I CNP 8/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 8/07
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi M.K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 30 czerwca 2006 r. sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku wierzyciela M.K.
przeciwko dłużnikom [...]
o egzekucję należności pieniężnych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 marca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
M.K. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem bliżej wskazanych
orzeczeń.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem, przytoczenie podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazanie
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Skarga M.K. nie spełnia tych wymagań. Skarżący nie wskazał zakresu
zaskarżenia, podstaw skargi, przepisu z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne, oraz nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody.
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marian Kocon
w sprawie ze skargi M.K. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 30 czerwca 2006 r. sygn. akt [...],
w sprawie z wniosku wierzyciela M.K.
przeciwko dłużnikom [...]
o egzekucję należności pieniężnych,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 marca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
M.K. wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem bliżej wskazanych
orzeczeń.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem, przytoczenie podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazanie
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
Skarga M.K. nie spełnia tych wymagań. Skarżący nie wskazał zakresu
zaskarżenia, podstaw skargi, przepisu z którym zaskarżone orzeczenie jest
niezgodne, oraz nie uprawdopodobnił wyrządzenia szkody.
Z przytoczonych względów należało orzec, jak w sentencji (art. 4248
§ 1
k.p.c.).