Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 2/07
POSTANOWIENIE
Dnia 15 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa H.R.
przeciwko Bankowi Spółdzielczemu
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 lutego 2007 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 października 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 października 2006 r. Sąd Apelacyjny odrzucił
skargę kasacyjną powoda H.R. od wyroku tego Sądu z dnia 3 sierpnia 2006 r.
zapadłego w sprawie o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Sąd
wskazał, że skarga nie odpowiada wymaganiom ustawy, gdyż nie zawiera wniosku
o przyjęcie jej do rozpoznania oraz uzasadnienia takiego wniosku.
W zażaleniu na to postanowienie powód wskazuje, że zawarcie w skardze
kasacyjnej podstaw kasacyjnych oraz wniosku o uchylenie zaskarżonego
orzeczenia lub jego zmianę, jak również wniosku o zasądzenie kosztów, jest
równoznaczne z wnioskiem o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,
a uzasadnienie podstaw kasacyjnych jest równoznaczne z uzasadnieniem
wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie powoda jest niezasadne i to w sposób oczywisty. Wielokrotnie już
Sąd Najwyższy wskazywał, że wyodrębnienie przez ustawodawcę obowiązku
zawarcia w skardze kasacyjnej wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania oraz
uzasadnienia takiego wniosku jest uzasadnione także publicznoprawnym
charakterem tego środka zaskarżenia. Od wielu lat w orzecznictwie podkreśla się
też, że spełnienie ustawowego wymogu przytoczenia podstaw kasacyjnych oraz ich
uzasadnienie nie może być utożsamiane z wypełnieniem innych wymagań ustawy,
w tym w szczególności wykazania występowania okoliczności uzasadniających
rozpoznanie kasacji przez Sąd Najwyższy.
Jak zatem wskazano, zażalenie powoda jest pozbawione
usprawiedliwionych podstaw, gdyż w skardze kasacyjnej zabrakło sformułowanego
wyraźnie wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania oraz uzasadnienia takiego
wniosku. Tego rodzaju brak pociąga zaś za sobą odrzucenie skargi.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 3941
w związku
z art. 397 i 385 k.p.c.).