SNO 53/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE DNIA 24 SIERPNIA 2006 R.
SNO 53/06
Przewodniczący: sędzia SN Ewa Strużyna.
Sędziowie SN: Józef Dołhy (sprawozdawca), Beata Gudowska.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w sprawie
sędziego Sądu Rejonowego w stanie spoczynku, obwinionej z art. 107 ust. 1 u.s.p., po
rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 sierpnia 2006 r., zażalenia obwinionej na
zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 22 maja 2006
r., sygn. akt (...), o odmowie przyjęcia odwołania, po wysłuchaniu wniosku Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego
p o s t a n o w i ł : u t r z y m a ć zaskarżone z a r z ą d z e n i e w m o c y .
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 20 marca 2006 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny orzekł
o popełnieniu przez obwinioną – sędziego Sądu Rejonowego – przewinienia z art. 107
ust. 1 u.s.p. i wymierzył jej karę nagany. Odwołanie od tego wyroku wnieśli Minister
Sprawiedliwości oraz obwiniona.
Prezes Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego zarządzeniem z dnia 22 maja
2006 r., na podstawie art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p., odmówił przyjęcia
odwołania wniesionego przez obwinioną od wyroku Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego z dnia 20 marca 2006 r., wobec tego, że zostało ono złożone po
upływie terminu ustawowego.
Obwiniona w zażaleniu na to zarządzenie podniosła zarzuty:
1) obrazy przepisów postępowania – art. 117 § 1 k.p.k. polegającej na nie
zawiadomieniu obwinionej o terminie posiedzenia;
2) błędu w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że odwołanie zostało
wniesione po terminie „... w sytuacji, gdy postępowanie zażaleniowe na
zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego z dnia 19 kwietnia 2006 r. (uznającego
doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem za skuteczne w dniu 6 kwietnia
2006 r.) nie zostało prawomocnie zakończone”.
W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
2
Zarządzenie Prezesa Sądu, odmawiające przyjęcia odwołania jako spóźnionego,
jest oparte na właściwie ustalonej podstawie i prawidłowe.
Bezsporne jest, że obwiniona odwołanie od wyroku Sądu Dyscyplinarnego
wniosła w dniu 26 kwietnia 2006 r. (data stempla pocztowego).
Termin do wniesienia odwołania wynosi 14 dni i biegnie od daty doręczenia
uprawnionemu wyroku z uzasadnieniem (art. 445 § 1 k.p.k. w zw. z art. 127 i 128
u.s.p.). Odpis wyroku z uzasadnieniem został przesłany obwinionej przez Prezesa
Sądu Rejonowego drogą pocztową na adres miejsca zamieszkania w dniu 6 kwietnia
2006 r.
Z adnotacji doręczyciela wynika, że adresat odmówił przyjęcia korespondencji.
Obwiniona osobiście naniosła na zwrotnym poświadczeniu odbioru adnotację:
„odmawiam przyjęcia przesyłki, nadawcą nie jest Prezes Sądu” [k. 501 akt ASD (...)].
Oczywiste jest, że odmowa przyjęcia pisma powoduje, iż z mocy ustawy doręczenie
uważa się za dokonane (art. 136 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.). Dokonanie
doręczenia w dniu 6 kwietnia 2006 r. wywołało skutek procesowy w postaci
rozpoczęcia biegu 14dniowego terminu do złożenia odwołania i termin ten dla
obwinionej upłynął z dniem 20 kwietnia 2006 r. Wniesienie przez obwinioną
odwołania w dniu 26 kwietnia 2006 r. nastąpiło już po upływie terminu ustawowego.
W świetle powyższego odwołanie obwinionej nie mogło zostać przyjęte (art. 429
§ 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.).
Brak zatem podstaw do zakwestionowania prawidłowości zaskarżonego
zarządzenia.
Wydanie w trybie art. 429 k.p.k. zarządzenia przez prezesa sądu to szczególna
decyzja procesowa, do której z istoty rzeczy nie odnoszą się regulacje zawarte w art.
95 k.p.k., art. 96 k.p.k., a co za tym idzie również w art. 117 k.p.k.
Z tych motywów należało zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
SNO 53/06
Przewodniczący: sędzia SN Ewa Strużyna.
