IV CNP 20/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-04-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III BZP 1/05
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 20/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi uczestnika postępowania
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w E.
z dnia 30 czerwca 2004 r., sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku E.P.
przy uczestnictwie W.P.
o podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 lutego 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania W.P. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w E. z dnia 30 czerwca
2004 r., którym dokonany został podział majątku wspólnego uczestnika oraz
pozostającej z nim w separacji jego żony, wnioskodawczyni E.P. Orzeczenie to
stało się prawomocne się z dniem 22 lipca 2004 r. Skarżący domagał się,
niezależnie od stwierdzenia tej niezgodności, także uchylenia zaskarżonego
postanowienia i jego stosownej zmiany bądź jego uchylenia i przekazania sprawy
wymienionemu wyżej Sądowi do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga uczestnika jest niedopuszczalna, ponieważ została wniesiona
od postanowienia, które uprawomocniło się przed dniem 1 września 2004 r.
Zgodnie zaś z uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia
26 października 2005 r., III BZP 1/05, (OSNC 2006, nr 5, poz. 78), której
nadano moc zasady prawnej, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje jedynie od tych orzeczeń, które przymiot
prawomocności uzyskały nie wcześniej niż w tej dacie.
Mając powyższe na względzie, dalsze badanie skargi pod kątem jej
dopuszczalności należało uznać za bezprzedmiotowe, gdyż ze względu na
datę uprawomocnienia się zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego w E.
możliwość skutecznego wniesienia tej skargi była w sprawie niniejszej wykluczona.
Na marginesie jedynie należy dodać, że błędnie skarżący upatrywał
we wniesionej przez siebie skardze środka, który miał posłużyć do wzruszenia
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w E. z dnia 30 czerwca
2004 r. Skarga ta pełni bowiem zupełnie inną funkcję. Jej celem jest
umożliwienie stronie poszkodowanej na skutek wydania prawomocnego
orzeczenia niezgodnego z prawem uzyskania we właściwym postępowaniu
stwierdzenia tej niezgodności, które otwiera drogę do dochodzenia od Skarbu
3
Państwa naprawienia poniesionej w ten sposób szkody (art. 4171
§ 2 k.c.).
W konsekwencji nawet w przypadku uwzględnienia skargi uczestnika Sąd
Najwyższy nie byłby władny zmienić bądź uchylić zaskarżonego postanowienia,
tak jak tego skarżący oczekiwał (art. 42411
§ 2 k.p.c.).
Z tych przyczyn należało orzec, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 20 lutego 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi uczestnika postępowania
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w E.
z dnia 30 czerwca 2004 r., sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku E.P.
przy uczestnictwie W.P.
o podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 lutego 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania W.P. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w E. z dnia 30 czerwca
2004 r., którym dokonany został podział majątku wspólnego uczestnika oraz
pozostającej z nim w separacji jego żony, wnioskodawczyni E.P. Orzeczenie to
stało się prawomocne się z dniem 22 lipca 2004 r. Skarżący domagał się,
niezależnie od stwierdzenia tej niezgodności, także uchylenia zaskarżonego
postanowienia i jego stosownej zmiany bądź jego uchylenia i przekazania sprawy
wymienionemu wyżej Sądowi do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga uczestnika jest niedopuszczalna, ponieważ została wniesiona
od postanowienia, które uprawomocniło się przed dniem 1 września 2004 r.
Zgodnie zaś z uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia
26 października 2005 r., III BZP 1/05, (OSNC 2006, nr 5, poz. 78), której
nadano moc zasady prawnej, skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje jedynie od tych orzeczeń, które przymiot
prawomocności uzyskały nie wcześniej niż w tej dacie.
Mając powyższe na względzie, dalsze badanie skargi pod kątem jej
dopuszczalności należało uznać za bezprzedmiotowe, gdyż ze względu na
datę uprawomocnienia się zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego w E.
możliwość skutecznego wniesienia tej skargi była w sprawie niniejszej wykluczona.
Na marginesie jedynie należy dodać, że błędnie skarżący upatrywał
we wniesionej przez siebie skardze środka, który miał posłużyć do wzruszenia
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w E. z dnia 30 czerwca
2004 r. Skarga ta pełni bowiem zupełnie inną funkcję. Jej celem jest
umożliwienie stronie poszkodowanej na skutek wydania prawomocnego
orzeczenia niezgodnego z prawem uzyskania we właściwym postępowaniu
stwierdzenia tej niezgodności, które otwiera drogę do dochodzenia od Skarbu
3
Państwa naprawienia poniesionej w ten sposób szkody (art. 4171
§ 2 k.c.).
W konsekwencji nawet w przypadku uwzględnienia skargi uczestnika Sąd
Najwyższy nie byłby władny zmienić bądź uchylić zaskarżonego postanowienia,
tak jak tego skarżący oczekiwał (art. 42411
§ 2 k.p.c.).
Z tych przyczyn należało orzec, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.