II CZ 119/06
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-04-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 119/06
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku J.F. i M.F.
przy uczestnictwie [...],
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2007 r.,
zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawców od postanowienia tego Sądu z dnia
2
13 października 2005 r., stwierdzając, że skarga ta nie czyni zadość wszystkim
wymaganiom przewidzianym w art. 3984
§ 1 k.p.c., ponieważ nie zawiera
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Brak
uzasadnienia, o którym mowa, stanowi natomiast nieusuwalną wadę skargi
kasacyjnej, skutkującą jej odrzuceniem (art. 3986
§ 2 w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawcy zarzucili, że –
wbrew odmiennej ocenie Sądu Okręgowego – wniesiona skarga kasacyjna zawiera
zarówno wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania, jak i uzasadnienie tego wniosku.
Wskazali, że uzasadnieniem tym jest fragment rozpoczynający się słowami:
„Powyższe naruszenia....”, a kończący słowami: „.... i jej uwzględnienie” na karcie
180 akt. W konkluzji żalący wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna – obok oznaczenia
orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem zakresu zaskarżenia,
przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia, wniosku o uchylenie lub
uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia
i zmiany – powinna zawierać także wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania i jego uzasadnienie.
Jak wyjaśnił już Sąd Najwyższy, wymaganie przewidziane w art. 3984
§ pkt 3
k.p.c. łączy się ściśle z instytucją tzw. przedsądu, w ramach której Sąd Najwyższy
przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania tylko wtedy, gdy zachodzą okoliczności
wymienione w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c. Z tej przyczyny uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinno nawiązywać do przesłanek
opisanych w powołanych przepisach (zob. postanowienia Sądu Najwyższego:
z dnia 7 czerwca 2005 r., V CSK 3/05, niepubl., z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 75, czy z dnia 21 lipca 2005 r., V CSK 15/05, niepubl.).
W złożonej skardze kasacyjnej zamieszczony został następujący passus,
który, zdaniem żalących, czyni zadość wymaganiu określonemu w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c.: „Powyższe naruszenia przepisów postępowania i prawa materialnego
stanowią uchybienia mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem
3
przyjęcie przez Sąd nieprawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności faktycznych
(uwzględniając w szczególności fakt, iż stwierdzenie zasiedzenia ma charakter
deklaratoryjny) wyklucza możliwość ustalenia i stwierdzenia rzeczywistego stanu
prawnego nieruchomości. W tych warunkach a nadto wobec prawomocnego
oddalenia apelacji – wnoszę o przyjęcie niniejszej skargi kasacyjnej i jej
uwzględnienie” (k. 180). Przytoczony fragment tekstu – wbrew odmiennym
zapatrywaniom żalących – nie może być uznany za spełnienie obowiązku
wynikającego z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. co najmniej z dwóch powodów. Po
pierwsze, samo odwołanie się do uzasadnienia podstaw kasacyjnych nie stanowi
spełnienia obowiązku określonego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Po drugie,
przytoczone twierdzenia żalących nie nawiązują do żadnej z przesłanek opisanych
w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c.
Brak w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania, a także
brak odpowiadającego ustawowym wymaganiom uzasadnienia tego wniosku są –
jak wynika z art. 3986
§ 2 k.p.c. – brakami nieusuwalnymi, powodującymi
odrzucenie skargi kasacyjnej przez sąd drugiej instancji.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Helena Ciepła (przewodniczący)
SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku J.F. i M.F.
przy uczestnictwie [...],
o zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2007 r.,
zażalenia wnioskodawców
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 25 kwietnia 2006 r. Sąd Okręgowy w P. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawców od postanowienia tego Sądu z dnia
2
13 października 2005 r., stwierdzając, że skarga ta nie czyni zadość wszystkim
wymaganiom przewidzianym w art. 3984
§ 1 k.p.c., ponieważ nie zawiera
uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Brak
uzasadnienia, o którym mowa, stanowi natomiast nieusuwalną wadę skargi
kasacyjnej, skutkującą jej odrzuceniem (art. 3986
§ 2 w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3
k.p.c.).
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawcy zarzucili, że –
wbrew odmiennej ocenie Sądu Okręgowego – wniesiona skarga kasacyjna zawiera
zarówno wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania, jak i uzasadnienie tego wniosku.
Wskazali, że uzasadnieniem tym jest fragment rozpoczynający się słowami:
„Powyższe naruszenia....”, a kończący słowami: „.... i jej uwzględnienie” na karcie
180 akt. W konkluzji żalący wnosili o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 k.p.c., skarga kasacyjna – obok oznaczenia
orzeczenia, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem zakresu zaskarżenia,
przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia, wniosku o uchylenie lub
uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia
i zmiany – powinna zawierać także wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania i jego uzasadnienie.
Jak wyjaśnił już Sąd Najwyższy, wymaganie przewidziane w art. 3984
§ pkt 3
k.p.c. łączy się ściśle z instytucją tzw. przedsądu, w ramach której Sąd Najwyższy
przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania tylko wtedy, gdy zachodzą okoliczności
wymienione w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c. Z tej przyczyny uzasadnienie wniosku
o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinno nawiązywać do przesłanek
opisanych w powołanych przepisach (zob. postanowienia Sądu Najwyższego:
z dnia 7 czerwca 2005 r., V CSK 3/05, niepubl., z dnia 14 lipca 2005 r., III CZ 61/05,
OSNC 2006, nr 4, poz. 75, czy z dnia 21 lipca 2005 r., V CSK 15/05, niepubl.).
W złożonej skardze kasacyjnej zamieszczony został następujący passus,
który, zdaniem żalących, czyni zadość wymaganiu określonemu w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c.: „Powyższe naruszenia przepisów postępowania i prawa materialnego
stanowią uchybienia mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem
3
przyjęcie przez Sąd nieprawidłowych ustaleń w zakresie okoliczności faktycznych
(uwzględniając w szczególności fakt, iż stwierdzenie zasiedzenia ma charakter
deklaratoryjny) wyklucza możliwość ustalenia i stwierdzenia rzeczywistego stanu
prawnego nieruchomości. W tych warunkach a nadto wobec prawomocnego
oddalenia apelacji – wnoszę o przyjęcie niniejszej skargi kasacyjnej i jej
uwzględnienie” (k. 180). Przytoczony fragment tekstu – wbrew odmiennym
zapatrywaniom żalących – nie może być uznany za spełnienie obowiązku
wynikającego z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. co najmniej z dwóch powodów. Po
pierwsze, samo odwołanie się do uzasadnienia podstaw kasacyjnych nie stanowi
spełnienia obowiązku określonego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Po drugie,
przytoczone twierdzenia żalących nie nawiązują do żadnej z przesłanek opisanych
w art. 3989
§ 1 pkt 1 – 4 k.p.c.
Brak w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania, a także
brak odpowiadającego ustawowym wymaganiom uzasadnienia tego wniosku są –
jak wynika z art. 3986
§ 2 k.p.c. – brakami nieusuwalnymi, powodującymi
odrzucenie skargi kasacyjnej przez sąd drugiej instancji.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy na zasadzie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw.