podstaw rozstrzygnięcia Sądu Apelacyjnego o zwolnieniu powoda od obowiązku zwrotu przeciwnikowi kosztów poniesionych w związku z procesem, czemu dał wyraz w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Wynika z niego, że z uwagi na nieprawidłowe sformułowanie roszczenia, skutkujące brakiem interesu prawnego powoda w wytoczeniu powództwa, w ogóle nie doszło do zbadania przez Sąd zasadniczych okoliczności uzasadniających żądanie pozwu, które dotyczy wysokich należności i jak wyjaśnił powód w odpowiedzi na zażalenie zostało wniesione z obawy o utratę jego płynności finansowej i zaprzestanie udzielania świadczeń zdrowotnych dla około 150.000 pacjentów z terenu powiatu (...).
Nie ma istotnych powodów ku temu aby zaprezentowaną przez Sąd Apelacyjny ocenę podważać, a w efekcie zażalenie pozwanego podlegało oddaleniu, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 394 2 § 2 k.p.c.
Zarządzenie:
-(...) M. K. (...) J. P..
R., (...).
Bk/