Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CSK 95/07
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski
w sprawie z powództwa R. K.
przeciwko H. B. i A. B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 24 listopada 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od powódki na rzecz
pozwanych kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) zł z tytułu zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 listopada 2006 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację
powódki od wyroku Sądu Okręgowego szawie z dnia 24 stycznia 2006 r.
oddalającego powództwo.
W skardze kasacyjnej powódka, zarzucając naruszenie art. 65 § 1 i 2, art.
393 § 1 i 2, art. 493 § 1 i art. 3581
§ 3 k.c., wniosła o uchylenie zaskarżonego
wyroku i poprzedzającego go wyroku Sądu Okręgowego oraz przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania i jego uzasadnienie. Wymaganie to
związane jest z instytucją tzw. przedsądu, uregulowaną w art. 3989
k.p.c., a jego
spełnienie polega na wskazaniu, że w sprawie występuje istotne zagadnienie
prawne lub, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących
poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów lub,
że zachodzi nieważność postępowania lub, że skarga kasacyjna jest oczywiście
uzasadniona. Ponadto – co również nie jest bez znaczenia – w uzasadnieniu
wniosku należy przedstawić odrębną, pogłębioną argumentację prawną
wskazującą na zaistnienie powołanej okoliczności uzasadniającej przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania. W razie powołania się na przesłankę wskazaną w art.
3989
§ 1 pkt 4 k.p.c., skarżący powinien przytoczyć argumenty świadczące, jego
zdaniem, o tym, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Pojęcie
„oczywistości” mieści się w sferze obiektywnej i łączy się z powinnością
wykazania, że podniesione zarzuty naruszenia wskazanych przepisów są
zasadne prima facie, bez dokonywania głębszej analizy tekstu tych przepisów
i bez doszukiwania się ich znaczenia.
W przedmiotowej skardze kasacyjnej powódka zaniechała przedstawienia
jakiejkolwiek argumentacji na poparcie postawionej tezy o oczywistości
naruszenia prawa przez Sąd drugiej instancji, odwołując się jedynie do
uzasadnienia podstaw kasacyjnych. Odwołanie takie, jak wielokrotnie podkreślał
3
w swoim orzecznictwie Sąd Najwyższy, nie spełnia wymagania określonego w art.
3984
§ 1 pkt 3 in fine k.p.c., polegającego na zamieszczeniu w skardze kasacyjnej
uzasadnienia wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania (zob. np. niepublikowane
postanowienia z dnia 23 marca 2006 r., IV CSK 180/06, z dnia 26 kwietnia 2006
r., II CZ 28/06, z dnia 8 września 2006 r., IV CSK 180/06, i z dnia 25 października
2006 r., V CSK 338/06).
Skarga kasacyjna niezawierająca któregokolwiek z elementów
konstrukcyjnych wymienionych w art. 3984
§ 1 k.p.c. dotknięta jest nieusuwalnym
brakiem skutkującym jej odrzuceniem w myśl art. 3986
k.p.c.
Z podanych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98 § 1
i art. 99 w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
jc