I CZ 34/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-04-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 34/07
POSTANOWIENIE
Dnia 19 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Tadeusz Wiśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku S. K.
przy uczestnictwie J. K. i in.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 kwietnia 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w T.
z dnia 23 czerwca 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2006 r. Sąd Okręgowy w T. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni od postanowienia tego Sądu z dnia 18 maja
2
2006 r. zmieniającego postanowienie Sądu Rejonowego w K. z dnia 4 maja 2005 r.
i oddalającego wniosek o stwierdzenie nabycia własności określonych
nieruchomości na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o
uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.). W
ocenie Sądu drugiej instancji, skarga kasacyjna (błędnie oznaczona jako kasacja)
nie spełniała wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W zażaleniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi
nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Ponadto, w uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną
argumentację prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności
uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Wnioskodawczyni nie
zamieściła tymczasem w skardze kasacyjnej ani wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania, ani też jego uzasadnienia.
Skarga kasacyjna niezawierająca któregokolwiek z elementów
konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalnym
brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl art. 3986
k.p.c. Zaskarżone
postanowienie było więc trafne, a zażalenie jako nieuzasadnione podlegało
oddaleniu.
Inną kwestią pozostaje, że w ustawowym terminie skarżąca wywiodła
następną skargę kasacyjną – znowu błędnie nazwaną kasacją – w której zawarto
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania. Rzeczą Sądu drugiej instancji będzie
z pewnością zajęcie się nią z punktu widzenia wymagań formalnych
i konstrukcyjnych, a w razie pozytywnej oceny – przedstawienie jej Sądowi
Najwyższemu.
3
W zażaleniu zawarto też zarzut niewłaściwego składu orzekającego co do
zaskarżonego postanowienia, a to rzekomo ze względu na okoliczność, że dwóch
członków tego składu uczestniczyło w wydaniu zaskarżonego skargą kasacyjną
postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia własności nieruchomości.
Trudno to tego zarzutu bliżej się ustosunkowywać, skoro jest on oczywiście
nietrafny. Z utrwalonego w tym zakresie orzecznictwa Sądu Najwyższego, a także
i Trybunału Konstytucyjnego - które zapewne autorowi zażalenia jako
zawodowemu pełnomocnikowi jest znane – wynika jasno, że w omawianej sytuacji
nie ma mowy o sprzeczności składu z ustawą.
Z podanych względów, na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 19 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus
SSN Tadeusz Wiśniewski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku S. K.
przy uczestnictwie J. K. i in.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 kwietnia 2007 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w T.
z dnia 23 czerwca 2006 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 23 czerwca 2006 r. Sąd Okręgowy w T. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni od postanowienia tego Sądu z dnia 18 maja
2
2006 r. zmieniającego postanowienie Sądu Rejonowego w K. z dnia 4 maja 2005 r.
i oddalającego wniosek o stwierdzenie nabycia własności określonych
nieruchomości na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1971 r. o
uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.). W
ocenie Sądu drugiej instancji, skarga kasacyjna (błędnie oznaczona jako kasacja)
nie spełniała wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W zażaleniu skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub, że zachodzi
nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Ponadto, w uzasadnieniu wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną
argumentację prawną wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności
uzasadniającej przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Wnioskodawczyni nie
zamieściła tymczasem w skardze kasacyjnej ani wniosku o przyjęcie jej do
rozpoznania, ani też jego uzasadnienia.
Skarga kasacyjna niezawierająca któregokolwiek z elementów
konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalnym
brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl art. 3986
k.p.c. Zaskarżone
postanowienie było więc trafne, a zażalenie jako nieuzasadnione podlegało
oddaleniu.
Inną kwestią pozostaje, że w ustawowym terminie skarżąca wywiodła
następną skargę kasacyjną – znowu błędnie nazwaną kasacją – w której zawarto
wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania. Rzeczą Sądu drugiej instancji będzie
z pewnością zajęcie się nią z punktu widzenia wymagań formalnych
i konstrukcyjnych, a w razie pozytywnej oceny – przedstawienie jej Sądowi
Najwyższemu.
3
W zażaleniu zawarto też zarzut niewłaściwego składu orzekającego co do
zaskarżonego postanowienia, a to rzekomo ze względu na okoliczność, że dwóch
członków tego składu uczestniczyło w wydaniu zaskarżonego skargą kasacyjną
postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia własności nieruchomości.
Trudno to tego zarzutu bliżej się ustosunkowywać, skoro jest on oczywiście
nietrafny. Z utrwalonego w tym zakresie orzecznictwa Sądu Najwyższego, a także
i Trybunału Konstytucyjnego - które zapewne autorowi zażalenia jako
zawodowemu pełnomocnikowi jest znane – wynika jasno, że w omawianej sytuacji
nie ma mowy o sprzeczności składu z ustawą.
Z podanych względów, na podstawie art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
db