Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 23/07
POSTANOWIENIE
Dnia 27 kwietnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak (przewodniczący)
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku E.C.
przy uczestnictwie H.C.
o podział majątku dorobkowego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 27 kwietnia 2007 r.,
zażalenia uczestniczki postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 22 listopada 2006 r., sygn. akt [...],
uchyla zaskarżone postanowienie, w części, w której
odrzucono apelację uczestniczki postępowania.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 22 listopada 2006 r. Sąd Okręgowy
w W. odrzucił apelację uczestniczki H.C. od wyroku Sądu Rejonowego w P. z dnia
18 kwietnia 2005 r. w sprawie o podział majątku. W uzasadnieniu sąd wskazał, iż
uczestniczka postępowania w apelacji przedstawiła sześć zarzutów, uzasadniając
tylko pięć spośród nich. W zażaleniu na powyższe postanowienie uczestniczka
postępowania wniosła o jego uchylenie podnosząc, że podejście Sądu Okręgowego
w W. jest zbyt formalistyczne, a apelacja została sporządzona w sposób dokładny i
szczegółowo opisuje zarzuty i ich uzasadnienie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. Fragment apelacji uczestniczki
postępowania oznaczony nr 6 stanowi określenie zakresu zaskarżenia, a nie zarzut
apelacji, jak wskazał Sąd Okręgowy w W.
Zgodnie z art. 368 § 1 pkt 3 k.p.c. apelacja powinna zawierać uzasadnienie
zarzutów, co jednak nie oznacza, że w ramach badania przez sąd czy apelacja
odpowiada wymogom formalnym, podlega ocenie zakres uzasadnienia i jego
merytoryczna jakość. Apelacja uczestniczki postępowania niewątpliwie zawierała
element w postaci uzasadnienia zarzutów.
Nieuzasadnione było zaś jej odrzucenie z tego powodu, że skarżący nie
uzasadnił zakresu zaskarżenia, który wadliwie został potraktowany przez sąd jako
równoznaczny z określeniem podstawy zaskarżenia.
Z tych względów zażalenie zasługiwało na uwzględnienie i zaskarżone
postanowienie podlegało uchyleniu na podstawie art. 39815
§ 1 i 3941
§ 3 k.p.c.