Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 121/06
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 15 marca 2007 r.
skargi T.G. i H.G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S. z dnia 4 marca 2005 r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z powództwa A.G. i H.G.
przy udziale interwenienta ubocznego Gminy Miasto S.
przeciwko T.G. i H.G.
o eksmisję
i z powództwa wzajemnego Tadeusza G. i H.G.
przeciwko A.G. i H.G.
o ustalenie,
odrzuca skargę
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 marca 2005 r. Sąd Okręgowy w S. oddalił apelację
pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego w S., a postanowieniem z dnia 8
listopada 2005 r. Sąd Okręgowy w S. odrzucił skargę pozwanych o wznowienie
postępowania.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia pozwani zarzucili naruszenie art. 710, 716 oraz 5 k.c. i wnosili
o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku i postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Przepis ten
dotyczy również postępowania wszczętego skargą o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia. Skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia sporządzona została osobiście przez
pozwanych, którzy nie wykazali, że należą do osób wymienionych w art. 871
§ 2
k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).

II CNP 121/06

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia