Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 3/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa K. W., Z.K. i działającego na ich rzecz Prokuratora
Prokuratury Rejonowej w W.
oraz z powództwa Prokuratora Prokuratury Rejonowej w W. działającego na rzecz
P. R.
przeciwko Z. O.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 lutego 2007 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem ,
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w K.
z dnia 7 lipca 2006 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 7 lipca 2006 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił apelację
pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 20 lutego 2006 r. uwzględniającego
powództwo w sprawie o zapłatę.
Wyrok Sądu Okręgowego oraz wyrok Sądu l instancji zakwestionowane
zostały przez skarżącą Z. O. skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (art. 4241
§1 k.p.c.).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wymagania konstrukcyjne skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia określa przepis art. 4245
§ 1 k.p.c. Wśród wymagań
tych istnieje wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody, spowodowanej
przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Jego spełnienie sprowadza się do złożenia oświadczenia, że szkoda wystąpiła,
oraz wskazania jej rodzaju i rozmiaru (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16 oraz z dnia 23 września
2005 r., III CNP 5/05, niepubl.). Obowiązkiem skarżącego jest ponadto
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, a więc wykazanie jej przy użyciu
dowodów lub innych środków niespełniających wymagań wynikających z przepisów
o postępowaniu dowodowym (art. 243 k.p.c.), czego skarżąca nie dopełniła.
Dla spełnienia wymagania przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. nie
wystarczy oświadczenie skarżącej, iż została jej wyrządzona poważna szkoda oraz
stwierdzenie, że szkoda wynikająca z niezgodności orzeczenia z prawem wydaje
się oczywista.
Wniesiona skarga nie spełnia także wymagania określonego w art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c.
W skardze, w części określającej jej istotę, należy wykazać, że zawiera ona
między innymi „wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe" (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.).
Spełnienie tego wymagania oznacza, że skarżącą obciąża obowiązek
przedstawienia analizy prawnej przepisów dotyczących środków zaskarżenia,
3
których zastosowanie – w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia - jest
niedopuszczalne lub z innych przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku.
Skarżąca powinna zatem wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od
zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje nie tylko skarga kasacyjna, ale także
skarga o wznowienie postępowania (por. postanowienie z dnia 28 października
2005 r., V CNP 13/05; postanowienie z dnia 13 grudnia 2005 r., l CNP 28/05).
Skarżąca stwierdziła tylko, że zmiana lub uchylenie tego orzeczenia w oparciu
o przysługujące stronie środki prawne nie było możliwe.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku z art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c.).
db