V CNP 40/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 40/07
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi E. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 15 października 2004 r.
w sprawie z wniosku Syndyka masy upadłości PPHU "A." E.W.
i s-ka, spółka jawna w C.
przy uczestnictwie E. W., K. W. i S. W.
o wpis,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 kwietnia 2007 r.,
1/ odrzuca skargę,
2/ zasądza od skarżącego na rzecz syndyka masy upadłości
PPHU "A." E.W. i s-ka, spółka jawna w C. kwotę 600
(sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w
sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., prawomocne orzeczenie sądu drugiej instancji
kończące postępowanie w sprawie, przez którego wydanie została wyrządzona
szkoda, może być przedmiotem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem o tyle
tylko, o ile nie była i nie jest możliwa zmiana lub uchylenie tego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków zaskarżenia.
Postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 15 października 2004 r., którego
dotyczy skarga E. W., mogło być zmienione lub uchylone w drodze skargi
kasacyjnej. Powyższej oceny nie podważa podniesiony przez E. W. fakt odrzucenia
skargi kasacyjnej na to postanowienie, wniesionej przez niego i pozostałych
uczestników postępowania o wpis do księgi wieczystej. Gdyby bowiem ta skarga
kasacyjna została sporządzona bez uchybień uzasadniających jej odrzucenie i była
oparta na usprawiedliwionych podstawach kasacyjnych (co do zasadności
przytoczonej podstawy kasacyjnej zob. nie tylko powołane w skardze kasacyjnej
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., V CSK 159/05,
niepubl., ale i wychodzące z odmiennych założeń postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 stycznia 2005 r., III CK 177/04, OSNC 2005, nr 12, poz.
217), mogłaby doprowadzić do zmiany lub uchylenia postanowienie Sądu
Okręgowego z dnia 15 października 2004 r.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy odrzucił skargę E. W. (art.
4248
§ 2 k.p.c.); podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowiły
przepisy art. 98 w związku z art. 108 §1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c. oraz § 2 ust.
1 i 2, § 7 pkt 5 oraz §12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie ze skargi E. W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W.
z dnia 15 października 2004 r.
w sprawie z wniosku Syndyka masy upadłości PPHU "A." E.W.
i s-ka, spółka jawna w C.
przy uczestnictwie E. W., K. W. i S. W.
o wpis,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 kwietnia 2007 r.,
1/ odrzuca skargę,
2/ zasądza od skarżącego na rzecz syndyka masy upadłości
PPHU "A." E.W. i s-ka, spółka jawna w C. kwotę 600
(sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania w
sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., prawomocne orzeczenie sądu drugiej instancji
kończące postępowanie w sprawie, przez którego wydanie została wyrządzona
szkoda, może być przedmiotem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem o tyle
tylko, o ile nie była i nie jest możliwa zmiana lub uchylenie tego orzeczenia
w drodze przysługujących stronie środków zaskarżenia.
Postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 15 października 2004 r., którego
dotyczy skarga E. W., mogło być zmienione lub uchylone w drodze skargi
kasacyjnej. Powyższej oceny nie podważa podniesiony przez E. W. fakt odrzucenia
skargi kasacyjnej na to postanowienie, wniesionej przez niego i pozostałych
uczestników postępowania o wpis do księgi wieczystej. Gdyby bowiem ta skarga
kasacyjna została sporządzona bez uchybień uzasadniających jej odrzucenie i była
oparta na usprawiedliwionych podstawach kasacyjnych (co do zasadności
przytoczonej podstawy kasacyjnej zob. nie tylko powołane w skardze kasacyjnej
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2006 r., V CSK 159/05,
niepubl., ale i wychodzące z odmiennych założeń postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 14 stycznia 2005 r., III CK 177/04, OSNC 2005, nr 12, poz.
217), mogłaby doprowadzić do zmiany lub uchylenia postanowienie Sądu
Okręgowego z dnia 15 października 2004 r.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy odrzucił skargę E. W. (art.
4248
§ 2 k.p.c.); podstawę rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowiły
przepisy art. 98 w związku z art. 108 §1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c. oraz § 2 ust.
1 i 2, § 7 pkt 5 oraz §12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28
września 2002 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
db