Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 10/07
POSTANOWIENIE
Dnia 15 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa P.M.
przeciwko R.S. i A.M.
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 marca 2007 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 grudnia 2006 r. odrzucił apelację
powoda wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 25 września 2006 r. Powód
był zwolniony w całości od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, apelację od
wyroku pierwszej instancji złożył reprezentujący go pełnomocnik z urzędu.
Pełnomocnik ten uiścił opłatę od apelacji na wezwanie Sądu po upływie terminu do
wniesienia apelacji, tj. po dniu 23 listopada 2006 r. W związku z tym, że do
wniesionej apelacji miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398), a opłata
podstawowa jest opłatą w wysokości stałej w rozumieniu art. 1302
§ 3 k.p.c.,
nieuiszczenie tej opłaty łącznie z apelacją lub w terminie przewidywanym do
wniesienia apelacji przez stronę reprezentowaną przez profesjonalnego
pełnomocnika, powoduje odrzucenie apelacji (art. 373 k.p.c.).
W zażaleniu powoda domagano się uchylenia zaskarżonego postanowienia
z dnia 21 grudnia 2006 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W apelacji złożonej przez pełnomocnika powoda zawarty został także
wniosek o zwolnienie powoda od opłaty od tego środka odwoławczego (k. 177 akt).
Zarządzeniem z dnia 28 listopada 2006 r. wezwano stronę powodową do
wniesienia opłaty podstawowej od apelacji (w wysokości 30 zł). Stwierdzono w nim
jednocześnie to, że powód zwolniony został od kosztów sądowych (k. 176 i k. 11
akt sprawy). Opłata ta została uiszczona w dniu doręczenia pełnomocnikowi
powoda wspomnianego wezwania (k. 176 v i 191 akt sprawy), tj. w dniu 6 grudnia
2006 r. Nastąpiło to po upływie terminu przewidzianego dla wniesienia apelacji
(ostatni dzień tego terminu – 23 listopada 2006 r.; doręczenie stronie wyroku Sądu
pierwszej instancji wraz z uzasadnieniem nastąpiło w dniu 9 listopada 2006 r.,
k. 175 akt sprawy).
Postanowieniem z dnia 28 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy umorzył
postępowanie wywołane wnioskiem powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych,
ponieważ powód uzyskał już takie zwolnienie w dniu 19 grudnia 2002 r. i składanie
kolejnych wniosków przedmiocie zwolnienie od kosztów sądowych było zbędne.
3
Należy zwrócić uwagę na to, że apelacja wniesiona została przez
pełnomocnika powoda (k. 177 akt). Zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 167, poz. 1398 ze
zm.), miały zastosowanie przepisy tej ustawy. Strona powodowa była zwolniona od
kosztów sądowych (k. 11 akt sprawy). Toteż zamieszczony w apelacji wniosek
o zwolnienie tej strony od opłat od tego środka odwoławczego był
bezprzedmiotowy. Zwolnienie od kosztów miało ten skutek, że powinna zostać
uiszczona od apelacji opłata podstawowa w wysokości 30 zł (art. 100 ust. 2 i art.
14 ust. 3 ustawa z 28 lipca 2005 r.). Skoro apelacja została wniesiona przez
pełnomocnika powoda, opłata od apelacji powinna być uiszczona w dacie
wniesienia apelacji lub w terminie przewidzianym do wniesienia apelacji, tj. do dnia
23 listopada 2006 r. (por. k. 175 akt sprawy). Nie ma przy tym żadnego znaczenia
to, że pełnomocnika powoda wezwano do uiszczenia opłaty podstawowej na
podstawie zarządzenia z dnia 28 listopada 2006 r. (k. 176, 189 akt) i umorzono
postępowanie wywołane wniesieniem wniosku o zwolnienie od opłaty od apelacji
(k. 187 – 188 akt). Ostatecznie opłata taka została wniesiona w dniu 6 grudnia
2006 r. (k. 176 v, 191 akt). Skoro strona powodowa była zwolniona od kosztów
sądowych (k. 11), a jej pełnomocnik wiedział o takim zwolnieniu (we wniosku
o uzasadnienie wyroku znalazła się też informacja o tym, że powód korzysta ze
zwolnienia, k. 134 akt), to brak podstaw do przyjmowania stanowiska, iż w razie
bezprzedmiotowego ponowienia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych
i umorzenie przez sąd postępowania wywołanego takim wnioskiem, dochodzi do
odsunięcia obowiązku zapłaty opłaty podstawowej z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych do czasu wezwania strony do uiszczenia
takiej opłaty.
W tej sytuacji należało uznać zaskarżone postanowienie za prawidłowe.
Nieuzasadnione zażalenie powoda podlegało zatem oddaleniu (art. 3941
§ 3 k.p.c.
w zw. z art. 39814
k.p.c.).