Sędziowie SN: Józef Dołhy (sprawozdawca), Beata Gudowska.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w sprawie
sędziego Sądu Rejonowego w stanie spoczynku, obwinionej z art. 107 ust. 1 u.s.p., po
rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 24 sierpnia 2006 r., zażalenia obwinionej na
zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 22 maja 2006
r., sygn. akt (...), o odmowie przyjęcia odwołania, po wysłuchaniu wniosku Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego
p o s t a n o w i ł : u t r z y m a ć zaskarżone z a r z ą d z e n i e w m o c y .
U z a s a d n i e n i e
Wyrokiem z dnia 20 marca 2006 r. Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny orzekł
o popełnieniu przez obwinioną – sędziego Sądu Rejonowego – przewinienia z art. 107
ust. 1 u.s.p. i wymierzył jej karę nagany. Odwołanie od tego wyroku wnieśli Minister
Sprawiedliwości oraz obwiniona.
Prezes Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego zarządzeniem z dnia 22 maja
2006 r., na podstawie art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p., odmówił przyjęcia
odwołania wniesionego przez obwinioną od wyroku Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego z dnia 20 marca 2006 r., wobec tego, że zostało ono złożone po
upływie terminu ustawowego.
Obwiniona w zażaleniu na to zarządzenie podniosła zarzuty:
1) obrazy przepisów postępowania – art. 117 § 1 k.p.k. polegającej na nie
zawiadomieniu obwinionej o terminie posiedzenia;
2) błędu w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że odwołanie zostało
wniesione po terminie „... w sytuacji, gdy postępowanie zażaleniowe na
zarządzenie Prezesa Sądu Apelacyjnego z dnia 19 kwietnia 2006 r. (uznającego
doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem za skuteczne w dniu 6 kwietnia
2006 r.) nie zostało prawomocnie zakończone”.
W konkluzji skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
2
Zarządzenie Prezesa Sądu, odmawiające przyjęcia odwołania jako spóźnionego,
jest oparte na właściwie ustalonej podstawie i prawidłowe.
Bezsporne jest, że obwiniona odwołanie od wyroku Sądu Dyscyplinarnego
wniosła w dniu 26 kwietnia 2006 r. (data stempla pocztowego).
Termin do wniesienia odwołania wynosi 14 dni i biegnie od daty doręczenia
uprawnionemu wyroku z uzasadnieniem (art. 445 § 1 k.p.k. w zw. z art. 127 i 128
u.s.p.). Odpis wyroku z uzasadnieniem został przesłany obwinionej przez Prezesa
Sądu Rejonowego drogą pocztową na adres miejsca zamieszkania w dniu 6 kwietnia
2006 r.
Z adnotacji doręczyciela wynika, że adresat odmówił przyjęcia korespondencji.
Obwiniona osobiście naniosła na zwrotnym poświadczeniu odbioru adnotację:
„odmawiam przyjęcia przesyłki, nadawcą nie jest Prezes Sądu” [k. 501 akt ASD (...)].
Oczywiste jest, że odmowa przyjęcia pisma powoduje, iż z mocy ustawy doręczenie
uważa się za dokonane (art. 136 § 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.). Dokonanie
doręczenia w dniu 6 kwietnia 2006 r. wywołało skutek procesowy w postaci
rozpoczęcia biegu 14dniowego terminu do złożenia odwołania i termin ten dla
obwinionej upłynął z dniem 20 kwietnia 2006 r. Wniesienie przez obwinioną
odwołania w dniu 26 kwietnia 2006 r. nastąpiło już po upływie terminu ustawowego.
W świetle powyższego odwołanie obwinionej nie mogło zostać przyjęte (art. 429
§ 1 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p.).
Brak zatem podstaw do zakwestionowania prawidłowości zaskarżonego
zarządzenia.
Wydanie w trybie art. 429 k.p.k. zarządzenia przez prezesa sądu to szczególna
decyzja procesowa, do której z istoty rzeczy nie odnoszą się regulacje zawarte w art.
95 k.p.k., art. 96 k.p.k., a co za tym idzie również w art. 117 k.p.k.
Z tych motywów należało zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.